ခုတေလာမွာ ဘာသာျပန္ ဆရာ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး (၉) ပုဒ္ကို စုေပါင္း ထုတ္ေ၀ လုိက္တဲ့ (စာအုပ္မ်ားနဲ ့ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား) စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္လို ့လဲ ေကာင္း မိမိ မသိေသးတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြရဲ ့ အေတြးအျမင္ အယူအဆ ေတြကို ေလ့လာခြင့္ ရတဲ့ အတြက္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ သူနဲ ့က်ေနာ္ သိကၽြမ္းခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္ ခန္ ့ရွိခဲ့ၿပီ ။ အဲဒီတုန္းက နရသိမ္ စခန္းအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အျဖစ္ သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခဲ့ တာပါ။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ေရာက္ေတာ့ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားဘ၀ကို စြန္ ့လႊတ္ၿပီး ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း ကေလာင္ရွင္ အျဖစ္ သူ ့ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ သူ ့ရဲ ့ ဘာသာျပန္ ေဆာင္း ပါးေတြဟာ အလြန္ အဆင့္ အတန္း ျမင့္တယ္ လုိ ့ ယူဆမိတယ္။ တေလး တစားလည္း ဖတ္ ျဖစ္တယ္။ ဘာသာျပန္ ပညာရပ္ အေနနဲ ့ ျမင္ဆရာ တစ္ဦး လုိ ့လည္း သတ္မွတ္ ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ ့ လူခ်င္းျပန္ဆံု ျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္ရဲ ့ ဘာသာျပန္ ေဆာင္းပါး တစ္ခ်ိဳ ့ သူ ့ဆီ ပို ့ျဖစ္ပါတယ္။
စပယ္ျဖဴ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ျဖစ္ေနခ်ိန္ပါ။ ေဗြေဆာ္ဦး အျဖစ္" ေခတ္သစ္ အရင္းရွင္စနစ္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲပံု" ကို သံုးသပ္ျပတဲ့ စီးပြားေရး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ျပည္က ပညာရွင္တစ္ဦးရဲ ့ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ သူကလည္း အသံုးျပဳ ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ ေဆာင္း ပါးကေတာ့ "ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲပံု "ကို သံုးသပ္တဲ့ ေဆာင္းပါးပါ။ ဘီဂ်င္း- ရီဗ်ဴး က ထုတ္ႏႈတ္ ျပန္ခဲ့တာပါ။ အယ္ဒီတာက ထည့္ေပးခဲ့ ေပမယ့္ စာေပစီစစ္ေရးက ျဖဳတ္ ပစ္လုိက္တယ္။
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ကို ေ၀ဖန္တာလို ့ ယူဆပံု ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္ေဆာင္းပါး တစ္ခ်ိဳ ့ကို
စပယ္ျဖဴ မွာ ေဖာ္ျပတာေတြ ရွိခဲ့သလုိ ပါယ္လိုက္ တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
အယ္ဒီတာ ႀကိဳက္ေပမယ့္ စီစစ္ေရးက ျဖဳတ္လိုက္တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ (Asia Week) မွာပါခဲ့တဲ့" ကမၻာ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ ့ ေက်ာင္းသင္ ပညာေရး အဆက္အစပ္" ေဆာင္းပါးကို အယ္ဒီတာ ႀကိဳက္ေပမယ့္ စီစစ္ေရးက ျဖဳတ္လိုက္တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
အတိတ္ဆီ ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ကိုေက်ာ္၀င္း မူလတန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ က်ေနာ္က လက္၀ဲ ႏုိင္ငံေရးသမား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္္မွာ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈိင္းလံုးေတြ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ရိုက္ခတ္ ေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက သူဟာ က်ေနာ့္ထက္ ႏိုင္ငံေရး၀ါ အမ်ား ႀကီး ငယ္ပါတယ္။ ဘာသာျပန္ စာေပေတြ ေရးသားရာမွာေတာ့ သူက က်ေနာ့္ထက္ မ်ားစြာ စြမ္းရည္ ထက္ျမက္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ကာလက သူနဲ ့က်ေနာ္ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၆-၂၀၀၇ ကာလေတြ ၾကေတာ့ သူဟာ ေရးအား အလြန္ေကာင္းတဲ့ လူငယ္ လူလတ္ေတြ ရဲ ့ ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳခံရတဲ့ ေအာင္ျမင္သူ ဘာသာျပန္ ဂ်ာနယ္ လစ္ တစ္ဦး ျဖစ္လာပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈ ရလာတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ကို ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြက အင္တာဗ်ဴးေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ ဂ်ာနယ္ေတြ မွာလည္း ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။
အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ပါတဲ့ သေဘာတရား အယူအဆ ေတြကို သူ ့ထက္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သက္ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကီးတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ သံုးဦးက ေ၀ဖန္ ေရးသားခဲ့ၾကတယ္။ သူတို ့သံုးဦးဟာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သက္ေတြ တူညီၾကသလုိ နရသိမ္ စခန္းေတြမွာ ေလးႀကိမ္ ေလးခါ ၀င္ေရာက္ခဲ့ ဖူးသူေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္က ကိုရိုး၊ တစ္ေယာက္က ကိုေအာင္၊ တစ္ေယာက္က ကိုဆန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုဆန္းဟာ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး စာမူမ်ားနဲ ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြကို ေနာက္ထပ္ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ဦးဆီ ေပးဖတ္ခိုင္းၿပီး ေ၀ဖန္ေရး မွတ္ခ်က္ ေတာင္းခဲ့တယ္။ သူကလည္း နရသိမ္ စခန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာေက်ာ္ ေနခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုၾကပါစို ့ သူ ့အမည္က ကိုတင္ သူက ေဆာင္းပါးေတြကို မွတ္ခ်က္ ေပးပါတယ္။ ကိုေအာင္ရဲ ့ ေဆာင္းပါးက ကိုေက်ာ္၀င္း လည္ၿမိဳကို ဒုတ္တိုနဲ ့ရိုက္တာမို ့ သူမႀကိဳက္။ ကိုရိုး ေဆာင္းပါးကိုေတာ့ ထား၀ယ္ ႀကိမ္နဲ ့ ခတ္ စပ္စပ္ ရိုက္ႏွက္ ဆုံးမတာမို ့ သူႀကိဳက္ေၾကာင္း ရီႀကဲႀကဲနဲ ့ ေျပာပါတယ္။ ကိုဆန္း ေဆာင္းပါး က ေရႊေဖာ့ရိုးနဲ ့ ႏွိပ္ႏွက္ ဆံုးမတာမို ့ ေပ်ာ့လြန္းလို ့ သူမႀကိဳက္လို ့ ေျဖပါတယ္။
၀ါရင့္ ႏုိင္ငံေရး သမား ေလးဦး အျမင္မတူၾကတာ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ။ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာ ဗ်ဴးေတြအေပၚ ေ၀ဖန္ေရးသား သူေတြ အျမင္ မတူၾကတာ အရင္းခံ အားျဖင့္ တစ္ခ်က္ထဲ ရွိပါ တယ္။ ကိုရိုး၊ ကိုေအာင္တုိ ့ရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြက ျပည္သူ ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ ေတြေပၚမွာ အေျခခံ ေ၀ဖန္ၾကလုိ ့ ကိုတင္က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ ့ႏွစ္ဦး ရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြ မဂၢဇင္းတိုက္ေတြဆီ ပို ့ေပးေတာ့ ဘယ္တိုက္ကမွ မထည့္ရဲ ၾကပါ။ ေက်ာ္၀င္း ေနာက္္မွာ လူငယ္ လူလတ္ စာဖတ္သူေတြ ရွိၾကတယ္။ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြ ဟာ စာဖတ္ သူအႀကိဳက္ကို ဆန္ ့က်င္လို ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ကိုဆန္း ကလည္း သူ ့ေ၀ဖန္ေရး ေဆာင္းပါးကို မဂၢဇင္းတိုက္ ပို ့ေပးပါတယ္။ အယ္ဒီတာ ကလည္း ထည့္ေပးတယ္။ စီစစ္ေရး ကလည္း မျဖတ္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကိုဆန္း က ဒီမိုကရက္တစ္ လစ္ဘရယ္ ၀ါဒ အေျခခံနဲ ့ ေရးလို ့ပါ။ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ေ၀ဖန္ေရး ျဖစ္ပါ တယ္။ ေ၀ဖန္ေရး ေဆာင္းပါးေတြ အေပၚ ဒီမွ်သာ ေရးလုိပါတယ္။
ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးနဲ ့ ပတ္သက္လို ့ ကိုေက်ာ္၀င္းကို အႀကံေပးလို ပါတယ္။ ခုတေလာ ဦးခ်မ္း ေအး ေဆာင္းပါးေတြ မီဒီယာေတြ ေပၚမွာ ေဖာ္ျပလာပါတယ္။ ဘာသာျပန္ ပညာရပ္နဲ ့ ပတ္သက္လုိ ့ ဦးခ်မ္းေအးဟာ ကိုေက်ာ္၀င္း ရဲ ့ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ ့ ဆက္ႏြယ္ ၿပီး ဦးခ်မ္းေအးရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးေတြကို ကန္ ့ကြက္ဖို ့ လုိပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အယူအဆေတြကို ေ၀ဖန္ တိုက္ခိုက္ဖို ့ လိုပါတယ္။ ဦးခ်မ္းေအး ေနာက္လိုက္ လုပ္ခဲ့ရင္ေတာ့ စာဖတ္သူေတြရဲ ့ ေလးစားမႈ တန္ဖိုးထားမႈ ေတြ က်သြားပါလိမ့္မယ္။
ဒီကေန ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ကစား ၾကဖို ့ လံုး၀မဟုတ္ပါ။ စစ္၀ါ ဒီေတြရဲ ့ ဖြဲ ့စည္းပံုသစ္ကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္ ဖို ့လုိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ဆိုတာ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး မွာ ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက ပါ၀င္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အာဏာရူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ့ အေတြးအျမင္ကို ျပတ္သားစြာ ဆန္ ့က်င္ဖို ့ လိုပါတယ္။ လူထုႀကီးရဲ ့ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ အင္အားစုေတြက ရဲရင့္စြာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါးအစမွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလုိ ကိုေက်ာ္၀င္း ရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး ေဆာင္းပါးမွာ ပါရွိတဲ့ စာပိုဒ္ တစ္ခုကို ေဖာ္ျပလုိ ပါတယ္။
"က်ေနာ့္ အရင္ စာေရးခဲ့သူေတြ က်ေနာ္နဲ ့ ေခတ္ၿပိဳင္ စာေရးေနသူေတြ အားလံုးကို ( အယူအ ဆ တူတာ မတူတာ အပထား) သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ လို ့သေဘာထား ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေရးတာ ေျပာတာေတြမွာ ဒီဆရာေတြ အတြက္ ထိခိုက္စရာ မ်ားပါခဲ့ရင္ ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူ အားလံုးကို ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သက္တူ ရြယ္တူနဲ ့ ငယ္သူ အားလံုးကို ေလးေလး စားစား ေတာင္းပန္ ပါတယ္။ ဘယ္သူနဲ ့ မဆို အခ်စ္အခင္ မပ်က္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာကြဲ လြဲ လိုပါတယ္။" ( အင္တာဗ်ဴး - ၃ စာမ်က္ႏွာ ၇၄ )
အထက္ပါ စာပိုဒ္ကို ဖတ္ရေတာ့ ရင္းႏွီးခဲ့သူ တစ္ဦးအေနနဲ ့ စိတ္ထိခိုက္္မႈ ျဖစ္ရပါတယ္။ ပညာမာန ေထာင္လႊားမႈ ကင္းတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို ခ်းီက်ဴးမိပါတယ္။
ပစၥကၡ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ ကိုေက်ာ္၀င္း အတြက္ အေရးႀကီးတာက ၀ါရင့္ ကေလာင္ရွင္ေတြကို ေတာင္းပန္ဖို ့ မလိုပါ။ ဘာသာျပန္ ဆရာႀကီး ဦးခ်မ္းေအးရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚ အယူအ ဆေတြရဲ ့ စက္ကြင္းက လြတ္ေအာင္ ေနတတ္ဖို ့ အထူးလိုပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ေနာက္လုိက္ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ေတြကို မဆန္ ့က်င္ႏိုင္ရင္ နရသိမ္ စခန္းေတြမွာ သံုးႀကိမ္ သံုးခါ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို စာဖတ္သူေတြရဲ ့ ေက်ာခိုင္းမႈ ခံရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ကိုေဖဆန္း
၂၆. ၁၁. ၂၀၀၈
Friday, November 28, 2008
ဆရာေက်ာ္၀င္း အင္တာဗ်ဴးအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္မ်ား
Monday, November 24, 2008
ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အင္အားစုမ်ာသို ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းတဦး၏ ေျပာဆိုခ်က္
ဒီလိုမိ်ဳး ႏွစ္ႀကီး ေထာင္ဒဏ္ေတြကို ၈၈ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအပါ၀င္ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ ခ်မွတ္ အျပစ္ေပးတာဟာ ျပည္သူလူထုကို ေျခာက္လွန္ ့ရံုမဟုတ္ပဲ၊ စစ္အစိုးရရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး လွည့္ကြက္ တခုသာ ျဖစ္တယ္။
ျပည္သူ ေတြကိုေျခာက္လွန္ ့တာ၊ ျခိမ္းေျခာက္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက လံုးလံုး မမႈ၊ ေသနတ္နဲ ့ပစ္တာ ေတာင္ မမႈတာ။ ေၾကာက္ေအာင္ ေျခာက္လွန္ ့ရုံထင္ရင္ေတာ့ အေပၚယံရွပ္ရွပ္ကေလးပဲ။ စစ္အစိုးရမွာ ဒီထက္ စူနစ္တဲ့ ရည္ရြယ္ရင္းရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို ဖမ္း၊ ႏွစ္ႀကီးႀကီးခ်၊ ၿပီး၊ လြတ္ျပမယ္။
Democratic Reform ကို ပံုစံတမ်ဳးိနဲ ့ လုပ္ျပေနတာ။ ဦး၀င္းတင္ကို လႊတ္၊ ၈၈ နဲ ့ ဂမၻီရ G.V အုပ္စုေတြကို အႀကီးအက်ယ္ ရမယ္ရွာ၊ ေထာင္ခ်ျပ၊ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းက လက္မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေျဗာင္းဆန္ ျပလိုက္ တယ္။ ၿပီးကာမွ - အလႊတ္ျပ၊ Positive လုပ္ျပရင္ ႏိုင္ငံတကာက လိုက္ပါၿပီး စစ္အစိုးရကို လက္ခံလာေအာင္ လွည့္စားျပမွာ။ လူ ့ယဥ္ေက်းမႈ တခုလံုးကုိ မ်က္လွည့္ျပေနတာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္လက္ကို ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ သန္းေရႊရဲ႕ ဆိုက္၀ါး ဖန္တီးခ်က္ျဖစ္တယ္။
ေထာင္ စကားနဲ ့ေျပာရရင္ေတာ့ (၅)မိနစ္ ေရခ်ဳိးခ်ိန္ တိုးလိုက္သလိုေပါ့။ လံုးလံုး အခြင့္အေရး မရွိတဲ့ၾကားမွာ အခြင့္အေရး ေပးသေယာင္နဲ ့ နဂို ရွိရင္း ကိုပဲျပန္ရတာပါ။ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရသူေတြ ကေတာ့ ဒုန္ရင္း ၊ဒုန္ရင္း အရင္းအတိုင္းပါဘဲ။ ဥပမာ ေျပာရရင္ ေရထဲက ငါးကို ဖမ္းၿပီး ေရထဲျပန္လႊတ္လိုက္၊ ခဏေန ျပန္ဖမ္း ၿပီးေတာ့ ေစတနာရွင္ႀကီး ကုသိုလ္ရွင္ႀကီး လုပ္ၿပီး ျပန္လႊတ္ျပန္၊ အဲသလိုမ်ဳိး ။ေနာက္က၀ွက္ေနတဲ့ လက္နဲ ့ ေစတနာ ကိုျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။
၇၄-၇၇ မ်ဳိးဆက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦး၏
ေျပာဆိုခ်က္
Saturday, November 22, 2008
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္း(၂)သြယ္
စစ္ေအးလြန္ေခတ္မွာကမာၻႀကီးရဲ ့့တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္စြမ္း မရွိျဖစ္ေနသလို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာလဲ အခက္အခဲေပါင္းစုံနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး
ဆိုတဲ ့စကားလုံးေတြဟာေလထုထဲမွာ ျပန္ ့့လြင့္ေနဆဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးဟာလဲ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ၾကပ္တည္းခက္ခဲၾကပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ပဋိပကၡတရားေတြအေနနဲ ့ခြဲျခမ္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ -
၁။စစ္၀ါဒီျဗဴရုိကရက္ေတြ ေျမယာလက္၀ါးႀကီးအုပ္အရင္းရွင္ၾကီးေတြ ဘိန္းသူေဌး ေက်ာက္သူေဌး ၾကီးေတြကတစ္ဖက္၊ အလုပ္သမားေတြ လယ္သမားေတြ ဓနရွင္ေပါက္စ ပညာတတ္ေတြ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ကုန္သြယ္ေရးနဲ ့၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းရွင္ေတြကတစ္ ဖက္ ျဖစ္ေနတဲ ့အဓိက ပဋိပကၡဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ အဆံုးအျဖတ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ ေရေပၚဆီ တိုင္းရင္းသားဓနရွင္ ၂၀% ကတစ္ဖက္ က်န္တဲ့ ျပည္သူ ၈၀ % တို ့ကတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၂။က်န္ေနတဲ့ အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကေတာ့ အလယ္အလတ္တိုင္းရင္းသား ဓနရွင္မ်ားတစ္ဖက္ အ လုပ္သမား လယ္သမားနဲ ့ပညာတတ္ဓနရွင္ေပါက္စမ်ားကတစ္ဖက္ ျဖစ္တည္ေနပါတယ္။
ဒီပဋိပကၡကရန္ဖက္အသြင္မေဆာင္ပါ။မဟာမိတ္အတြင္းေျဖရွင္းနည္းပုံစံကိုက်င့္သံုးရမွာျဖစ္တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ ့အဖြဲ ့ေေခါင္းေဆာင္မ်ားက တစ္ဖက္ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသရွိ ျပည္သူတုိ့့ ရဲ့အၾကားမွာလဲပဋိပကၡေတြတည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မဟာမိတ္ မူေဘာင္အတြင္းကသာ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ စစ္ေကာင္စီအစိုးရနဲ ့ကုလသမဂၢ ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အၾကားမွာလဲ ျပင္းထန္ ထက္ျမက္တဲ့ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေန ပါ တယ္။သံတမန္နည္းလမ္းေတြအရ အေျဖ ရွာၾကရမွာ ျဖစ္ ပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ပဋိပကၡတရားေတြနဲ ့့ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူတန္းစား အလႊာ အသီးသီးေတြရဲ့ သေဘာသဘာ၀အရ ရႈျမင္သုံးသပ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
လူမႈစနစ္ေတြအရ- ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားၾကည့္လိုက္ရင္လဲ စစ္ေကာင္စီကိုယ္စားျပဳတဲ့ ျဗဴရုိကရက္- အရင္းရွင္စနစ္ ေျမယာလက္၀ါးႀကီးအုပ္စနစ္ ျဗဴရိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တို ့က တစ္ဖက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ ့ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ စနစ္တို ့ကတစ္ဖက္ အႏွစ္(၂၀)ၾကာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့တိုက္ပြဲဟာ သူေသ ကိုယ္ရွင္တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာလမ္းေၾကာင္းႏွစ္သြယ္အျဖစ္လဲ သုံးသပ္ႏိုင္ပါတယ္။
(၁)အတည္ျပဳလိုက္တဲ့ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒကို အေျချပဳထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ လမ္းေၾကာင္း၊
(၂) အာဏာ(၃)ရပ္ ကိုျပည္သူေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထူေထာင္ေရး လမ္ေၾကာင္း ဆိုၿပီး လမ္းေၾကာင္း(၂)သြယ္ အခိုင္အမာ တည္ရွိေနပါတယ္။
ပထမလမ္းေၾကာင္းကို စစ္၀ါဒီေတြ ဘိန္းသူေ႒းေတြ ေက်ာက္သူေ႒းေတြက ကိုယ္စား ျပဳေနျပီး ဒုတိယလမ္းေၾကာင္းကိုေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားရဟန္း
ရွင္လူျပည္သူတို ့က ကိုယ္စားျပဳၾကတယ္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေန၀င္း ဦးစန္းယု ဦးစိန္လြင္တို ့မွစတင္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညႊန္ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၀င္းျမင့္- ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္လွ- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္းတို ့အဆံုး- ဇါတ္သိမ္းမေကာင္းၾကသလိုမၾကာမွီပါဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္္းေရႊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းတို ့ရဲ ့ဇါတ္သိမ္းမေကာင္းၾကပုံကို ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ျမင္ေတြ ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာအဂၤလိ္ပ္နယ္ခ်ဲ ့ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတြနဲ ့လြတ္လပ္ ေရးရျပီးေခတ္ အာဏာရအစိုးရေတြ မလုပ္ခဲ့တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူ အမ်ား သတ္ျဖတ္မႈေတြးကို လက္ရဲ ဇက္ရဲ သုုတ္သင္ေနၾကလို ့ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာ ၾကီးျမတ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့ လူမႈစနစ္ေတြကို တို္က္ဖ်က္ပစ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ ့ ျမန္မာျပည္သစ္ကို မလြဲမ ေသြတည္ေဆာက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စိန္ေက်ာ္၀င္း
၂၁၊၁၁၊၀၈
Tuesday, November 18, 2008
ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျခခံပဋိပကၡမ်ား အဓိက ပဋိပကၡကို ဘယ္လို သတ္မွတ္ႏိုင္္ပါသလဲ
ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ အခ်ဳိးအေကြ ့ တစ္ခုဆီ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါ၀င္ေနသူ အားလံုး တုိင္းျပည္ရဲ ့ပကတိ အေျခအေနကို ပဋိပကၡ တရား မ်ားရဲ ့ ရႈေထာင့္ကေန ဘယ္လိုခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ ၾကည့္မလဲ။ ႏိုင္ငံေရ ဒႆန ပညာရပ္နဲ ့ သက္ဆိုင္သလို မဟာဗ်ဴဟာ ျပႆနာ အျဖစ္လဲ ရႈျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
သမိုင္း ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကေန အမွန္တရားရွားေဖြမယ္ ဆိုရင္ အေျခခံပဋိပကၡမ်ားနဲ ့အဓိက ပဋိပကၡ ေတြကို အခိုင္အမာ ခြဲျခမ္း ၾကည့္ျမင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကို ဒီလိုခြဲျခမ္း ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
(၁) စစ္၀ါဒီ ျဗဴရိုကရက္ေတြ ဘိန္းဘုရင္ေတြ “ၿငိမ္းအဖြဲ ့” ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား တစ္ဖက္ - အလုပ္သမားေတြ လယ္သမားေတြ ပညာတတ္ ဓနရွင္ ေပါက္စေတြ အလယ္အလတ္ တိုင္းရင္းသား ဓနရွင္ေတြက တစ္ဖက္ တည္ရွိေနတာကို ေတြ ့ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီ ပဋိပကၡေတြက အဓိက ေနရာမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီီလိုရႈျမင္ ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ရန္သူ မိတ္ ေဆြစည္းေၾကာင္းကိုလည္း ထင္ရွားစြာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
(၂) အျခား အေျခခံ ပဋိပကၡ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ အလယ္အလတ္ တုိင္းရင္းသား ဘဏ္လုပ္ငန္း ရွင္မ်ား စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား သယ္ယူူပို ့ေဆာင္ေရး - ကုန္သြယ္ေရး ဓနရွင္မ်ားက တစ္ဖက္ အလုပ္သမားမ်ား လယ္သမားမ်ား ပညာတတ္ ဓနရွင္မ်ားက တဖက္ ရွိေနတဲ့ အေျခ ခံ ပဋိပကၡဟာလဲ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီ ပဋိပကၡကိို ေျဖရွင္းကိုင္တြယ္ရာမွာ မဟာမိတ္ အျဖစ္ ဆက္ဆံေျဖရွင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၃) အျခားေသာ အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကေတာ့ မဟာဗမာ လူမ်ဳိးႀကီး ၀ါဒက တစ္ဖက္ လူမ်ဳိးစု ေပါင္းစံု ျပည္သူေတြက တစ္ဖက္ တည္ရွိေနတဲ့ ပဋိပကၡ ကိုလည္း မဟာမိတ္ေဘာင္ အတြင္းက ေျဖရွင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းအဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ ့ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ဳိးစုေတြ အၾကားမွာလည္း ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ထိုနည္းတူစြာ ကုလသမဂၢ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရေတြ နဲ ့စစ္အစိုးရ ၾကားမွာလည္း ပဋိပကၡ ရွိေနပါတယ္။ သံတမန္ နည္းလမ္း ေတြနဲ ့ ေျဖရွင္းႏိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ ပဋိပကၡ မ်ဳိးစံုၾကားမွာ စစ္၀ါဒီေတြနဲ ့ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡ က အဓိက အက်ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္ ပဋိပကၡ ေတြက လက္ေအာက္ခံ ပဋိပကၡ မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ပဋိပကၡ ကို ေျဖရွင္း ႏိုင္ခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္ရဲ ့ကံၾကမၼာလည္း ေျပာင္းလဲသြား ပါလိမ့္မယ္။
ဆိုခဲ့ပါ ပဋိပကၡ ေတြကို သိျမင္ၿပီး မိိမိတို ့ရဲ ့မဟာ ဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ နည္းဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး ပါတီတိုင္း ေရးဆြဲ ခ်မွတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာရွင္ စနစ္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ ေရးျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာက ျဗဴရိုကရက္ အရွင္းရွင္ စနစ္ ေျမယာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ စနစ္ ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱရားနဲ ့ စစ္တပ္ အာဏာပိုင္း စနစ္တို ့ကို အၿပီးအပိုင္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ၿပီး ေစ်း ကြက္စီးပြားေရး စနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးစနစ္နဲ ့ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီတို ့ကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြက ညီညြတ္ ႏိုင္မွသာ ျပည္တြင္း - ျပည္ပ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ ့ေသြးစည္း ညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ႏုိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြ ဆိုတာက မဟာဗ်ဴဟာ ရည္မွန္္းခ်က္ေတြ အတြက္ ရန္သူအစိုးရရဲ ့ဖိႏွိပ္မႈ မ်ဳိးစံုကို ေရွာင္ရွားၿပီး ျပည္သူေတြ ပါ၀င္လႈပ္ရွားလာေအာင္ သိမ္းသြင္း စည္းလံုးရတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုေတြဟာ မိမိတို ့အင္အားစု ေတြ အက်အဆံုး နည္းပါးေအာင္ ဖြဲ ့စည္းမႈအရ လႈပ္ရွားမႈအရ မတူညီတာေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္
ေျမေအာက္ တပိုင္း ဖြဲ ့စည္း လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိႏုိင္သလို တခ်ဳိ ့ကိစၥ ေတြမွာ ေျဗာင္ လႈပ္ရွားရ တာမ်ဳိးလဲ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေျမေအာက္ လႈပ္ရွားမႈနဲ ့ ေျမေပၚလႈပ္ရွားမႈေတြကို စည္းျခားဖို ့လိုပါ တယ္။ ေရာေထြးခဲ့ရင္ အက်အဆံုး မ်ားႏုိင္ပါတယ္။ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အခိ်န္နဲ ့ ေနရာတို ့ကို တိတိက်က် စီမံတတ္သူ ျဖစ္ဖို ့လိုပါတယ္။
ရန္သူေတြကို ေရရွည္အျမင္အရ လံုး၀ေအာင္ရမယ္။ လို ့စိတ္ဓါတ္ စိုက္ထူၾကရမယ္။ လက္ ေတြ ့ေဖာ္ေဆာင္ရာ ရန္သူကို အေလးထားရမယ္။ အထင္ေသးလို ့မရပါ။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို မဟာဗ်ဴဟာ အရ စကၠဴက်ားလို ့ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ နည္း ဗ်ဴဟာအရ တကယ့္က်ား၊ လူသားစား က်ားေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေလးနက္ဖို ့လိုပါတယ္။ ရန္သူေတြ အေၾကာင္းကို ပိုင္ႏိုင္စြာ သိဖို ့လို သလို မိမိတို ့ရဲ ့လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကိုလည္း နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို ့လိုပါတယ္။
ေအာင္ပြဲ ဆုိတာ သူရဲေကာင္းတို ့ရဲ ့စြန္ ့လႊတ္ အနစ္နာ ခံမႈရဲ ့
ရလာဒ္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ဦး
၁၄-၁၁-၂၀၀၈
Sunday, November 16, 2008
ကုလသမဂၢနဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဘယ္လိုအေျဖရွာၾကမလဲ
ကုလသမဂၢအဖြဲ ့ႀကီးဟာ ႏိုင္ငံတကာ အေရးကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းေပးေနရတဲ့ အဖြဲ ့ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ဆိုရွယ္လစ္အုုပ္စု ၿပိဳကြဲသြားၿပီး စစ္ေအး တိုုက္ပြဲ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာ့ျပည္သူေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တည္ၿငိမ္ေရး
ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို ့ကို လိုလားေနၾကပါတယ္။ (၂၀)ရာစုကတည္းက ျဖစ္ ေပၚေနတဲ့ အစၥလာမ္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒဟာ
(၂၁) ရာစုထဲ၀င္ေရာက္လာ ကတည္းက ပိုမိုဆိုး၀ါးတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ လူသတ္ပြဲေတြ တိုးတက္လုပ္ေဆာင္ လာခဲ့ပါတယ္။
ကုလသမဂၢႀကီးဟာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒရဲ ့စိန္ေခၚမႈေတြနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ အာဖဂန္ျပႆနာ၊ အီရတ္ျပႆနာတို ့က
ေရွ ့တန္းေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ယ ေန ့တိုင္ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာႏို္င္ငံဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးဟာလဲ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေခါင္းေပၚ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္မ်ိဳးစံုေစလႊတ္ၿပီး စစ္အစိုးရနဲ ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအၾကား ေစ့စပ္ေပးရာမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကာေညာင္းခဲ့ေပမယ့္ ဘာတစ္ခုမွ အေၾကာင္းမထူးခဲ့ပါ။
ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက စစ္အစိုးရရဲ ့ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို ့ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ (Credential Challenge)။ ဒီအေရးနဲ ့ပတ္သက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု
အတြင္း အဖြဲ ့အစည္း (၃) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
(၁) ျပည္ပေရာက္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရ (၀ါ) အမိ်ဳးသားညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB)
(၂) ျပည္ပေရာက္ ေရြးခ်ယ္ခံ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား သမဂၢ (MPU)
(၃) မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာႏို္င္ငံ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ (NCUB)
(NCUB)ဟာ အမ်ိဳးသားဖြဲ ့စည္းေပါင္းစံုပါ၀င္တဲ့ တပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ပါတယ္။
ကုလသမဂၢထိုင္ခံုေပၚမွ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ဆြဲခ်ဖို ့ႀကိဳးစားရာမွာ အထက္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အဖြဲ ့(၃) မ်ိဳးအနက္ အမ်ိဳးသားညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရ အဖြဲ ့၀င္ေတြက သေဘာမတူၾကပါ။ သူတို ့ရဲ ့အေၾကာင္းျပခ်က္က အမ်ိဳသားဒီမိုကေရစီ
အဖြဲ ့ ခ်ဳပ္နဲ ့စစ္အစိုးရတို ့အၾကား စားပြဲ၀ိုင္းေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ထိခိုက္ပ်က္ျပားႏို္င္ တယ္ လုိ ့ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ ့စိတ္ဆႏၵ နဲ ့လံုး၀ဆန္ ့က်င္ေနပါတယ္။ စစ္ေကာင္စီရဲ ့ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးေတြကို
ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးပစ္ရမယ္လုို ့ျပည္သူလူထုက ယူဆထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ညြန္ ့ေပါင္း အစိုးရရဲ ့သေဘာထားဟာ
ျပည္သူေတြရဲ ့ဆႏၵကို လံုး၀ဆန္ ့က်င္ ေက်ာခိုင္းရာေရာက္ေနပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ႀကီးအေနနဲ ့ ႏို္င္ငံတစ္ခုခ်င္းအလုိက္ ဆက္ဆံရာမွာ ပံုစံ (၃)မ်ိဳးရွိႏို္င္ပါတယ္။
(၁) အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ကုလသမဂၢလက္ ေအာက္ခံအဖြဲ ့မ်ားရဲ ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြကုိ ေစလႊတ္္ၿပီး ေဆြးေႏြးေျဖရွင္း တာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ လူ ့အခြင့္အေရးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ ့၊ ကေလး မ်ားရံပံုေငြအဖြဲ ့၊
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ ့စတဲ့ အဖြဲ ့ေတြရဲ ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြေစလႊတ္ ၿပီး ေျဖရွင္းတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ သူတို ့ဟာ အေထြေထြညီလာခံႀကီးရဲ ့ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ေတြ၊ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾက ရပါတယ္။
(၂) အာဏာရွင္အစိုးရေတြကို အသိအမွတ္မျပဳပဲ သံအမတ္ေတြကို ေနရာမ ေပး ဖယ္ခ်တာမ်ိဳးလဲရွိပါတယ္။
(၃) လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ ေတြေစလႊတ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာႏို္င္ငံအတြင္း တည္ၿငိမ္ေရး ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို ့ကို ၀င္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။
(အီရတ္- ကူ၀ိတ္စစ္ပြဲ၊ ေလာေလာဆယ္မွာ အာဖဂန္ႏို္င္ငံစစ္ပြဲ တို ့ျဖစ္ၾကတယ္။)
ျမန္မာႏို္င္ငံအေရးမွာလည္း (၁၉၉၀) ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚ မေပးပဲ လူထုေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ျခင္း၊
ေတာေတာင္ေတြဆီေမာင္းထုတ္လိုက္ျခင္း ျပဳလုပ္ ခ်ိန္ကတည္းက ကုလသမဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြ ေစလႊတ္ၿပီး
ျမန္မာႏို္င္ငံ တည္ၿငိမ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို ့ကို ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးစိုးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) ၾကာၿပီးမွ စစ္အစိုးရကိုယ္စား လွယ္ ကုလသမဂၢသံအမတ္ႀကီးကို
ထိုင္ခံုေပၚက ဆြဲခ်ဖို ့ႀကိဳးစားတာဟာ အခ်ိန္ အခါအားျဖင့္ အလြန္ေနာက္က်ေနတယ္လုိ ့ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ (Credential Challenge) ။ ညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရက ဒီအဆိုျပဳခ်က္ကို ျငင္းဆန္ ေနတာဟာ ျမန္မာ့ႏို္င္ငံေရးမွာ အလြန္အက်ည္းတန္လွပါတယ္။
အကယ္၍ ဒီအဆိုေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ႏို္င္ငံတကာ သံတမန္ဆက္ဆံေရးမွာ စစ္အ စိုးရအထိနာႏို္င္ပါတယ္။ တရုတ္ ၊ အိႏၵိယ ၊ရုရွား တုိ ့နဲ ့ဆက္ဆံေရးေသြးေအး သြားႏိုင္သလို ေအစီယန္ (Asian) ႏိုင္ငံေတြအတြင္းမွာ ဆက္ဆံေရးေတြ ပဋိပကၡျဖစ္လာႏို္င္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အမိန္ ့နာခံေနရတဲ့ လက္ ေအာက္ခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအၾကားမွာ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးမႈေတြေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါ တယ္။ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ကုလသမဂၢမွ ထုတ္ပါယ္လိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္ သူေတြ ရႊင္လန္းအားတက္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ ့ရဲ ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရးတိုက္ပြဲကို အရွိန္ျမွင့္ ေဆာင္ရြက္ၾကမွာျဖစ္တယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အလြန္တရာေခါင္းမာသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြဟာ အရင္းအႏွီးေတြေပးဆပ္ၿပီး ေအာင္ပြဲရသည္အ ထိ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ။
စိန္ေက်ာ္၀င္း
Thursday, November 6, 2008
လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ နဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အလားအလာမ်ား
ရွစ္ေလးလံုး(၈၈၈၈) အေရးေတာ္ပံု ၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး တို ့ရဲ ့ႏိုင္ငံေရး အနစ္သာရက အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အထက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကို အမိ်ဳးသားညီီလာခံမွတဆင့္ ဆက္လက္ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို ့ ၂၀၀၈ ေမလမွာ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ျပန္တယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လံုးပမ္းေနျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ေခ်မႈန္း အႏိုင္ယူႏိုင္ပါသလဲ။ ဒီျပႆနာဟာ ႏိုင္ငံေရး အခ်ဳိးအေကြ ့ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ မိမိတို ့ရဲ ့မဟာ ဗ်ဴဟာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာနည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္း ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာ နည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါသလဲ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေလးနက္စြာ စဥ္းစား ခ်ိန္ ဆရမယ့္ အခ်ိန္ အခါ ျဖစ္ပါတယ္။နည္းဗ်ဴဟာ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ မွားယြင္းသြားခဲ့ရင္ စစ္ေကာင္စီက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေၾကညာပါလိမ့္မယ္။
ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ အေနနဲ ့ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလဲ။
သမိုင္းကို ဖန္တီးသူေတြဟာ ျပည္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ဖို ့လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အတြက္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ကူညီေပးမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းအင္အားကို သာအားကိုးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သေဘာတရားအရ ေျပာရရင္ ေဖာက္္ျပန္တဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ကို ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးရာမွာ နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္ တိုက္ပြဲပံုစံ၊ ႏွစ္မိ်ဳး ရွိပါတယ္။
(၁) အၾကမ္းဖက္နည္းလမ္း
(၂) ၿငိမ္္းခ်မ္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတို ့ျဖစ္ၾကတယ္
အဲဒီ နည္းလမ္းေတြကို ႏိုင္ငံ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးကို က်င့္သံုးရပါတယ္။ လိုအပ္လာရင္ တိုက္ပြဲပံုစံ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို ပူးတြဲ က်င့္သံုးတတ္ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ဖို ့ လိုပါတယ္။
အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး သံုးမ်ဳိးမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ မရရွိခဲ့တာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ အင္အားစုေတြရဲ ့ျပည္သူ ့ဘက္ပါ၀င္မႈ ကူးျပာင္းလာမႈ အားနည္းခဲ့လို ့ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္လို ့စစ္ေကာင္စီက ေၾကညာထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံ (၃)မ်ဳိးရွိႏိုင္ပါတယ္။
(၁) ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကာလကလို တျပည္လံုးလကၡဏာေဆာင္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္ ့က်င္ေရး က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္ ့က်င္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္ၾကရမယ္။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ လံုးပမ္းၾကရမယ္။
(၂) ဗိုလ္မွဴး အဆင့္မွ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ အဆင့္ထိ အလယ္အလတ္တပ္မွဴးေတြဟာ စစ္ေကာင္စီရဲ ့အမိန္ ့ အာဏာေတြကို လြန္ဆန္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ တင္ျပ ရဲၾကရမယ္။ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ၾက ရမယ္။
(၃) တရုတ္ ၊ ရွရွားတုိ ့ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီရဲ ့ဆံုး ျဖတ္ခ်က္အရ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိမ္းသိမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေရာက္လာၿပီး လူ ့ အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို ့လိုပါတယ္။ (၃)ႏွစ္ အတြင္း ႏိုင္ငံေရး တည္ ၿငိမ္မႈရွိခဲ့ရင္ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာေပးဖို ့လိုပါတယ္။
၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အလားအလာ သံုးမ်ဳိးကို ေဖာ္ထုတ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) အုပ္စိုးေနတဲ့ န၀တ ၊နအဖ အစိုးရေတြဟာ စီးပြားေရး အရ ႏိုင္ငံေရး အရ စစ္ေရးအရ လူမ်ဳိးစု ေရးရာေတြအရ အၾကပ္အတည္းေပါင္းစံုနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာလည္း အုပ္စုဖြဲ ့မႈေတြ အာဏာလုယက္မႈေတြလည္း ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ေက်ာ္ဘ ထြန္းၾကည္ မိ်ဳးညြန္ ့သိန္း၀င္း စတဲ့ ဒု- ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး (၁၄)ေယာက္တို ့ကို အေရးယူခဲ့တယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေက်ာ္မွာ ဒု - ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ၀င္းျမင့္ တင္လွ နဲ ့အေပါင္းအပါတို ့ကို ရာထူးက ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ တန္ခိုးၾသဇာႀကီးလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ခင္ညြန္ ့နဲ ့အေပါင္းအပါ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး အင္အားစုေတြကို ေခ်မႈန္းခဲ့ျပန္တယ္။ ၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းစဥ္က ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊနဲ ့ ေမာင္ေအးတို ့သာ က်န္ပါေတာ့တယ္။
အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေရးယူမႈေတြဟာ စစ္တပ္ရဲ ့တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပိဳကြဲက်ဆံုးမႈကို ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး ပ်က္စီးမႈေတြရဲ ့ျပယုဂ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ ့ေဖာက္ျပန္ၿပိဳကြဲမႈေတြကို ၀န္္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊ ေမာင္ေအး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လက္က်န္စစ္အုပ္စုဟာ ေပါက္ကြဲခါနီး မီးေတာင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ သမိုင္းတရားခံေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာ မေ၀းလွတဲ့ အနာဂတ္ မွာ ပံုေပၚလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာရွင္စနစ္ အုပ္စုိးမႈကို အၿပီးအပိုင္ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို ့ႏိုင္ငံေရး သမားတိုင္း ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ရွိဖို ့လို အပ္ပါတယ္။
သခင္တင္ျမ ဦးခ်မ္းေအး ဦးရဲထြန္း ေအးလြင္ ေက်ာ္ျမင့္ႏိုင္ တကၠသိုလ္ ျမတ္သူတို ့ရဲ ့စစ္၀ါဒီ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္ ့က်င္သင့္ၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို အံတု ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ အစဥ္ အလာႀကီးမားခဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾက တယ္။
သမိုင္းဆိုတာ ေဖာက္ျပန္သူေတြ ဖန္တီးတိုင္း တည္ေဆာက္လို ့ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သူတို ့ရဲ ့အုပ္စိုးမႈ ဆို တာ ယာယီမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအာင္ပြဲဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့လြႊတ္တဲ့ တိုက္ပြဲဆင္မႈရဲ ့ရလာဒ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦး ၆။၁၁။၀၈
မဲေဆာက္ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွ အမႈိက္ သရိုက္မ်ား
ခန္ ့့မွန္းၾကတယ္။အမ်ားစုကေတာ့စက္ရံု အလုပ္ရုံေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ ့ပန္းရံ
လက္သမား စတဲ့ အလုပ္ေတြမွာလည္း ၀မ္းစာရွာေဖြ စားေသာက္သူေတြရွိၾကတယ္။ အမ်ားစုႀကီးက ဖိႏွိပ္ခံ
ေသြးစုပ္ခံ ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ မ့ဲေဆာက္နဲ ့ပတ္၀န္းက်င္ ေဒသေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ရာေက်ာ္ခန္ ့ရွိတယ္လို ့သိရပါတယ္။ သူတို ့ ထဲက တခ်ဳိ ့ကိုသိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ ရိုးရိုးသားသား မိမိေရာက္ရွိရာ ေဒသမွာျပည္သူေတြ အတြက္ လံုးပမ္းအား ထုတ္ေနသူေတြ ရွိၾကသလို စုန္းျပဴးအမ်ဳိးအစားေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ မဲ့ေဆာက္ေဒသရွိ ႏိုင္ငံေရး အမႈိက္သရိုက္ မ်ားလို ့လည္း ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမား အမည္ခံၿပီး အတၱဗဟိုျပဳေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ရရွိသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေဒၚလာေတြ ဘတ္ေငြေတြ ဆုပ္ကိုင္ၿပးီ ယစ္ထုတ္ႀကီးေတြ အေပ်ာ္ၾကဴးသူေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ တိုက္ေတြေပၚမွာ ရွိၾကၿပီး ေမာ္ေတာ္ကား ဆိုင္ကယ္တို ့ကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုး ျပဳႏိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အမႈိက္သရိုက္မ်ားလို ့ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ သိကၡာရွိရွိ ဂုဏ္ရွိရွိ နဲ ့တိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္ ့အနစ္နာခံေနသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ငါးခုန္းမ တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုးပုုပ္ဆိုဒါမ်ဳိး ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကက္ေခ်းေရာ ဆိုတာမ်ဳိးကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက မိမိတို ့ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ေရးလက္နက္ ကိုင္စြဲၿပီး အဖြဲ ့အစည္းတိုင္း သန္ ့စင္ေဆးေၾကာမႈေတြ ျပဳလုပ္သင့္ၾကတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္တာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေကာင္းမ်ား ေမြးထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးဆိုး ေသြးပုပ္ေတြကို ညစ္ထုတ္ရာမွာ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာ ေတြခံစားရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြဲမေရွာင္သာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ရမွာက ေတာ့ မဲ့ေဆာက္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကရဲ ့သမိုင္းေပးတာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးပုပ္ ေသြးညစ္ေတြကို သန္ ့စင္ပစ္ရ မွာကို ေၾကာက္ရြံ ့ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အ၀န္းအ၀ိုင္းရဲ ့အပုပ္နံ ့ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္သြား မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာနိုင္ငံေရးတာ၀န္က အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ထူေထာင္ ရမွာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ ့မွ ျငင္းဆန္ၾကမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိဖို ့အတြက္ မဲ့ေဆာက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား အဖြဲ ့အစည္းမ်ားရဲ ့ဂုဏ္သိကၡာမ်ားနဲ ့လည္း တဆက္တစပ္ထဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အခ်က္ကို ေလးနက္နက္ သိျမင္ၾကဖို ့ ခံယူတတ္ၾကဖို ့အခိ်န္တန္ေနပါၿပီ။
ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ လတ္တေလာ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကေတာ့ -
(၁) ဦးတင္ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခြန္ထြန္းဦး မင္းကိုႏိုင္ မင္းေဇယ်ာ စတဲ့ ႏို္င္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလံုး တို ့ကို လြတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကဖို ့
(၂) ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို အသိိအမွတ္ျပဳၿပီး အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို ဦးတည္တဲ့ စားပြဲ၀ိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပေပးရန္ေတာင္းဆိုၾကဖို ့
(၃) ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္စဲၿပီး တန္းတူရည္တူ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ေတာင္းဆိုၾက ဖို ့
(၄) ကုလသမဂၢနဲ ့ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၾကဖို ့
(၅) ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ ပါတီစံု ဒီမိိုကေရစီစနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္ေရး စနစ္နဲ ့လူမ်ဳိးစုေတြရဲ ့တန္းတူေရး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ တို ့ကို စစ္ေကာင္စီမွ အသိိအမွတ္ျပဳၿပီးေဆာင္ရြက္ေပးဖို ့
အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းခ်က္ေတြဟာ ဒီကေန ့ျမန္မာ့ နိုင္ငံေရးမွာ အလိုအပ္ဆံုး ိအခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ မဲ့ေဆာက္ရွိ ႏို္င္ငံေရး သမားတိုင္း နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း ယံုၾကည္လက္ခံဖို ့လိုပါ တယ္။ မိမိတို ့ အဖြဲ ့အစည္းေတြ အတြင္း ေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စုန္းျပဴးေတြကို ဖယ္ရွင္းပစ္ဖို ့လိုပါတယ္။ ပါတီ တိုင္းရဲ ့သန္ ့စင္မႈ စည္းလံုးညီညြတ္မႈတို ့ကို တည္ေဆာက္ၾကဖို ့လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ ညစ္ႏြမ္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေလာကကိုသန္ ့စင္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၄၆ ႏွစ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို ရိုက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ ့မကုန္ခမ္းႏိုင္တဲ့ ရဲ ရင့္ျပတ္သားတဲ့ စြမ္းရည္သတၱိကို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း ယံုၾကည္ လက္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦး
