Tuesday, December 30, 2008

ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ စစ္အစိုးရရဲ ့သံအမတ္ ကိုဖယ္ရွားေရး(Credential Challenge )ဆိုတဲ ့ နိုင္ငံေရးစိမ္ေခၚမႈကိ ုဘယ္လိိုစီစစ္သုံးသပ္ႏိုင္ပါသလဲ ?




ကိုကိုးကြ်န္းျပန္တဦး
၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန ့က ႏိုင္ေက်ာ္ရဲ ့ ''စစ္အစိုးရ သံအမတ္အား ဖယ္ရွားေရး စိမ္ေခၚခ်က္ လက္ေတြ ့ ့က်ပါ ့မလား ? '' ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ၾကည္ ့လိုက္တဲ့ အခါမွာ ႏိုင္ငံေရးအသိေရခ်ိန္နိမ့္က် သူမ်ားၾကားမွာ အေတြးမွား အျမင္ေမွာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚႏိုိင္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္မို ့ႏိုင္ေက်ာ္ရဲ ့အေခ်ာင္သမား အယူအဆကို ေ၀ဖန္ျပလိုပါ တယ္။
(၉၀)ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တိုက္ပြဲပုံစံ (၃)မ်ိဳးနဲ ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖ်က္ဆီးျပီးဒီမိုကေရစီစနစ္တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ လုံးပမ္းတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ ၾကတယ္။ (၁) လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲ ျခင္း၊
(၂) ျမဳိ့ျပေဒသဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း၊
(၃) ႏိုင္ငံတကာေရာက္ ျမန္မာ ့ဒီမိုကေရစီေရး အင္အားစုမ်ားက ကုလသမဂၢ
အပါအ၀င္ အေမရိကန္ ၊ ဥေရာပသမဂၢနဲ ့ဒီမိုကေရစီအစိုးရမ်ား အင္အားစုမ်ား ကို ခ်ဥ္းကပ္စည္းရုံးျခင္း (Lobby) တို ့ကို ေဆာင္ရြက္ေနတာ (၁၈)ႏွစ္ ရွိခဲ့ျပီျဖစ္ပါတယ္။
ကေန ့့ထိိေအာင္ပြဲ မခံႏိုင္ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ၾကည့္ဖို ့လိုပါတယ္။
(၁) ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဗကပ တို ့ရဲ ့ ပန္ဆန္း ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္ျပီးေနာက္ လူမ်ိုဳးစုလက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့ ံမ်ားသီးျခားေပၚေပါက္ခဲ့ၾကတယ္။ဒီ့ေနာက္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့မ်ားဟာ ျငိမ္းအဖြဲ ့မ်ား ျဖစ္လာ ခဲ့ၾကလို ့ ့စစ္၀ါဒီေတြအတြက္ မ်ားစြာအသက္ရွဴေခ်ာင္ေစခဲ့တယ္။ရွမ္း၊ ကရင္နီ နဲ ့ကရင္အမ်ိဳး သားေတြကသာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနၾကတယ္။
(၂) (၉၀)ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ဒီခ်ဳပ္ နဲ ့လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ေတြက လႊတ္ေတာ္ ေခၚေပးေရး- အာဏာ(၃)ရပ္ကို ျပည္သူကိုယ္စားလွယ္ေတြထံ လႊဲအပ္ေပးေရး ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ ၾကေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈမရ ျဖစ္ေနပါတယ္။
(၃) ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြရဲ ့လုံးပမ္းအားထုတ္မႈ ေတြကလည္း ေအာင္ျမင္မႈ မရ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တည္ျမဲေစတဲ ့အေၾကာင္းအခ်က္ သုံးမ်ိဳး မွာ ပထမနဲ ့ ့့့ဒုတိယအခ်က္ေတြက ျပည္ပေရာက္ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့ အခ်က္ေတြျဖစ္ ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကိုျမန္မာျပည္သူေတြ ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ၾက ပါလိမ့္မယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ ျပည္ပေရာက္ဒီခ်ဳပ္ အဖဲြ ့ (LA) ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအ ဖြဲ (MPU) ့န ့ဲ ့အေ၀းေရာက္ အမ်ဳိးသားညႊန္ ့ေပါင္းအစိုးရအဖဲြ ့(NCGUB)တို ့က ဒ ီမိုကေရစီ ေဖၚေဆာင္ေရးလံုးပမ္းၾကရမယ့္တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီသံုးဖဲြ ့ဟာႏိိုင္ငံေရးအရ ၊ စည္းရုံးေရး အရ က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းတဲ ့အဖြဲ ့မ်ား ျဖစ္ဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။သမိုင္းေပးတာ၀န္ကိုဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ေက်ာ္ရဲ ့" သံအမတ္ဖယ္ရွားေရးစိမ္ေခၚခ်က္ လက္ေတြ ့က်ပါ ့မလား? " ေဆာင္းပါးပါ အခ်က္တစ္ခ်ိဳ ့ ့ကိုေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။"ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အုပ္စု၏ ျပည္သူ ့အေပၚ ႏွိပ္စက္ကလူ ျပဳမူေနမႈမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္သူမ်ားသာမက ကမာၻ ့ျပည္သူမ်ားပါ သည္းမခံႏိုင္စရာျဖစ္ေနသည္ကို လူသားခ်င္းစာနာသူတိုင္း သတိထားမိ ၾကမည္ျဖစ္သည္။ထို ့ေၾကာင္ ့ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀န္းမွ စစ္အစိုးရအား ဖိအားေပးအေရးယူ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ယေန ့ဆက္တိုက္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ကုိ ေတြ ့ ့့့ျမင္ၾကရေပသည္။"
'' နအဖ စစ္အစိုးရသည္ အာဏာရွင္တို ့ထံုးစံအတိုင္း ၎တို ့အာဏာတည္ျမဲေရးကိုသာေရွးရွဳ ျပီး ျပည္သူလူထုအား ျခိမ္းေျခာက္ျခင္း၊ အႏိုင္က်င့္ျခင္း၊ ဖိႏိွပ္ျခင္း ၊ႏွိပ္စက္ညွငး္ပန္းျခင္း စသည္တို ့ကိုသာ အစဥ္တစိုက္ လုပ္ေဆာင္ျမဲ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ကို ေတြ ့ရသည္။"
အဲဒီေရးသားခ်က္မ်ားဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေျခေနမွန္ေတြကို ထင္ဟပ္ထားတဲ ့အတြက္ ေထာက္ခံႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့့္"ကမာၻ့့ႏိုင္ငံအသီးသီးရွိႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း(၁၁၂)ဦးတို့ကယူအန္အတြင္းေရးမႈးခ်ဳပ္ထ ံ ေပးပုိ ့ ့တဲ့ဖိအားေပးေရးေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားနဲ ့အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား၏ လႊတ္ေတာ္အမတ္ မ်ားေကာင္စီ (AIPMC)မွ ကမကထျပဳျပီး ယူအန္မႈးခ်ဳပ္ထံ အလားတူ ေပးပို ့ခ်က္တို ့သည္ နအဖ အစိုးရအေပၚ ဖိအားေပးေရးလုပ္ငန္းတြင္အင္မတန္ ထိေရာက္သည္ ့အေရးယူေဆာင္ ရြက္မႈမ်ား ပင္ျဖစ္သည္"ဆိုတ့ဲ ့ေဖာ္ျပခ်က္ဟာ ပကတိျဖစ္ရပ္မွန္ေတြနဲ ့ကင္းကြာေနပါတယ္။
ကုလသမဂၢနဲ ့ႏိုင္ငံတကာဖိအားေပးမႈတို ့ဟာ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားက ပန္း နဲ ့ေပါက္ခံရသလို ယူဆေနပါတယ္။သူတ့ို ့့့့့့့့ဟာအလြန္အကြ်ံ ေခါင္းမာသူေတြျဖစ္ၾကသလို ဖက္ ဆစ္အာဏာရွင္ေတြလို လြန္မင္းစြာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။ဒါေၾကာင္ ့မို ့
ႏိုင္ေက်ာ္ေျပာသလို အင္မတန္ထိေရာက္သည္ ့အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈ ဆိုတာလံုး၀မဟုတ္ပါ။
ကုလသမဂၢနဲ ့ႏိုင္ငံတကာေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္တဲ ့- ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံးလႊတ္ေပး ေရး၊ လူ ့အခြင့္္ ့အေရးေပးေရး ၊ အမ်ိဳးုသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိုဦးတည္တဲ ့စားပြဲ၀ိုင္းေဆြး ေႏြးပြဲ ေတာင္းဆိုမႈေတြ - လူမ်ိဳးစုေဒသေတြမွာ အႏိုင္က်င္ ့လုယက္မႈ၊ မုဒိန္းမႈေတြေက်းရြာမ်ား မီးရွဳ ိ ့ေနမႈေတြကိုရပ္စဲဖို့ ့ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ-ကို စစ္၀ါဒီေတြကဘာတစ္ခုမွ လိုက္ေလ်ာအေကာင္အထည္ေဖာ္တာမရွိေသးပါ။စစ္ေကာင္စီက ရွားရွားပါးပါး အျပဳဖက္ေဆာင္ရြက္တာဆို လို ့ အိုင္စီအာစီ (ကက္ေျခနီ) အဖဲြ ့ေထာင္ထဲက္ို ၀င္ၾကည့့္ခြင့္ျပဳတာ ရွိပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖ ာ္ျပေပးပါဦးမည္။)

အျပည့္အစံုသို ့...

Friday, December 26, 2008

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး မဟာ ဗ်ဴဟာ နည္းဗ်ဴဟာမ်ား-

၂၀၀၈ ေမလမွာ စစ္ေကာင္စီက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ တတိယေျမာက္ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳေၾကျငာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒ အရ ၂၀၁၀ မွာ ပါတီစံုအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီး က်င္းပေပးမယ္ လို ့လည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးမွာ အႏိုင္ရပါတီကို အာဏာလြဲေျပာင္းေပးပါ့မယ္ လို ့လည္း ကမၻာသိ ထုတ္ျပန္လိုက္တယ္။

ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုဆိုတာ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ မွတ္တိုင္ႀကီး တတိုင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗုိလ္စန္းယု တို ့ရဲ ့ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို နိဂုံး ခ်ဳပ္ေစခဲ့တယ္။ အာဏာလႊဲေျပာင္း ရယူခဲ့တဲ့ စစ္ေကာင္စီ (န၀တ) ဟာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္နဲ ့ ပါတီစံု အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီး က်င္းပေပးမယ္လို ့ အာဏာသိမ္းစဥ္က ထုတ္ျပန္လိုက္တယ္။

လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တတဲ့ (၉၀) ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စစ္ေကာင္စီရဲ ့ မဟာမိတ္ပါတီ ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ပါတီ (တစည) အျပတ္အသတ္ ရႈံးနိမ့္သြားခဲ့တာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီး (၆)လ အတြင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူ က်င္းပေပးရမယ့္ အစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးနဲ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္ ့ တို ့ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ရဲ ့ ကတိ က၀တ္ေတြကို ပယ္ဖ်က္လိုတာေၾကာင့္ ဦးေန၀င္း ဦးစန္းယုတို ့ရဲ ့ သေဘာတူညီခ်က္နဲ ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆက္လက္ထူေထာင္ခဲ့တာ အခုဆိုရင္ အႏွစ္(၂၀) ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ။ ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ကာလက ေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္၊ ဒီမိုကေရစီ အစိုး ရ ဆုိတာတို ့ဟာ “ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း’’ ရွိေနပါေသးတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္မို ့ လက္ရွိစစ္၀ါဒီေတြ ခံယူက်င့္သံုးေနတဲ့
(၁) ျဗဴရိုကရက္ အရင္းရွင္စီးပြားေရး စနစ္ ေျမယာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္းရွင္စနစ္
(၂) စစ္ျဗဴရိုကရက္ ယႏၱရား ငါ့မင္း ငါ့ခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္
(၃) စစ္အာဏာရွင္စနစ္ (ေခတ္သစ္ ဖက္ဆစ္ စနစ္) တို ့ကို တိုက္ဖ်က္ေျခမႈန္းပစ္ေရး တို ့ဟာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ထမ္းေဆာင္ၾကရမယ့္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။

အထက္ပါစနစ္ (၃) မ်ဳိးတို ့ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး
(၁) ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ (တံခါးပြင့္ ၀ါဒ) တို ့ကိုက်င့္သံုးရမယ္။
(၂) ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္တို ့ကို ထူေထာင္ရမယ္။
(၃) ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္တို ့ကို အသက္သြင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရမယ္။

အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဖ်က္ဆီးရမယ့္ စနစ္ (၃)မ်ဳိးနဲ ့ တည္ေဆာက္ရမယ့္ စနစ္(၃)မ်ဳိး တို ့ဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ရဲ ့ မဟာဗ်ဴဟာ တာ၀န္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။

ဒါေတြတြင္မက စနစ္(၃)မ်ဳိးတို ့ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္္ငံေရး အင္အားစုေတြက (၁) အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ (၂) မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ား (၃) လူမ်ဳိးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား (၄) ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား နဲ ့ ျပည္သူ ့ အလႊာေပါင္းစံုတို ့ ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ ေသြးစည္းညီညြတ္ၾကၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျပတ္သားစြာ တိုက္ပြဲဆင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္သူ မိတ္ေဆြ စည္းေၾကာင္းကို ေရးဆြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ မဟာ ဗ်ဴဟာ ျပႆနာ တခ်ဳိ ့ကို ေဖာ္ျပလုိပါတယ္။
(၁) ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတို ့ကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရမယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္နဲ ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ ့ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ ့စည္းခြင့္ စည္းလံုးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ခြင့္ျပဳရမယ္။
(၂) အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို ဦးတည္တဲ့ စားပြဲ၀ိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပး ရမယ္။
(၃) ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္းရပ္စဲၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္က်င္းပရမယ္။
(၄) ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ား ကုလသမဂ နဲ ့ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားရဲ ့ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရး အား ေပးေထာက္ခံ ကူညီမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳရမယ္၊ ႀကိဳဆိုရမယ္။
(၅) စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ဖ်က္သိမး္ေရးအတြက္ ဥပေဒတြင္း ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြြဲမ်ားနဲ ့ ေျမေအာက္တစ္ပိုင္း ဖြဲ ့ စည္းမႈ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲရမယ္။ တိုင္းျပည္အႏွံ ့ေဒသအလုိက္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား တိုက္ပြဲပံုစံ မ်ိဳးစံုတို ့ကို ေဖာ္ထုတ္ ဆင္ႏႊဲတတ္ရမယ္။

ဒီကေန ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲတြင္ အေခ်ာင္သမား အယူအဆ အေတြးအေခၚ မ်ိဳးစံုတုိ ့ကို တိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲ ရဲရမယ္။ ဖဲြ ့စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒနဲ ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တို ့ကို အျပဳ ဖက္က ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ားကို ျပတ္သားစြာ ဆန္ ့က်င္ရမယ္။ ျပည္သူတို ့ရဲ ့ ရဲရင့္တဲ့ တိုက္စြမ္းရည္ကို ယံုၾကည္သင့္ ၾကတယ္။ (၄၆) ႏွစ္ၾကာ အာဏာရွင္စနစ္ကို ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး ၀ိုင္း၀န္းေခ်မႈန္းၾကရမယ္။

ေအာင္ပြဲဆိုတာ တိုက္ရဲသူေတြအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

စိန္ေက်ာ္၀င္း
၂၅-၁၂-၂၀၀၈

အျပည့္အစံုသို ့...

Saturday, December 20, 2008

Daw Aung San Suu Kyi's International Awards, Honors & Appointments

1. Honorary Fellow St Hugh's College (Oxford, UK) 1990
2. Thorolf Rafto Human Rights (Norway)1990
3. Sakharov Freedom of Thought (European Parliament)1991
4. Nobel Peace Oslo, Norway 1991
5. Honorary Member International PEN(Norwegian Center)1991
6. Humanities Human Rights Award (USA)1991
7. Honorary Member International PLEN (Candian Center)1991
8. Marisa Bellisario Price Italy 1992
9. Annual Award of the international Human Rights Law Group(USA)1992
10. Honorary President Student's Union London School of Economics and Political Science (UK)1992
11. Honorary Member International PEN (English Centre)1992
12. Honorary Life Member University of London Union (UK)1992
13. Honorary Professional Fellowship Law and Society Trust (Sri Lanka)1992
14. Honorary Doctorate in Political Science Thammasat University (Thailand)1992
15. International Simon Bolivar prize UNESCO 1992
16. Prix Litteraire des Droits de I'Homme Nouveaux Droits de I'Homme, France 1992
17. Honorary Member World Commission on Culture and Development (UNESCO)1992
18. Member Academie Universelle des Cultures (Paris)1993
19. Rose Prize arbejderbevaegelsens Internationale Forum/International Forum of the Danish Labour Movement, Copenhagen 1993
20. Victor jara International Human Rights Center for Human Rights and Constitutional Law, Los Angeles, USA 1993
21. Member of the Advisory Board Francois-Xavier Bagnoud Center for Health and Human Rights, Harvard University 1993
22. Honorary Doctorate of Law University of Toronto(Canada 1993)
23. The Freedom of the City Commune of Giugliano ,Italy 1993
24. Bremen Solidarity City of Bremen, Germany 1993
25. Premio Mujer Progresista (Federacion Mujeres Progresistas Spanish Federation of Progressive Women, Madrid) 1993
26. Honorary Doctorate Philosophy & Letters, Free University of Brussels 1994
27. Honorary Adviser Forum of Democratic Leaders in the Asia- Pacific 1994
28. The Freedom of the City Aversa, Italy 1995
29. Liberal International Prize for Freedom Britanints Liberal Democracy Party, UK 1995
30. Honorary Doctorate of Laws Queen's University, Canada 1995
31. Jawaharlal Nehru Award for International Understanding (for 1993) India 1995
32. Gandhi Award Simon Fraser University, Canada 1995
33. Honorary Doctorate of Civil Law University of Oxford 1995
34. IRC Freedom Award International Rescue Committee 1995
35. Companion of the Order of Australia Australia 1996
36. Liberal International Prize (UK)1996
37. Asia Human Rights of Law (Japan) 1996
38. W.Averell Harrimen Democracy Award National Democratic Institute U.S.A 1996
39. Rajiv Shmirti Parashka Rajiv Gandhi Memorial Award India 1996
40. Empty Chair Award Women of the Year Lunch, London UK 1996
41. Empty Chair Award Women of the Year Lunch, London, UK 1996
42. Honorary Doctorate of Letters Sydney University of Technology, Australia 1997
43. Honorary Doctorate of Letters California Chapman University, U.S.A 1997
44. Honorary Doctorate of Law Natal University, South Africa 1997
45. Honorary Doctorate of Law America University, Washington D.C, U.S.A 1997
46. Distinguished Alumni Award Central University/ Delhi University 1997
47. Honorary Citizenship of Rome (Italy) (May 23,1997)
48. Honorary Doctorate of Letters Glasgow University (UK) 1997
49. Pearl S.Buck Woman's Award Pearl S.Buck Foundation (USA)1997
50. International Award St.Angela's Peace and Justice Group, Waterford (Eire) 1997
51. Profiles in Courage Award Kennedy Society of Denmark 1997
52. Honorary Doctorate Cambridge University (June 1998) 1998
53. Freedom of the City (Oxford, UK) 1998
54. Honorary Doctorate of Laws University of Wales, Cardiff 1998
55. Honorary Doctorate of Laws University of Bristol (UK)1998
56. Honorary Doctorate of Laws University of Melbourne (Australia) 1998
57. Honorary degree Université catholique de Louvain, Belgium –December 1998
58. Honorary Degree University of Bath (UK) –December 1998
59. Honorary Degree Bucknell University –May 1999
60. Freedom Award International Republican Institute, USA (October 1999) 1999
61. The Freedom of the City of Dublin Award Ireland (November 1999) 1999
62. 2000 CAW Nelson Mandela Human Rights Award Canada (December 2000) 2000
63. Presidential Medal of Freedom Award U.S.A (December 2000) 2000
64. Collage United Nations Prize 2001 Germany (June 2001) 2001
65. International Social Welfare Prize University of Southern California School of Social work (December 8) 2001
66. Al Neuharth Free Spirit Award U.S. Foundation, Washington, USA 2003
67. MTV Humanitarian Award, "Free Your Mind" MTV Europe, EDINBURGH, UK 2003
68. The 2004 TIME 100, The most influential people in the world today TIME Magazine 2004
69. Kwangju Human Rights Award May 18 Memory Foundation from South Korea 2004
70. TIME's Asia's Hero 2004 TIME MAGAZINE 2004
71. The Honorary Citizen of Paris France 10/12/2004
72. Honorary Doctorate in Politics, Philosophy and Economics Rangsit University, Thailand 13/12/2004
73. Outstanding Women in Buddhism United Nations Gender and Religious department 8/03/2005
74. Honorary Degree in Political Science Thammasat University, Thailand 19/06/2005
75. Freedom of the City Award The City Council of Edinburgh, Scotland 16/06/2005
76. Freedom of Galway City Galway city, Ireland June 2005
77. UNISON Honorary Membership UNISON, Britain's largest trade union June 2005
78. Olof Palme Prize Sweden February 2006
79. Freedom Award Franklin and Eleanor Roosevelt Institute, USA March 2006
80. New Statesmen Magazine Hero New Statesmen Magazine May 2006
81. Netaji Subhas Chandra Bose International Deshprem Award, India March 19 2007

အျပည့္အစံုသို ့...

Thursday, December 18, 2008

အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သို ့

အနီးေခတ္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမုိင္းမွာ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ စနစ္ဟာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၄) ရက္မွ ၁၉၆၂ မတ္လ(၂)ရက္ေန ့ထိ (၁၄)ႏွစ္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ကေတာ့ ၁၉၆၂ မွ ၁၉၈၈ အထိ (၂၆)ႏွစ္ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ န၀တ နဲ ့ နအဖ စစ္အာဏာရွင္က ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အထိ အႏွစ္(၂၀)ေက်ာ္ တည္တံ့ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ၿပီး ၂၀၁၀ မွာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပ ေပးမယ္လို ့ စစ္ေကာင္စီက ေၾကျငာထားပါတယ္။

သူတို ့ က်င္းပမယ္ ဆိုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိတာ ဘယ္လို အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ? အတည္ျပဳထားတဲ့ ဖြဲ ့စည္းပံု ဥပေဒပါ အေျခခံ အခ်က္ေတြကို စီစစ္သံုးသပ္ၾကည့္ဖို ့ လိုပါတယ္။

အပိုဒ္(၅၇) - ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတနဲ ့ ဒုတိယ သမၼတမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္။
အပိုဒ္(၆၀)
အပိုဒ္ငယ္(က) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတကို သမၼတ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ေရး အဖြဲ ့ျဖင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ရမည္။

(၁) ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အစုအဖြဲ ့။
(၂) အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အစုအဖြဲ ့။
(၃) တပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ အမည္စာရင္း တင္သြင္းေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ အစု အဖြဲ ့။

အပိုဒ္(၆၀)
အပိုဒ္ငယ္(ဂ) ယင္းအစုအဖြဲ ့ တစ္ခုစီက ဒုတိယ သမၼတ တစ္ဦးစီကို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ထဲမွ ျဖစ္ေစ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္သူမ်ား ထဲမွ ျဖစ္ေစ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ရမည္။
အပိုဒ္ငယ္(င) ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး ပါ၀င္ေသာ သမၼတ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ေရး အဖြဲ ့ က ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ေလာင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ဒုတိယ သမၼတ (၃)ဦးအနက္ မိမိတို ့ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ ဒုတိယ သမၼတ တစ္ဦးကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ အျဖစ္ ဆႏၵ မဲေပး ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ရမည္။

အပိုဒ္(၆၂)
ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ သို ့မဟုတ္ ဒုတိယ သမၼတမ်ားသည္ မည္သည့္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မွ် မျဖစ္ေစရ။

အပိုဒ္(၁၉၉)
အပိုဒ္ငယ္(က) ႏိုင္ငံေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတျဖစ္သည္။

အပိုဒ္(၂၀၀) ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ အဖြဲ ့ကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ၊ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ ့စည္းသည္။
(က) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ
(ခ) ဒုတိယ သမၼတမ်ား
(ဂ) ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ား
(ဃ) ျပည္ေထာင္စု ေရွ ့ေနခ်ဳပ္

အမ်ဳးိသား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ ဖြဲ ့စည္းျခင္း

အပိုဒ္(၂၀၁) ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္ အရ ေသာ္လည္းေကာင္း ေပးအပ္ လာသည့္ တာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးေဆာင္သည့္ အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီကို ေအာက္ပါ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ ့စည္းသည္။
(က)ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ
(ခ) ဒုတိယ သမၼတ
(ဂ) ဒုတိယ သမၼတ
(ဃ) ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ
(င) အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ
(စ) တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္
(ဆ) ဒု- တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္
(ဇ) ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန
(စ်) ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန
(ည) ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန
(ဋ) နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာန

အပိုဒ္(၂၃၂)
အပိုဒ္ငယ္(ခ) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ား အျဖစ္ ခန္ ့အပ္တာ၀န္ေပးရန္၊
(၁) လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထဲမွ ျဖစ္ေစ၊ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ မဟုတ္သူမ်ားထဲက ျဖစ္ေစ၊ ပုဒ္မခြဲ (က)ပါ သတ္မွတ္ထားသည့္ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သင့္ေလွ်ာ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ရမည္။
(၂) ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ား အတြက္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ထံမွ သင့္ေလွ်ာ္သည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ား၏ အမည္ စာရင္းကို ရယူရမည္။
(၃)ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ႏိုင္ငံျခားေရး ႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး ဌာနမ်ား အျပင္ အျခား၀န္ႀကီးဌာန မ်ားတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ားအား ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ားအျဖစ္
ခန္ ့အပ္တာ၀န္ေပးလိုလွ်င္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ညွိႏႈိင္း ေဆာင္ရြက္ရမည္။

(ဇ)ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတအား တာ၀န္ခံရမည္။
(စ်) ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးသည္ လႊတ္ေတာ္ တရပ္ရပ္၏ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္လွ်င္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီး အျဖစ္ ခန္ ့ အပ္တာ၀န္ေပးျခင္း ခံရသည့္ ေန ့မွ စ၍ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရ မည္။
(ည) (၂) ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး ဌာနမ်ား အတြက္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ ခန္ ့အပ္ထားျခင္း ခံရေသာ တပ္မေတာ္ သားမ်ားသည္ တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစား ယူ ရန္ သို ့မဟုတ္ ႏုတ္ထြက္ရန္ မလို။

(ဋ) ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးသည္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီတခုခု၏ အဖြဲ ့၀င္ျဖစ္လွ်င္ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးအျဖစ္
ခန္ ့အပ္တာ၀န္ ေပးျခင္း ခံရသည့္ ေန ့မွစ၍ မိမိရာထူး သက္တမ္းအတြင္း ယင္းပါတီ အဖြဲ ့အစည္း ၏ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ျခင္း မျပဳရ။

(၃၄၂) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္ အမ်ဳးိသား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ၏ အဆိုျပဳခ်က္၊ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကို ခန္ ့အပ္တာ၀န္ေပးရမည္။

(၄၉၅) ႏိုင္ငံေရး ပါတီ တစ္ရပ္သည္
(က) စစ္မွန္၍ စည္းကမ္း ျပည့္၀ေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို လက္ခံက်င့္သံုးရမည္။
(ခ) ဤဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို ေလးစား လိုက္နာရမည္။
(ဂ) ႏိုင္ငံေရး ပါတီအျဖစ္ ဥပေဒႏွင့္ အညီ ဖြဲ ့စည္း မွတ္ပံုတင္ထားရမည္။

အပိုဒ္(၄၁၈)
(က) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတသည္( တိုင္းျပည္ အေျခအေန အရ လိုအပ္လွ်င္ )
တပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္အား ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒေရး ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တရား စီရင္ေရး အာဏာတို ့ကို လႊဲအပ္ေၾကာင္း ေၾကျငာရမည္။

အပိုဒ္(၁၄၉)
ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာလႊဲအပ္ျခင္း ခံရသည့္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာႏွင့္ တရားစီရင္ေရး အာဏာတို ့ကို မိမိကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ မိမိပါ၀င္သည့္အဖြဲ ့အစည္း တစ္ရပ္တြင္ ျဖစ္ေစ က်င့္သံုး ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။

အထက္မွာ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားတဲ့ အပိုဒ္မ်ားအရ-
နအဖ အစိုးရ အတည္ျပဳလိုက္တဲ့ ဖြဲ ့စည္းပံု ဥပေဒအရ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္နဲ ့ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္
တို ့ကိုမည္ သို ့မွ် အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္စြမ္း ရွိမွာမဟုတ္ပါ။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ေတာင္းဆိုေနတာက ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ေတာင္းဆုိေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

" ႏိုင္ငံေရး ပါတီ တစ္ရပ္သည္ (ခ) ဤဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႏွင့္ တည္ဆဲ ဥပေဒမ်ားကို ေလးစားလိုက္နာရမည္။ (ဂ)ႏိုင္ငံေရး ပါတီအျဖစ္ ဥပေဒႏွင့္ အညီ ဖြဲ ့စည္း မွတ္ပံုတင္ထားရမည္။ "
လို ့သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဆိုလိုတာက လက္ရွိ အတည္ျပဳထားတဲ့ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ေ၀ဖန္ခြင့္ အႀကံေပးခြင့္ လံုး၀မရွိျဖစ္ေနပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ % ေက်ာ္က ေထာက္ခံမွ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ခြင့္ ရွိႏိုင္ပါတယ္။

စစ္ေကာင္စီက သူတို ့ေရးဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒကို မယံုၾကည္သူ၊ လက္မခံႏိုင္သူေတြကို ႏိုင္ငံေရးပါတီ
ဖြဲ ့စည္းခြင့္မရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ႀကံ့ဖြံ ့ ပါတီနဲ ့ တစည ပါတီနဲ ့ တသီးပုဂၢလေတြသာ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ထို ့အျပင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဖြဲ ့စည္းရာမွာလည္း အပိုဒ္(၂၀၀) အရ
(က) ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ (ခ) ဒုတိယသမၼတမ်ား(ဂ) ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးမ်ား (ဃ) ျပည္ေထာင္စု ေရွ ့ေနခ်ဳပ္တို ့ ပါ၀င္ရမယ္လို ့ ဆိုထားတယ္။

ဒုတိယသမၼတ (၃)ေယာက္မွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ထားသူ တစ္ဦး ပါ၀င္တယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(၆၆၄) ဦးမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ေရြးေကာက္ထားသူက (၁၆၆) ေယာက္ပါ၀င္တယ္။ က်န္တဲ့ လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ႀကံ့ဖြံ ့ ပါတီနဲ ့ တစည ပါတီတို ့မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္
ဖို ့မ်ားပါတယ္။

အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္နဲ ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ ့ အျခားဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြက ပါတီဖြဲ ့ခြင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ပိုင္ခြင့္ မရွိၾကပါ။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရႏိုင္တဲ့ အဖြဲ ့ေတြက ႀကံ့ဖြံ ့တျဖစ္လဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားနဲ ့ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရး ပါတီ (တစည) တို ့သာ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ရမွာ အႏိုင္ရၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါအျပင္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဖြဲ ့စည္းရာမွာ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး၊ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးနဲ ့ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးေတြဟာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အဆိုျပဳတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀န္ႀကီးေတြ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ က စစ္ရာထူးေတြ ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ ထားႏိုင္ေပမယ့္ က်န္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ၀န္ႀကီးေတြက၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ ေတြက ႏုတ္ထြက္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ အင္အားမရွိေတာ့တဲ့ တသီးပုဂၢလိက ၀န္ႀကီးေတြ ျဖစ္သြားပါ လိမ့္မယ္။

ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ ့စည္းေပးမယ့္ အမ်ဳိးသား လံုၿခံဳေရးနဲ ့ ကာကြယ္ေရး ေကာင္စီမွာ အဖြဲ ့၀င္(၁၁)ဦး ရွိပါတယ္။ သမၼတ (၁)ဦး၊ ဒုသမၼတ(၂)ဦး၊ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ(၂)ဦး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၀န္ႀကီး(၄)ဦး၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ နဲ ့ ဒု-ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္တို ့ ပါ၀င္ၾကပါတယ္။ ျပည္သူလူထု ေရြးေကာက္လိုက္သူမ်ားက ဒုသမၼတ(၂)ဦးနဲ ့ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ(၂)ဦးမွ်သာ ပါ၀င္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ အေရးေပၚ အေျခအေနမွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာနဲ ့ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာတို ့ကို က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ ရွိေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေမလမွာ အတည္ျပဳလိုက္တဲ့ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒဆုိတာရဲ ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္က ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္နဲ ့ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဆုိတာတို ့ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာ (၃)ရပ္မွာ ဘာအာဏာမွ မရွိတဲ့ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ ့ ရုပ္ေသးရုပ္မွ်သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆုိတာစစ္၀ါဒီေတြ မ်က္လွည့္ျပပြဲသက္သက္မွ်သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အခိုင္အမာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရႈျမင္ၾကဖို ့ လိုပါတယ္။ အကယ္၍ နအဖ အေပၚ ျပတ္သားမႈ မရွိခဲ့ရင္ ေနာက္ထပ္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ (၅)ႏွစ္ (၁၀) ႏွစ္ သက္ဆိုးရွည္ သြားႏိုင္ပါတယ္။ စစ္၀ါဒီေတြကို အလွခ်ယ္ေပးေနတဲ့ သခင္တင္ျမ၊ ဦးခ်မ္းေအး၊ ဦးရဲထြန္း၊ ေအးလြင္၊ တကၠသိုလ္ ျမတ္သူနဲ ့ ေပါက္စတို ့လို လူမ်ဳိးေတြကို ျပည္သူေတြက ျပတ္သားစြာ ၀ိုင္းပယ္ရႈံ ့ခ်ဖို ့လို ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္း စတဲ့ ေခါင္းမာ ဂိုဏ္းသားေတြကို ေတာ္လွန္ျဖဳတ္ခ်ၿပီး စစ္ေကာင္စီသစ္ကို ဖြဲ ့စည္းထူေထာင္ဖို ့ လံုးပမ္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

"စစ္ေကာင္စီသစ္ဟာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ မဟာဗ်ဴဟာ သစ္ေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို ့" လိုပါတယ္။
(၁)"တပ္မေတာ္ဟာ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက ပါ၀င္ရမယ္ "ဆိုတဲ့ သေဘာထားကို စြန့္လႊတ္ရမယ္။
(၂)"လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲမွာ စစ္ဗိုလ္ တမတ္သား ပါ၀င္ခြင့္ရွိသည္"ဆိုတဲ့ အယူအဆက
ိုစြန္ ့လႊတ္ရမယ္။
(၃)ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ခြန္ထြန္းဦးနဲ ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားမ်ား အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလံုးတို ့ကို လႊတ္ေပးရမယ္။
(၄)ကုလသမဂၢရဲ ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အသက္သြင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးရမယ္။
(၅)၁၉၄၈ ခုႏွစ္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ျဖစ္ပြားေနတဲ့" ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္းရပ္စဲၿပီး "
ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပဖို ့ လိုအပ္ပါတယ္။
(၆)အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ေရး တို ့အတြက္ စစ္ေကာင္စီသစ္နဲ ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္တို ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္က်င္းပရမယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ကိုလိုနီစနစ္ ဖက္ဆစ္စနစ္ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ တို ့ကို အႏိုင္တိုက္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္တယ္။ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ အဆံုးသတ္ေရး အတြက္ "ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံသစ္နဲ ့ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲ"
တို ့ကို ျပတ္သားစြာ ဆန္ ့ က်င္တိုက္ပြဲ ၀င္ဖို ့ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။

စိန္ေက်ာ္၀င္း
18 Dec ,2008




အျပည့္အစံုသို ့...

Tuesday, December 9, 2008

အကယ္၍

အကယ္၍
မင္းအသိုင္းအ၀ိုင္းက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး
ဒါေတြဟာ မင္းေၾကာင့္လို ့ ၀ိုင္း၀န္းျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ
မင္းဟာ ေခါင္းေအးေအးနဲ ့ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

အကယ္၍
အားလံုးက မင္းကို မယံုသကၤာျဖစ္တဲ့အခါ
သူတို ့ကိုနားလည္စြာခြင့္လြတ္ရင္နဲ ့
မင္းကိုမင္း ယံုၾကည္မႈ အျပည့္ရွိမယ္ဆိုရင္။

အကယ္၍
ေစာင့္သင့္တဲ့အခိ်န္ကိုေစာင့္ၿပီး
အဲဒါအတြက္လည္း မေမာ မပန္းေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္။



ဒါမွမဟုတ္
မင္းရဲ ့အေၾကာင္း မဟုတ္မတရား မုသားစကားၾကားရတဲ့အခါ
မင္းကလည္း အလိမ္အညာေတြနဲ ့ မတုန္လႈပ္ျပန္ဘူးဆိုရင္။

ဒါမွမဟုတ္
မင္းကိုလူတကာက ၀ိုင္းမုန္းတီးတဲ့အခါ
မင္းဟာ အမုန္းေတြ ျပန္မပြားဘူးဆိုရင္။

ၿပီးေတာ့
မင္းကိုယ္မင္း လူေတာ္တ္ေယာက္ရယ္လို ့ မျမင္ပဲ
ပညာရွိစကားေတြကိုလည္း မလြန္ဆန္ဘူးဆိုရင္။

အကယ္၍
စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြဟာ
မင္းအေပၚမလႊမ္းမိုးေစပဲ စိတ္ကူးႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

ၿပီေတာ့
အေတြးအေခၚစိတ္ကူးေတြဟာ
ေမွ်ာ္မွန္ခ်က္သက္သက္သာ မျဖစ္ေစပဲ ေတြးေခၚႏိုင္မယ္ဆုိရင္။

အကယ္၍
ေအာင္ျမင္မႈ သုခနဲ ့ ဆံုးရႈံးမႈဒုကၡေတြကို ႀကံဳေတြ ့ရတဲ့အခါ
တူညီေသာ ေလာဓံတရားေတြပါလားရယ္လို ့
ခံယူထားႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

အကယ္၍
မင္းရဲ ့အမုန္းစကားေတြကို
လူလိမ္လူညာေတြက လွည့္စားေျပာင္းလဲၿပီး
မုသားအျဖစ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ညစ္တဲ့အခါ
မင္းဟာတည္ၿငိမ္စြာနဲ ့ နာၾကားႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

ဒါမွမဟုတ္
မင္းဘ၀တခုလံုးေပးၿပီး
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ ့ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ရတဲ့ အရာရာကို
ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ
အင္မတန္မွ ေသးငယ္လွတဲ့ တန္ဆာပလာအရာရာနဲ ့
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

အကယ္၍
မင္းႏိုင္ခဲ့သမွ်ေတြ အားလံုးဟာ
ေၾကြတလက္ ၾကက္တခုန္ပမာ
တလွည့္တခါတည္းနဲ ့ ဆံုးရႈံးသြားခဲ့ရင္။

ၿပီးေတာ့
အစကေန ျပန္စႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

ၿပီးေတာ့တခါ
ဆိုးလွတဲ့ ကံၾကမၼာရယ္လို ့
ဘယ္ေသာအခါမွ ညည္းညဴမေနဘူးဆိုရင္။

အကယ္၍
သူမ်ားတကာ လုပ္ၿပီးသြားၾကလို ့
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ မင္းအလွည့္ေရာက္တဲ့အခါ
မင္းတေယာက္တည္းနဲ ့ပဲ
အားနဲ ့မာန္နဲ ့ဇြဲသတၱိရွိရွိ ဆက္ႀကိဳးစားႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

အဲဒီလိုပဲ
မင္းမွာ စိတ္အားကလြဲလို ့ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့တဲ့အခါ
အဲဒီစိတ္အားကိုခိုင္မာစြာနဲ ့ပဲ
ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္မယ္ ဆုိရင္။

အကယ္၍
လူေတြနဲ ့ထိေတြ ့ေျပာဆို ဆက္ဆံတဲ့အခါ
ကုို္ယ္က်င့္သိကၡာကို ေစာင့္ထိန္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

ဒါမွမဟုတ္
မင္းဧကရာဇ္ေတြနဲ ့အတူလမ္ေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္
မာန္မာန ေသြးမၾကြဘူးဆိုရင္။

အကယ္၍
ရန္သူကျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကို သိပ္ၿပီး နာက်ည္းေအာင္ မလုပ္ႏို္င္ေစရင္။

အကယ္၍
လူတိုင္းကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရေပမယ့္
စြဲလန္းမႈသံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္။

အကယ္၍
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏိုင္တဲ့ တမိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸါယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္ ့ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္
အသံုးခ်ႏိုင္မယ္ဆိုရင္။

ငါ့သားေရ
မင္းဟာ အရာရာရွိတဲ့ အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမၻာႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္လို ့
အရာရာဘာမဆို မင္းစြမ္းႏိုင္ၿပီေပါ့။
အဲဒီေတာ့ မင္းဟာလည္း
ေယာက်္ားေကာင္းတေယာက္ေပါ့။

အျပည့္အစံုသို ့...

Friday, November 28, 2008

ဆရာေက်ာ္၀င္း အင္တာဗ်ဴးအေပၚ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္မ်ား

ခုတေလာမွာ ဘာသာျပန္ ဆရာ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး (၉) ပုဒ္ကို စုေပါင္း ထုတ္ေ၀ လုိက္တဲ့ (စာအုပ္မ်ားနဲ ့ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား) စာအုပ္ကို ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္လို ့လဲ ေကာင္း မိမိ မသိေသးတဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြရဲ ့ အေတြးအျမင္ အယူအဆ ေတြကို ေလ့လာခြင့္ ရတဲ့ အတြက္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ သူနဲ ့က်ေနာ္ သိကၽြမ္းခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္ ခန္ ့ရွိခဲ့ၿပီ ။ အဲဒီတုန္းက နရသိမ္ စခန္းအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အျဖစ္ သိကၽြမ္းရင္းႏွီးခဲ့ တာပါ။

၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ေရာက္ေတာ့ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားဘ၀ကို စြန္ ့လႊတ္ၿပီး ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း ကေလာင္ရွင္ အျဖစ္ သူ ့ဘ၀ကို ေျပာင္းလဲလိုက္ပါတယ္။ သူ ့ရဲ ့ ဘာသာျပန္ ေဆာင္း ပါးေတြဟာ အလြန္ အဆင့္ အတန္း ျမင့္တယ္ လုိ ့ ယူဆမိတယ္။ တေလး တစားလည္း ဖတ္ ျဖစ္တယ္။ ဘာသာျပန္ ပညာရပ္ အေနနဲ ့ ျမင္ဆရာ တစ္ဦး လုိ ့လည္း သတ္မွတ္ ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ ့ လူခ်င္းျပန္ဆံု ျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္ရဲ ့ ဘာသာျပန္ ေဆာင္းပါး တစ္ခ်ိဳ ့ သူ ့ဆီ ပို ့ျဖစ္ပါတယ္။
စပယ္ျဖဴ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ျဖစ္ေနခ်ိန္ပါ။ ေဗြေဆာ္ဦး အျဖစ္" ေခတ္သစ္ အရင္းရွင္စနစ္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲပံု" ကို သံုးသပ္ျပတဲ့ စီးပြားေရး ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ျပည္က ပညာရွင္တစ္ဦးရဲ ့ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။ သူကလည္း အသံုးျပဳ ခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယ ေဆာင္း ပါးကေတာ့ "ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲပံု "ကို သံုးသပ္တဲ့ ေဆာင္းပါးပါ။ ဘီဂ်င္း- ရီဗ်ဴး က ထုတ္ႏႈတ္ ျပန္ခဲ့တာပါ။ အယ္ဒီတာက ထည့္ေပးခဲ့ ေပမယ့္ စာေပစီစစ္ေရးက ျဖဳတ္ ပစ္လုိက္တယ္။
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ကို ေ၀ဖန္တာလို ့ ယူဆပံု ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ က်ေနာ္ေဆာင္းပါး တစ္ခ်ိဳ ့ကို
စပယ္ျဖဴ မွာ ေဖာ္ျပတာေတြ ရွိခဲ့သလုိ ပါယ္လိုက္ တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။
အယ္ဒီတာ ႀကိဳက္ေပမယ့္ စီစစ္ေရးက ျဖဳတ္လိုက္တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ (Asia Week) မွာပါခဲ့တဲ့" ကမၻာ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ ့ ေက်ာင္းသင္ ပညာေရး အဆက္အစပ္" ေဆာင္းပါးကို အယ္ဒီတာ ႀကိဳက္ေပမယ့္ စီစစ္ေရးက ျဖဳတ္လိုက္တာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။

အတိတ္ဆီ ျပန္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ကိုေက်ာ္၀င္း မူလတန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္မွာ က်ေနာ္က လက္၀ဲ ႏုိင္ငံေရးသမား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္္မွာ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈိင္းလံုးေတြ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ ရိုက္ခတ္ ေနခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက သူဟာ က်ေနာ့္ထက္ ႏိုင္ငံေရး၀ါ အမ်ား ႀကီး ငယ္ပါတယ္။ ဘာသာျပန္ စာေပေတြ ေရးသားရာမွာေတာ့ သူက က်ေနာ့္ထက္ မ်ားစြာ စြမ္းရည္ ထက္ျမက္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ကာလက သူနဲ ့က်ေနာ္ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၆-၂၀၀၇ ကာလေတြ ၾကေတာ့ သူဟာ ေရးအား အလြန္ေကာင္းတဲ့ လူငယ္ လူလတ္ေတြ ရဲ ့ ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳခံရတဲ့ ေအာင္ျမင္သူ ဘာသာျပန္ ဂ်ာနယ္ လစ္ တစ္ဦး ျဖစ္လာပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈ ရလာတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ကို ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြက အင္တာဗ်ဴးေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ ဂ်ာနယ္ေတြ မွာလည္း ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္။

အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ပါတဲ့ သေဘာတရား အယူအဆ ေတြကို သူ ့ထက္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သက္ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကီးတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ သံုးဦးက ေ၀ဖန္ ေရးသားခဲ့ၾကတယ္။ သူတို ့သံုးဦးဟာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္သက္ေတြ တူညီၾကသလုိ နရသိမ္ စခန္းေတြမွာ ေလးႀကိမ္ ေလးခါ ၀င္ေရာက္ခဲ့ ဖူးသူေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္က ကိုရိုး၊ တစ္ေယာက္က ကိုေအာင္၊ တစ္ေယာက္က ကိုဆန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုဆန္းဟာ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး စာမူမ်ားနဲ ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြကို ေနာက္ထပ္ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ဦးဆီ ေပးဖတ္ခိုင္းၿပီး ေ၀ဖန္ေရး မွတ္ခ်က္ ေတာင္းခဲ့တယ္။ သူကလည္း နရသိမ္ စခန္းမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ၾကာေက်ာ္ ေနခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုၾကပါစို ့ သူ ့အမည္က ကိုတင္ သူက ေဆာင္းပါးေတြကို မွတ္ခ်က္ ေပးပါတယ္။ ကိုေအာင္ရဲ ့ ေဆာင္းပါးက ကိုေက်ာ္၀င္း လည္ၿမိဳကို ဒုတ္တိုနဲ ့ရိုက္တာမို ့ သူမႀကိဳက္။ ကိုရိုး ေဆာင္းပါးကိုေတာ့ ထား၀ယ္ ႀကိမ္နဲ ့ ခတ္ စပ္စပ္ ရိုက္ႏွက္ ဆုံးမတာမို ့ သူႀကိဳက္ေၾကာင္း ရီႀကဲႀကဲနဲ ့ ေျပာပါတယ္။ ကိုဆန္း ေဆာင္းပါး က ေရႊေဖာ့ရိုးနဲ ့ ႏွိပ္ႏွက္ ဆံုးမတာမို ့ ေပ်ာ့လြန္းလို ့ သူမႀကိဳက္လို ့ ေျဖပါတယ္။

၀ါရင့္ ႏုိင္ငံေရး သမား ေလးဦး အျမင္မတူၾကတာ ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ။ ကိုေက်ာ္၀င္းရဲ ့ အင္တာ ဗ်ဴးေတြအေပၚ ေ၀ဖန္ေရးသား သူေတြ အျမင္ မတူၾကတာ အရင္းခံ အားျဖင့္ တစ္ခ်က္ထဲ ရွိပါ တယ္။ ကိုရိုး၊ ကိုေအာင္တုိ ့ရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြက ျပည္သူ ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ ေတြေပၚမွာ အေျခခံ ေ၀ဖန္ၾကလုိ ့ ကိုတင္က ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ ့ႏွစ္ဦး ရဲ ့ ေဆာင္းပါးေတြ မဂၢဇင္းတိုက္ေတြဆီ ပို ့ေပးေတာ့ ဘယ္တိုက္ကမွ မထည့္ရဲ ၾကပါ။ ေက်ာ္၀င္း ေနာက္္မွာ လူငယ္ လူလတ္ စာဖတ္သူေတြ ရွိၾကတယ္။ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာေတြ ဟာ စာဖတ္ သူအႀကိဳက္ကို ဆန္ ့က်င္လို ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။

ကိုဆန္း ကလည္း သူ ့ေ၀ဖန္ေရး ေဆာင္းပါးကို မဂၢဇင္းတိုက္ ပို ့ေပးပါတယ္။ အယ္ဒီတာ ကလည္း ထည့္ေပးတယ္။ စီစစ္ေရး ကလည္း မျဖတ္ပါဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ကိုဆန္း က ဒီမိုကရက္တစ္ လစ္ဘရယ္ ၀ါဒ အေျခခံနဲ ့ ေရးလို ့ပါ။ ေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ေ၀ဖန္ေရး ျဖစ္ပါ တယ္။ ေ၀ဖန္ေရး ေဆာင္းပါးေတြ အေပၚ ဒီမွ်သာ ေရးလုိပါတယ္။

ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးနဲ ့ ပတ္သက္လို ့ ကိုေက်ာ္၀င္းကို အႀကံေပးလို ပါတယ္။ ခုတေလာ ဦးခ်မ္း ေအး ေဆာင္းပါးေတြ မီဒီယာေတြ ေပၚမွာ ေဖာ္ျပလာပါတယ္။ ဘာသာျပန္ ပညာရပ္နဲ ့ ပတ္သက္လုိ ့ ဦးခ်မ္းေအးဟာ ကိုေက်ာ္၀င္း ရဲ ့ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ ့ ဆက္ႏြယ္ ၿပီး ဦးခ်မ္းေအးရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးေတြကို ကန္ ့ကြက္ဖို ့ လုိပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အယူအဆေတြကို ေ၀ဖန္ တိုက္ခိုက္ဖို ့ လိုပါတယ္။ ဦးခ်မ္းေအး ေနာက္လိုက္ လုပ္ခဲ့ရင္ေတာ့ စာဖတ္သူေတြရဲ ့ ေလးစားမႈ တန္ဖိုးထားမႈ ေတြ က်သြားပါလိမ့္မယ္။

ဒီကေန ့ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ကစား ၾကဖို ့ လံုး၀မဟုတ္ပါ။ စစ္၀ါ ဒီေတြရဲ ့ ဖြဲ ့စည္းပံုသစ္ကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္ ဖို ့လုိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ဆိုတာ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး မွာ ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက ပါ၀င္ရမယ္ ဆိုတဲ့ အာဏာရူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ ့ အေတြးအျမင္ကို ျပတ္သားစြာ ဆန္ ့က်င္ဖို ့ လိုပါတယ္။ လူထုႀကီးရဲ ့ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ အင္အားစုေတြက ရဲရင့္စြာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။

ေဆာင္းပါးအစမွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလုိ ကိုေက်ာ္၀င္း ရဲ ့ အင္တာဗ်ဴး ေဆာင္းပါးမွာ ပါရွိတဲ့ စာပိုဒ္ တစ္ခုကို ေဖာ္ျပလုိ ပါတယ္။

"က်ေနာ့္ အရင္ စာေရးခဲ့သူေတြ က်ေနာ္နဲ ့ ေခတ္ၿပိဳင္ စာေရးေနသူေတြ အားလံုးကို ( အယူအ ဆ တူတာ မတူတာ အပထား) သင္ဆရာ ျမင္ဆရာ လို ့သေဘာထား ပါတယ္။ က်ေနာ္ ေရးတာ ေျပာတာေတြမွာ ဒီဆရာေတြ အတြက္ ထိခိုက္စရာ မ်ားပါခဲ့ရင္ ကိုယ့္ထက္ႀကီးသူ အားလံုးကို ၀န္ခ် ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သက္တူ ရြယ္တူနဲ ့ ငယ္သူ အားလံုးကို ေလးေလး စားစား ေတာင္းပန္ ပါတယ္။ ဘယ္သူနဲ ့ မဆို အခ်စ္အခင္ မပ်က္ လြတ္လပ္စြာ သေဘာကြဲ လြဲ လိုပါတယ္။" ( အင္တာဗ်ဴး - ၃ စာမ်က္ႏွာ ၇၄ )

အထက္ပါ စာပိုဒ္ကို ဖတ္ရေတာ့ ရင္းႏွီးခဲ့သူ တစ္ဦးအေနနဲ ့ စိတ္ထိခိုက္္မႈ ျဖစ္ရပါတယ္။ ပညာမာန ေထာင္လႊားမႈ ကင္းတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို ခ်းီက်ဴးမိပါတယ္။

ပစၥကၡ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ ကိုေက်ာ္၀င္း အတြက္ အေရးႀကီးတာက ၀ါရင့္ ကေလာင္ရွင္ေတြကို ေတာင္းပန္ဖို ့ မလိုပါ။ ဘာသာျပန္ ဆရာႀကီး ဦးခ်မ္းေအးရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚ အယူအ ဆေတြရဲ ့ စက္ကြင္းက လြတ္ေအာင္ ေနတတ္ဖို ့ အထူးလိုပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ေနာက္လုိက္ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ေတြကို မဆန္ ့က်င္ႏိုင္ရင္ နရသိမ္ စခန္းေတြမွာ သံုးႀကိမ္ သံုးခါ ေနခဲ့ဖူးတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ ကိုေက်ာ္၀င္းကို စာဖတ္သူေတြရဲ ့ ေက်ာခိုင္းမႈ ခံရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။


ကိုေဖဆန္း
၂၆. ၁၁. ၂၀၀၈

အျပည့္အစံုသို ့...

Monday, November 24, 2008

ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အင္အားစုမ်ာသို ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းတဦး၏ ေျပာဆိုခ်က္


ဒီလိုမိ်ဳး ႏွစ္ႀကီး ေထာင္ဒဏ္ေတြကို ၈၈ ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအပါ၀င္ ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္ အသီးသီးမွာ ခ်မွတ္ အျပစ္ေပးတာဟာ ျပည္သူလူထုကို ေျခာက္လွန္ ့ရံုမဟုတ္ပဲ၊ စစ္အစိုးရရဲ ့ ႏိုင္ငံေရး လွည့္ကြက္ တခုသာ ျဖစ္တယ္။
ျပည္သူ ေတြကိုေျခာက္လွန္ ့တာ၊ ျခိမ္းေျခာက္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြက လံုးလံုး မမႈ၊ ေသနတ္နဲ ့ပစ္တာ ေတာင္ မမႈတာ။ ေၾကာက္ေအာင္ ေျခာက္လွန္ ့ရုံထင္ရင္ေတာ့ အေပၚယံရွပ္ရွပ္ကေလးပဲ။ စစ္အစိုးရမွာ ဒီထက္ စူနစ္တဲ့ ရည္ရြယ္ရင္းရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို ဖမ္း၊ ႏွစ္ႀကီးႀကီးခ်၊ ၿပီး၊ လြတ္ျပမယ္။

Democratic Reform ကို ပံုစံတမ်ဳးိနဲ ့ လုပ္ျပေနတာ။ ဦး၀င္းတင္ကို လႊတ္၊ ၈၈ နဲ ့ ဂမၻီရ G.V အုပ္စုေတြကို အႀကီးအက်ယ္ ရမယ္ရွာ၊ ေထာင္ခ်ျပ၊ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းက လက္မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေျဗာင္းဆန္ ျပလိုက္ တယ္။ ၿပီးကာမွ - အလႊတ္ျပ၊ Positive လုပ္ျပရင္ ႏိုင္ငံတကာက လိုက္ပါၿပီး စစ္အစိုးရကို လက္ခံလာေအာင္ လွည့္စားျပမွာ။ လူ ့ယဥ္ေက်းမႈ တခုလံုးကုိ မ်က္လွည့္ျပေနတာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္လက္ကို ျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ သန္းေရႊရဲ႕ ဆိုက္၀ါး ဖန္တီးခ်က္ျဖစ္တယ္။
ေထာင္ စကားနဲ ့ေျပာရရင္ေတာ့ (၅)မိနစ္ ေရခ်ဳိးခ်ိန္ တိုးလိုက္သလိုေပါ့။ လံုးလံုး အခြင့္အေရး မရွိတဲ့ၾကားမွာ အခြင့္အေရး ေပးသေယာင္နဲ ့ နဂို ရွိရင္း ကိုပဲျပန္ရတာပါ။ ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရသူေတြ ကေတာ့ ဒုန္ရင္း ၊ဒုန္ရင္း အရင္းအတိုင္းပါဘဲ။ ဥပမာ ေျပာရရင္ ေရထဲက ငါးကို ဖမ္းၿပီး ေရထဲျပန္လႊတ္လိုက္၊ ခဏေန ျပန္ဖမ္း ၿပီးေတာ့ ေစတနာရွင္ႀကီး ကုသိုလ္ရွင္ႀကီး လုပ္ၿပီး ျပန္လႊတ္ျပန္၊ အဲသလိုမ်ဳိး ။ေနာက္က၀ွက္ေနတဲ့ လက္နဲ ့ ေစတနာ ကိုျမင္ေစခ်င္ပါတယ္။
၇၄-၇၇ မ်ဳိးဆက္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦး၏
ေျပာဆိုခ်က္

အျပည့္အစံုသို ့...

Saturday, November 22, 2008

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္း(၂)သြယ္

စစ္ေအးလြန္ေခတ္မွာကမာၻႀကီးရဲ ့့တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ တည္ေဆာက္ႏိုင္စြမ္း မရွိျဖစ္ေနသလို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးဟာလဲ အခက္အခဲေပါင္းစုံနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရဆဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး
ဆိုတဲ ့စကားလုံးေတြဟာေလထုထဲမွာ ျပန္ ့့လြင့္ေနဆဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးဟာလဲ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ၾကပ္တည္းခက္ခဲၾကပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ပဋိပကၡတရားေတြအေနနဲ ့ခြဲျခမ္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္ -
၁။စစ္၀ါဒီျဗဴရုိကရက္ေတြ ေျမယာလက္၀ါးႀကီးအုပ္အရင္းရွင္ၾကီးေတြ ဘိန္းသူေဌး ေက်ာက္သူေဌး ၾကီးေတြကတစ္ဖက္၊ အလုပ္သမားေတြ လယ္သမားေတြ ဓနရွင္ေပါက္စ ပညာတတ္ေတြ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ေတြ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ကုန္သြယ္ေရးနဲ ့၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းရွင္ေတြကတစ္ ဖက္ ျဖစ္ေနတဲ ့အဓိက ပဋိပကၡဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ အဆံုးအျဖတ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ ေရေပၚဆီ တိုင္းရင္းသားဓနရွင္ ၂၀% ကတစ္ဖက္ က်န္တဲ့ ျပည္သူ ၈၀ % တို ့ကတစ္ဖက္ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၂။က်န္ေနတဲ့ အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကေတာ့ အလယ္အလတ္တိုင္းရင္းသား ဓနရွင္မ်ားတစ္ဖက္ အ လုပ္သမား လယ္သမားနဲ ့ပညာတတ္ဓနရွင္ေပါက္စမ်ားကတစ္ဖက္ ျဖစ္တည္ေနပါတယ္။
ဒီပဋိပကၡကရန္ဖက္အသြင္မေဆာင္ပါ။မဟာမိတ္အတြင္းေျဖရွင္းနည္းပုံစံကိုက်င့္သံုးရမွာျဖစ္တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူထားတဲ ့အဖြဲ ့ေေခါင္းေဆာင္မ်ားက တစ္ဖက္ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသရွိ ျပည္သူတုိ့့ ရဲ့အၾကားမွာလဲပဋိပကၡေတြတည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မဟာမိတ္ မူေဘာင္အတြင္းကသာ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ ပါတယ္။ စစ္ေကာင္စီအစိုးရနဲ ့ကုလသမဂၢ ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ အၾကားမွာလဲ ျပင္းထန္ ထက္ျမက္တဲ့ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေန ပါ တယ္။သံတမန္နည္းလမ္းေတြအရ အေျဖ ရွာၾကရမွာ ျဖစ္ ပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ပဋိပကၡတရားေတြနဲ ့့ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူတန္းစား အလႊာ အသီးသီးေတြရဲ့ သေဘာသဘာ၀အရ ရႈျမင္သုံးသပ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
လူမႈစနစ္ေတြအရ- ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားၾကည့္လိုက္ရင္လဲ စစ္ေကာင္စီကိုယ္စားျပဳတဲ့ ျဗဴရုိကရက္- အရင္းရွင္စနစ္ ေျမယာလက္၀ါးႀကီးအုပ္စနစ္ ျဗဴရိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တို ့က တစ္ဖက္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္နဲ ့ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ စနစ္တို ့ကတစ္ဖက္ အႏွစ္(၂၀)ၾကာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့တိုက္ပြဲဟာ သူေသ ကိုယ္ရွင္တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာလမ္းေၾကာင္းႏွစ္သြယ္အျဖစ္လဲ သုံးသပ္ႏိုင္ပါတယ္။
(၁)အတည္ျပဳလိုက္တဲ့ ဖဲြ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒကို အေျချပဳထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ လမ္းေၾကာင္း၊

(၂) အာဏာ(၃)ရပ္ ကိုျပည္သူေတြ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထူေထာင္ေရး လမ္ေၾကာင္း ဆိုၿပီး လမ္းေၾကာင္း(၂)သြယ္ အခိုင္အမာ တည္ရွိေနပါတယ္။

ပထမလမ္းေၾကာင္းကို စစ္၀ါဒီေတြ ဘိန္းသူေ႒းေတြ ေက်ာက္သူေ႒းေတြက ကိုယ္စား ျပဳေနျပီး ဒုတိယလမ္းေၾကာင္းကိုေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားမ်ားရဟန္း
ရွင္လူျပည္သူတို ့က ကိုယ္စားျပဳၾကတယ္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေန၀င္း ဦးစန္းယု ဦးစိန္လြင္တို ့မွစတင္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညႊန္ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၀င္းျမင့္- ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္လွ- ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္းတို ့အဆံုး- ဇါတ္သိမ္းမေကာင္းၾကသလိုမၾကာမွီပါဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္္းေရႊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းတို ့ရဲ ့ဇါတ္သိမ္းမေကာင္းၾကပုံကို ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ျမင္ေတြ ့ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ဟာအဂၤလိ္ပ္နယ္ခ်ဲ ့ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတြနဲ ့လြတ္လပ္ ေရးရျပီးေခတ္ အာဏာရအစိုးရေတြ မလုပ္ခဲ့တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူ အမ်ား သတ္ျဖတ္မႈေတြးကို လက္ရဲ ဇက္ရဲ သုုတ္သင္ေနၾကလို ့ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ ျပည္သူေတြဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာ ၾကီးျမတ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့ လူမႈစနစ္ေတြကို တို္က္ဖ်က္ပစ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ ့ ျမန္မာျပည္သစ္ကို မလြဲမ ေသြတည္ေဆာက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။


စိန္ေက်ာ္၀င္း
၂၁၊၁၁၊၀၈

အျပည့္အစံုသို ့...

Tuesday, November 18, 2008

ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျခခံပဋိပကၡမ်ား အဓိက ပဋိပကၡကို ဘယ္လို သတ္မွတ္ႏိုင္္ပါသလဲ

ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ အခ်ဳိးအေကြ ့ တစ္ခုဆီ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါ၀င္ေနသူ အားလံုး တုိင္းျပည္ရဲ ့ပကတိ အေျခအေနကို ပဋိပကၡ တရား မ်ားရဲ ့ ရႈေထာင့္ကေန ဘယ္လိုခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ ၾကည့္မလဲ။ ႏိုင္ငံေရ ဒႆန ပညာရပ္နဲ ့ သက္ဆိုင္သလို မဟာဗ်ဴဟာ ျပႆနာ အျဖစ္လဲ ရႈျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
သမိုင္း ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကေန အမွန္တရားရွားေဖြမယ္ ဆိုရင္ အေျခခံပဋိပကၡမ်ားနဲ ့အဓိက ပဋိပကၡ ေတြကို အခိုင္အမာ ခြဲျခမ္း ၾကည့္ျမင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကို ဒီလိုခြဲျခမ္း ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
(၁) စစ္၀ါဒီ ျဗဴရိုကရက္ေတြ ဘိန္းဘုရင္ေတြ “ၿငိမ္းအဖြဲ ့” ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား တစ္ဖက္ - အလုပ္သမားေတြ လယ္သမားေတြ ပညာတတ္ ဓနရွင္ ေပါက္စေတြ အလယ္အလတ္ တိုင္းရင္းသား ဓနရွင္ေတြက တစ္ဖက္ တည္ရွိေနတာကို ေတြ ့ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီ ပဋိပကၡေတြက အဓိက ေနရာမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီီလိုရႈျမင္ ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ရန္သူ မိတ္ ေဆြစည္းေၾကာင္းကိုလည္း ထင္ရွားစြာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
(၂) အျခား အေျခခံ ပဋိပကၡ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ အလယ္အလတ္ တုိင္းရင္းသား ဘဏ္လုပ္ငန္း ရွင္မ်ား စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား သယ္ယူူပို ့ေဆာင္ေရး - ကုန္သြယ္ေရး ဓနရွင္မ်ားက တစ္ဖက္ အလုပ္သမားမ်ား လယ္သမားမ်ား ပညာတတ္ ဓနရွင္မ်ားက တဖက္ ရွိေနတဲ့ အေျခ ခံ ပဋိပကၡဟာလဲ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီ ပဋိပကၡကိို ေျဖရွင္းကိုင္တြယ္ရာမွာ မဟာမိတ္ အျဖစ္ ဆက္ဆံေျဖရွင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
(၃) အျခားေသာ အေျခခံ ပဋိပကၡေတြကေတာ့ မဟာဗမာ လူမ်ဳိးႀကီး ၀ါဒက တစ္ဖက္ လူမ်ဳိးစု ေပါင္းစံု ျပည္သူေတြက တစ္ဖက္ တည္ရွိေနတဲ့ ပဋိပကၡ ကိုလည္း မဟာမိတ္ေဘာင္ အတြင္းက ေျဖရွင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းအဖြဲ ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ ့ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ဳိးစုေတြ အၾကားမွာလည္း ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ထိုနည္းတူစြာ ကုလသမဂၢ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရေတြ နဲ ့စစ္အစိုးရ ၾကားမွာလည္း ပဋိပကၡ ရွိေနပါတယ္။ သံတမန္ နည္းလမ္း ေတြနဲ ့ ေျဖရွင္းႏိုင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ ပဋိပကၡ မ်ဳိးစံုၾကားမွာ စစ္၀ါဒီေတြနဲ ့ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡ က အဓိက အက်ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္ ပဋိပကၡ ေတြက လက္ေအာက္ခံ ပဋိပကၡ မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ပဋိပကၡ ကို ေျဖရွင္း ႏိုင္ခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္ရဲ ့ကံၾကမၼာလည္း ေျပာင္းလဲသြား ပါလိမ့္မယ္။
ဆိုခဲ့ပါ ပဋိပကၡ ေတြကို သိျမင္ၿပီး မိိမိတို ့ရဲ ့မဟာ ဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ နည္းဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး ပါတီတိုင္း ေရးဆြဲ ခ်မွတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာရွင္ စနစ္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ ေရးျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာက ျဗဴရိုကရက္ အရွင္းရွင္ စနစ္ ေျမယာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ စနစ္ ျဗဴရိုကေရစီ ယႏၱရားနဲ ့ စစ္တပ္ အာဏာပိုင္း စနစ္တို ့ကို အၿပီးအပိုင္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ၿပီး ေစ်း ကြက္စီးပြားေရး စနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးစနစ္နဲ ့ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီတို ့ကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြက ညီညြတ္ ႏိုင္မွသာ ျပည္တြင္း - ျပည္ပ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ ့ေသြးစည္း ညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ႏုိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နည္းဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ေတြ ဆိုတာက မဟာဗ်ဴဟာ ရည္မွန္္းခ်က္ေတြ အတြက္ ရန္သူအစိုးရရဲ ့ဖိႏွိပ္မႈ မ်ဳိးစံုကို ေရွာင္ရွားၿပီး ျပည္သူေတြ ပါ၀င္လႈပ္ရွားလာေအာင္ သိမ္းသြင္း စည္းလံုးရတာမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုေတြဟာ မိမိတို ့အင္အားစု ေတြ အက်အဆံုး နည္းပါးေအာင္ ဖြဲ ့စည္းမႈအရ လႈပ္ရွားမႈအရ မတူညီတာေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္
ေျမေအာက္ တပိုင္း ဖြဲ ့စည္း လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိႏုိင္သလို တခ်ဳိ ့ကိစၥ ေတြမွာ ေျဗာင္ လႈပ္ရွားရ တာမ်ဳိးလဲ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေျမေအာက္ လႈပ္ရွားမႈနဲ ့ ေျမေပၚလႈပ္ရွားမႈေတြကို စည္းျခားဖို ့လိုပါ တယ္။ ေရာေထြးခဲ့ရင္ အက်အဆံုး မ်ားႏုိင္ပါတယ္။ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အခိ်န္နဲ ့ ေနရာတို ့ကို တိတိက်က် စီမံတတ္သူ ျဖစ္ဖို ့လိုပါတယ္။
ရန္သူေတြကို ေရရွည္အျမင္အရ လံုး၀ေအာင္ရမယ္။ လို ့စိတ္ဓါတ္ စိုက္ထူၾကရမယ္။ လက္ ေတြ ့ေဖာ္ေဆာင္ရာ ရန္သူကို အေလးထားရမယ္။ အထင္ေသးလို ့မရပါ။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို မဟာဗ်ဴဟာ အရ စကၠဴက်ားလို ့ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ နည္း ဗ်ဴဟာအရ တကယ့္က်ား၊ လူသားစား က်ားေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေလးနက္ဖို ့လိုပါတယ္။ ရန္သူေတြ အေၾကာင္းကို ပိုင္ႏိုင္စြာ သိဖို ့လို သလို မိမိတို ့ရဲ ့လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကိုလည္း နားလည္ သေဘာေပါက္ဖို ့လိုပါတယ္။
ေအာင္ပြဲ ဆုိတာ သူရဲေကာင္းတို ့ရဲ ့စြန္ ့လႊတ္ အနစ္နာ ခံမႈရဲ ့
ရလာဒ္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ဦး
၁၄-၁၁-၂၀၀၈

အျပည့္အစံုသို ့...

Sunday, November 16, 2008

ကုလသမဂၢနဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဘယ္လိုအေျဖရွာၾကမလဲ

ကုလသမဂၢအဖြဲ ့ႀကီးဟာ ႏိုင္ငံတကာ အေရးကိစၥေတြကို ေျဖရွင္းေပးေနရတဲ့ အဖြဲ ့ၾကီးျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ဆိုရွယ္လစ္အုုပ္စု ၿပိဳကြဲသြားၿပီး စစ္ေအး တိုုက္ပြဲ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာ့ျပည္သူေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တည္ၿငိမ္ေရး
ဖြံ ့ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို ့ကို လိုလားေနၾကပါတယ္။ (၂၀)ရာစုကတည္းက ျဖစ္ ေပၚေနတဲ့ အစၥလာမ္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒဟာ
(၂၁) ရာစုထဲ၀င္ေရာက္လာ ကတည္းက ပိုမိုဆိုး၀ါးတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ လူသတ္ပြဲေတြ တိုးတက္လုပ္ေဆာင္ လာခဲ့ပါတယ္။

ကုလသမဂၢႀကီးဟာ အၾကမ္းဖက္၀ါဒရဲ ့စိန္ေခၚမႈေတြနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရခ်ိန္မွာ အာဖဂန္ျပႆနာ၊ အီရတ္ျပႆနာတို ့က
ေရွ ့တန္းေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ယ ေန ့တိုင္ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ျမန္မာႏို္င္ငံဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးဟာလဲ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ေခါင္းေပၚ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္မ်ိဳးစံုေစလႊတ္ၿပီး စစ္အစိုးရနဲ ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြအၾကား ေစ့စပ္ေပးရာမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကာေညာင္းခဲ့ေပမယ့္ ဘာတစ္ခုမွ အေၾကာင္းမထူးခဲ့ပါ။

ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြက စစ္အစိုးရရဲ ့ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို ့ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ (Credential Challenge)။ ဒီအေရးနဲ ့ပတ္သက္ဆက္စပ္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု
အတြင္း အဖြဲ ့အစည္း (၃) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
(၁) ျပည္ပေရာက္ စင္ၿပိဳင္အစိုးရ (၀ါ) အမိ်ဳးသားညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB)
(၂) ျပည္ပေရာက္ ေရြးခ်ယ္ခံ ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား သမဂၢ (MPU)
(၃) မဲေဆာက္အေျခစိုက္ ျမန္မာႏို္င္ငံ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ (NCUB)
(NCUB)ဟာ အမ်ိဳးသားဖြဲ ့စည္းေပါင္းစံုပါ၀င္တဲ့ တပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ပါတယ္။
ကုလသမဂၢထိုင္ခံုေပၚမွ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ဆြဲခ်ဖို ့ႀကိဳးစားရာမွာ အထက္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အဖြဲ ့(၃) မ်ိဳးအနက္ အမ်ိဳးသားညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရ အဖြဲ ့၀င္ေတြက သေဘာမတူၾကပါ။ သူတို ့ရဲ ့အေၾကာင္းျပခ်က္က အမ်ိဳသားဒီမိုကေရစီ
အဖြဲ ့ ခ်ဳပ္နဲ ့စစ္အစိုးရတို ့အၾကား စားပြဲ၀ိုင္းေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ထိခိုက္ပ်က္ျပားႏို္င္ တယ္ လုိ ့ဆိုပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ ့စိတ္ဆႏၵ နဲ ့လံုး၀ဆန္ ့က်င္ေနပါတယ္။ စစ္ေကာင္စီရဲ ့ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးေတြကို
ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးပစ္ရမယ္လုို ့ျပည္သူလူထုက ယူဆထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ညြန္ ့ေပါင္း အစိုးရရဲ ့သေဘာထားဟာ
ျပည္သူေတြရဲ ့ဆႏၵကို လံုး၀ဆန္ ့က်င္ ေက်ာခိုင္းရာေရာက္ေနပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ႀကီးအေနနဲ ့ ႏို္င္ငံတစ္ခုခ်င္းအလုိက္ ဆက္ဆံရာမွာ ပံုစံ (၃)မ်ိဳးရွိႏို္င္ပါတယ္။
(၁) အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ကုလသမဂၢလက္ ေအာက္ခံအဖြဲ ့မ်ားရဲ ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြကုိ ေစလႊတ္္ၿပီး ေဆြးေႏြးေျဖရွင္း တာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ လူ ့အခြင့္အေရးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ ့၊ ကေလး မ်ားရံပံုေငြအဖြဲ ့၊
ၾကက္ေျခနီအဖြဲ ့စတဲ့ အဖြဲ ့ေတြရဲ ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြေစလႊတ္ ၿပီး ေျဖရွင္းတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ သူတို ့ဟာ အေထြေထြညီလာခံႀကီးရဲ ့ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္ေတြ၊ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾက ရပါတယ္။
(၂) အာဏာရွင္အစိုးရေတြကို အသိအမွတ္မျပဳပဲ သံအမတ္ေတြကို ေနရာမ ေပး ဖယ္ခ်တာမ်ိဳးလဲရွိပါတယ္။
(၃) လံုၿခံဳေရးေကာင္စီရဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ ေတြေစလႊတ္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာႏို္င္ငံအတြင္း တည္ၿငိမ္ေရး ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို ့ကို ၀င္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။
(အီရတ္- ကူ၀ိတ္စစ္ပြဲ၊ ေလာေလာဆယ္မွာ အာဖဂန္ႏို္င္ငံစစ္ပြဲ တို ့ျဖစ္ၾကတယ္။)
ျမန္မာႏို္င္ငံအေရးမွာလည္း (၁၉၉၀) ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚ မေပးပဲ လူထုေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ျခင္း၊
ေတာေတာင္ေတြဆီေမာင္းထုတ္လိုက္ျခင္း ျပဳလုပ္ ခ်ိန္ကတည္းက ကုလသမဂၢၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြ ေစလႊတ္ၿပီး
ျမန္မာႏို္င္ငံ တည္ၿငိမ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို ့ကို ၀င္ေရာက္ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးစိုးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) ၾကာၿပီးမွ စစ္အစိုးရကိုယ္စား လွယ္ ကုလသမဂၢသံအမတ္ႀကီးကို
ထိုင္ခံုေပၚက ဆြဲခ်ဖို ့ႀကိဳးစားတာဟာ အခ်ိန္ အခါအားျဖင့္ အလြန္ေနာက္က်ေနတယ္လုိ ့ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ (Credential Challenge) ။ ညြန္ ့ေပါင္းအစိုးရက ဒီအဆိုျပဳခ်က္ကို ျငင္းဆန္ ေနတာဟာ ျမန္မာ့ႏို္င္ငံေရးမွာ အလြန္အက်ည္းတန္လွပါတယ္။
အကယ္၍ ဒီအဆိုေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ႏို္င္ငံတကာ သံတမန္ဆက္ဆံေရးမွာ စစ္အ စိုးရအထိနာႏို္င္ပါတယ္။ တရုတ္ ၊ အိႏၵိယ ၊ရုရွား တုိ ့နဲ ့ဆက္ဆံေရးေသြးေအး သြားႏိုင္သလို ေအစီယန္ (Asian) ႏိုင္ငံေတြအတြင္းမွာ ဆက္ဆံေရးေတြ ပဋိပကၡျဖစ္လာႏို္င္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ အမိန္ ့နာခံေနရတဲ့ လက္ ေအာက္ခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအၾကားမွာ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးမႈေတြေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါ တယ္။ ျမန္မာသံအမတ္ႀကီးကို ကုလသမဂၢမွ ထုတ္ပါယ္လိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္ သူေတြ ရႊင္လန္းအားတက္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ ့ရဲ ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းေရးတိုက္ပြဲကို အရွိန္ျမွင့္ ေဆာင္ရြက္ၾကမွာျဖစ္တယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အလြန္တရာေခါင္းမာသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြဟာ အရင္းအႏွီးေတြေပးဆပ္ၿပီး ေအာင္ပြဲရသည္အ ထိ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ။

စိန္ေက်ာ္၀င္း

အျပည့္အစံုသို ့...

Thursday, November 6, 2008

လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ နဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အလားအလာမ်ား

ရွစ္ေလးလံုး(၈၈၈၈) အေရးေတာ္ပံု ၉၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ ့ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး တို ့ရဲ ့ႏိုင္ငံေရး အနစ္သာရက အာဏာရွင္စနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ထူေထာင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။
စစ္၀ါဒီေတြဟာ အထက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတယ္။ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ကို အမိ်ဳးသားညီီလာခံမွတဆင့္ ဆက္လက္ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို ့ ၂၀၀၈ ေမလမွာ ဖြဲ ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳလိုက္ျပန္တယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာ အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေရးအတြက္ လံုးပမ္းေနျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သူေတြ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ေခ်မႈန္း အႏိုင္ယူႏိုင္ပါသလဲ။ ဒီျပႆနာဟာ ႏိုင္ငံေရး အခ်ဳိးအေကြ ့ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ မိမိတို ့ရဲ ့မဟာ ဗ်ဴဟာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာနည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္း ေတြ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေရးအတြက္ မည္သို ့ေသာ နည္းဗ်ဴဟာ အခင္းအက်င္းေတြ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ပါသလဲ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဒီိမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေလးနက္စြာ စဥ္းစား ခ်ိန္ ဆရမယ့္ အခ်ိန္ အခါ ျဖစ္ပါတယ္။နည္းဗ်ဴဟာ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ မွားယြင္းသြားခဲ့ရင္ စစ္ေကာင္စီက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေၾကညာပါလိမ့္မယ္။

ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ အေနနဲ ့ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလဲ။
သမိုင္းကို ဖန္တီးသူေတြဟာ ျပည္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ဖို ့လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ဆိုတာ ျပည္သူေတြ အတြက္ စိတ္ဓါတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ကူညီေပးမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းအင္အားကို သာအားကိုးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သေဘာတရားအရ ေျပာရရင္ ေဖာက္္ျပန္တဲ့ အစိုးရတစ္ရပ္ကို ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးရာမွာ နည္းလမ္းႏွစ္သြယ္ တိုက္ပြဲပံုစံ၊ ႏွစ္မိ်ဳး ရွိပါတယ္။

(၁) အၾကမ္းဖက္နည္းလမ္း
(၂) ၿငိမ္္းခ်မ္းတဲ့ ဒီမိုကေရစီ နည္းလမ္းတို ့ျဖစ္ၾကတယ္

အဲဒီ နည္းလမ္းေတြကို ႏိုင္ငံ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ဳိးကို က်င့္သံုးရပါတယ္။ လိုအပ္လာရင္ တိုက္ပြဲပံုစံ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို ပူးတြဲ က်င့္သံုးတတ္ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း နားလည္ဖို ့ လိုပါတယ္။
အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး သံုးမ်ဳိးမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြ မရရွိခဲ့တာ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ အင္အားစုေတြရဲ ့ျပည္သူ ့ဘက္ပါ၀င္မႈ ကူးျပာင္းလာမႈ အားနည္းခဲ့လို ့ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္လို ့စစ္ေကာင္စီက ေၾကညာထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ တိုက္ပြဲပံုစံ (၃)မ်ဳိးရွိႏိုင္ပါတယ္။

(၁) ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကာလကလို တျပည္လံုးလကၡဏာေဆာင္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္ ့က်င္ေရး က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္ ့က်င္ေရး လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ ေဖာ္ေဆာင္ၾကရမယ္။ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ စစ္ဗိုလ္ စစ္သားေတြ ပူးေပါင္းပါ၀င္လာေအာင္ လံုးပမ္းၾကရမယ္။

(၂) ဗိုလ္မွဴး အဆင့္မွ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ အဆင့္ထိ အလယ္အလတ္တပ္မွဴးေတြဟာ စစ္ေကာင္စီရဲ ့အမိန္ ့ အာဏာေတြကို လြန္ဆန္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ တင္ျပ ရဲၾကရမယ္။ ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ၾက ရမယ္။

(၃) တရုတ္ ၊ ရွရွားတုိ ့ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီရဲ ့ဆံုး ျဖတ္ခ်က္အရ ကုလသမဂၢ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိမ္းသိမ္းေရးတပ္ဖြဲ ့ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ၀င္ေရာက္လာၿပီး လူ ့ အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို ့လိုပါတယ္။ (၃)ႏွစ္ အတြင္း ႏိုင္ငံေရး တည္ ၿငိမ္မႈရွိခဲ့ရင္ ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာေပးဖို ့လိုပါတယ္။
၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ အလားအလာ သံုးမ်ဳိးကို ေဖာ္ထုတ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေပါင္း(၂၀) အုပ္စိုးေနတဲ့ န၀တ ၊နအဖ အစိုးရေတြဟာ စီးပြားေရး အရ ႏိုင္ငံေရး အရ စစ္ေရးအရ လူမ်ဳိးစု ေရးရာေတြအရ အၾကပ္အတည္းေပါင္းစံုနဲ ့ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာလည္း အုပ္စုဖြဲ ့မႈေတြ အာဏာလုယက္မႈေတြလည္း ဆက္တိုက္ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ေက်ာ္ဘ ထြန္းၾကည္ မိ်ဳးညြန္ ့သိန္း၀င္း စတဲ့ ဒု- ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး (၁၄)ေယာက္တို ့ကို အေရးယူခဲ့တယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေက်ာ္မွာ ဒု - ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ၀င္းျမင့္ တင္လွ နဲ ့အေပါင္းအပါတို ့ကို ရာထူးက ဖယ္ရွားပစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ တန္ခိုးၾသဇာႀကီးလွတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး ခင္ညြန္ ့နဲ ့အေပါင္းအပါ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရး အင္အားစုေတြကို ေခ်မႈန္းခဲ့ျပန္တယ္။ ၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းစဥ္က ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊနဲ ့ ေမာင္ေအးတို ့သာ က်န္ပါေတာ့တယ္။

အထက္မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အေရးယူမႈေတြဟာ စစ္တပ္ရဲ ့တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ၿပိဳကြဲက်ဆံုးမႈကို ေဖာ္ျပေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး စစ္ေရး ပ်က္စီးမႈေတြရဲ ့ျပယုဂ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ ့ေဖာက္ျပန္ၿပိဳကြဲမႈေတြကို ၀န္္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဴပ္သန္းေရႊ ေမာင္ေအး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ လက္က်န္စစ္အုပ္စုဟာ ေပါက္ကြဲခါနီး မီးေတာင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနရသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ သမိုင္းတရားခံေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာ မေ၀းလွတဲ့ အနာဂတ္ မွာ ပံုေပၚလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဏာရွင္စနစ္ အုပ္စုိးမႈကို အၿပီးအပိုင္ ၿဖိဳခ် ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို ့ႏိုင္ငံေရး သမားတိုင္း ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ရွိဖို ့လို အပ္ပါတယ္။
သခင္တင္ျမ ဦးခ်မ္းေအး ဦးရဲထြန္း ေအးလြင္ ေက်ာ္ျမင့္ႏိုင္ တကၠသိုလ္ ျမတ္သူတို ့ရဲ ့စစ္၀ါဒီ ေနာက္ၿမီးဆြဲ အေတြးအေခၚအယူအဆေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္ ့က်င္သင့္ၾကတယ္။

ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ေဖာက္ျပန္သူေတြကို အံတု ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ အစဥ္ အလာႀကီးမားခဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾက တယ္။
သမိုင္းဆိုတာ ေဖာက္ျပန္သူေတြ ဖန္တီးတိုင္း တည္ေဆာက္လို ့ရတာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ သူတို ့ရဲ ့အုပ္စိုးမႈ ဆို တာ ယာယီမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအာင္ပြဲဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ ့ ျပည္သူေတြရဲ ့ ရဲရင့္ျပတ္သားတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္ ့လြႊတ္တဲ့ တိုက္ပြဲဆင္မႈရဲ ့ရလာဒ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ဦး ၆။၁၁။၀၈

အျပည့္အစံုသို ့...

မဲေဆာက္ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွ အမႈိက္ သရိုက္မ်ား

မဲေဆာက္ၿမိဳ ့ေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသား တစ္သိန္းခန္ ့ရွိေနတယ္လို ့
ခန္ ့့မွန္းၾကတယ္။အမ်ားစုကေတာ့စက္ရံု အလုပ္ရုံေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြျဖစ္ၾကတယ္။ စိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ ့ပန္းရံ
လက္သမား စတဲ့ အလုပ္ေတြမွာလည္း ၀မ္းစာရွာေဖြ စားေသာက္သူေတြရွိၾကတယ္။ အမ်ားစုႀကီးက ဖိႏွိပ္ခံ
ေသြးစုပ္ခံ ေတြျဖစ္ၾကတယ္။ မ့ဲေဆာက္နဲ ့ပတ္၀န္းက်င္ ေဒသေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ရာေက်ာ္ခန္ ့ရွိတယ္လို ့သိရပါတယ္။ သူတို ့ ထဲက တခ်ဳိ ့ကိုသိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ ရိုးရိုးသားသား မိမိေရာက္ရွိရာ ေဒသမွာျပည္သူေတြ အတြက္ လံုးပမ္းအား ထုတ္ေနသူေတြ ရွိၾကသလို စုန္းျပဴးအမ်ဳိးအစားေတြလည္း ရွိၾကတယ္။ မဲ့ေဆာက္ေဒသရွိ ႏိုင္ငံေရး အမႈိက္သရိုက္ မ်ားလို ့လည္း ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သမား အမည္ခံၿပီး အတၱဗဟိုျပဳေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ရရွိသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ ေဒၚလာေတြ ဘတ္ေငြေတြ ဆုပ္ကိုင္ၿပးီ ယစ္ထုတ္ႀကီးေတြ အေပ်ာ္ၾကဴးသူေတြလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ဟာ တိုက္ေတြေပၚမွာ ရွိၾကၿပီး ေမာ္ေတာ္ကား ဆိုင္ကယ္တို ့ကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ အသံုး ျပဳႏိုင္သူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို ့ကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အမႈိက္သရိုက္မ်ားလို ့ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ သိကၡာရွိရွိ ဂုဏ္ရွိရွိ နဲ ့တိုင္းျပည္နဲ ့လူမ်ဳိးအတြက္ ကိုယ္က်ဳိးစြန္ ့အနစ္နာခံေနသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ငါးခုန္းမ တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုးပုုပ္ဆိုဒါမ်ဳိး ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကက္ေခ်းေရာ ဆိုတာမ်ဳိးကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား အဖြဲ ့အစည္းမ်ားက မိမိတို ့ကိုယ္ကို ေ၀ဖန္ေရးလက္နက္ ကိုင္စြဲၿပီး အဖြဲ ့အစည္းတိုင္း သန္ ့စင္ေဆးေၾကာမႈေတြ ျပဳလုပ္သင့္ၾကတယ္။ အဲဒီလို ေဆာင္ရြက္တာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေကာင္းမ်ား ေမြးထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးဆိုး ေသြးပုပ္ေတြကို ညစ္ထုတ္ရာမွာ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာ ေတြခံစားရမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မလြဲမေရွာင္သာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ရမွာက ေတာ့ မဲ့ေဆာက္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကရဲ ့သမိုင္းေပးတာ၀န္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးပုပ္ ေသြးညစ္ေတြကို သန္ ့စင္ပစ္ရ မွာကို ေၾကာက္ရြံ ့ေနၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အ၀န္းအ၀ိုင္းရဲ ့အပုပ္နံ ့ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္သြား မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဒီေန ့ေခတ္ ျမန္မာနိုင္ငံေရးတာ၀န္က အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားၿပီး ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ထူေထာင္ ရမွာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ ့မွ ျငင္းဆန္ၾကမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိဖို ့အတြက္ မဲ့ေဆာက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား အဖြဲ ့အစည္းမ်ားရဲ ့ဂုဏ္သိကၡာမ်ားနဲ ့လည္း တဆက္တစပ္ထဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အခ်က္ကို ေလးနက္နက္ သိျမင္ၾကဖို ့ ခံယူတတ္ၾကဖို ့အခိ်န္တန္ေနပါၿပီ။
ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ လတ္တေလာ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကေတာ့ -
(၁) ဦးတင္ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခြန္ထြန္းဦး မင္းကိုႏိုင္ မင္းေဇယ်ာ စတဲ့ ႏို္င္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလံုး တို ့ကို လြတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၾကဖို ့
(၂) ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို အသိိအမွတ္ျပဳၿပီး အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို ဦးတည္တဲ့ စားပြဲ၀ိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပေပးရန္ေတာင္းဆိုၾကဖို ့
(၃) ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္း ရပ္စဲၿပီး တန္းတူရည္တူ ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ေတာင္းဆိုၾက ဖို ့
(၄) ကုလသမဂၢနဲ ့ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြရဲ ့ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳၾကဖို ့
(၅) ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ ပါတီစံု ဒီမိိုကေရစီစနစ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ အုပ္ခ်ဴပ္ေရး စနစ္နဲ ့လူမ်ဳိးစုေတြရဲ ့တန္းတူေရး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ တို ့ကို စစ္ေကာင္စီမွ အသိိအမွတ္ျပဳၿပီးေဆာင္ရြက္ေပးဖို ့
အထက္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းခ်က္ေတြဟာ ဒီကေန ့ျမန္မာ့ နိုင္ငံေရးမွာ အလိုအပ္ဆံုး ိအခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ မဲ့ေဆာက္ရွိ ႏို္င္ငံေရး သမားတိုင္း နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း ယံုၾကည္လက္ခံဖို ့လိုပါ တယ္။ မိမိတို ့ အဖြဲ ့အစည္းေတြ အတြင္း ေရာက္ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး စုန္းျပဴးေတြကို ဖယ္ရွင္းပစ္ဖို ့လိုပါတယ္။ ပါတီ တိုင္းရဲ ့သန္ ့စင္မႈ စည္းလံုးညီညြတ္မႈတို ့ကို တည္ေဆာက္ၾကဖို ့လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ ညစ္ႏြမ္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေလာကကိုသန္ ့စင္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၄၆ ႏွစ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို ရိုက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးပစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ ့မကုန္ခမ္းႏိုင္တဲ့ ရဲ ရင့္ျပတ္သားတဲ့ စြမ္းရည္သတၱိကို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း ယံုၾကည္ လက္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦး







အျပည့္အစံုသို ့...

Friday, October 31, 2008

အတိတ္က ငရဲကၽြန္း - အနာဂတ္မွာ သမိုင္းျပတိုက္


အတိတ္သည္ ပစၥဳပၸန္ အရိုးျပာ ရုပ္ၾကြင္းတို ့ဂူသြင္ျမဳပ္ႏွံရာ သခၤ်ဳိင္းေျမ ျဖစ္ပါသည္။ အတိတ္ကို သတိရျခင္းသည္ မိမိ၏ အရုိးရွိရာသို ့ ျပန္သြားရျခင္းႏွင့္ တူပါသည္။ အတိတ္ကုိ နတ္ရုပ္တု ေရႊခ်ကာ ပသ ကိုးကြယ္ေနရန္ မသင့္ ေသာ္လည္း အတိတ္ႏွင့္ ဆက္စပ္ျခင္းျဖစ္သာ ပစၥဳပၸန္၌ မိမိ၏ ရွင္သန္မႈကို သိခြင့္ရေသာ လူသားအဖို ့ အတိတ္ကို လံုး၀ဥႆုံ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ ရာမွာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါ။
ေအာင္းေမ့ သတိရျခင္းသည္ အတိတ္မွ မိမိ၏ အရုိး အုတ္ဂူရွိရာသို ့တခါတရံ အလြမ္းေျပ အလည္သြားရန္ သို ့ မဟုတ္ အတိတ္၏ အရုိးျပာ ရုပ္ၾကြင္းမ်ားအၾကား၌ ေမ့ေလ်ာ့ေပ်ာက္က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ သစၥာတရားကို ျပန္လည္ရွာ ေဖြရန္ အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္အၾကား ဆက္သြယ္ထားေသာ တံတား တစင္း ျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္သည္ ယမန္ေန ့ညက အၿငိဳးႏွင့္ ရြာေနေသာ ၀ါဆိုမိုး သဲသဲေအာက္တြင္ ေအာက္ေမ့ သတိရျခင္း ေပါင္းကူး တံတားေလး အတို္င္း လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ေလးဆယ္နီးပါးက က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့ဖူးေသာ ကၽြန္းကေလးဆီသို ့ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္းကေလးသည္ ပင္လယ္ေရျပာ ခံုးခံုးႀကီးေပၚတြင္ ေပါေလာေပၚေနေသာ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ေက်ာက္စိမ္းရိုင္း တတံုးႏွင့္တူပါသည္။ နက္ရႈိင္း ျပာေမွာင္ေသာ ဆားငံေရျပင္က်ယ္ႀကီးက ကၽြန္းငယ္ေလးကို ပတ္လည္၀ိုင္းထား ပါသည္။ ကမၻာႀကီးသည္ ေျမပထ၀ီျဖင့္ ဖြဲ ့တည္ထားသည္ႏွင့္ မတူဘဲ ေရျပာၿဂိဳလ္ တလံုုးႏွင့္သာ တူေနပါေတာ့ သည္။ထုိေရျပာ ၿဂိဳလ္ေပၚတြင္ ေျမသားဟူ၍ ဤကၽြန္းငယ္ကေလးသာ ထီးတည္းေနသေယာင္ ထင္မွတ္ရပါသည္။
မည္သည့္အေ၀းဆံုးေနရာသို ့ ေမွ်ာ္ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ ေကာင္းကင္ႏွင့္ပင္လယ္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးတို ့ ေပြ ့ဖက္ထိနမ္း ရာအျပာေရာင္ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း၏ အနားသတ္မ်ဥ္းေကြး မႈန္ေရးေရးကိုသာ ျမင္ေနရတတ္ပါသည္။ေ၀လံရာ အရပ္ ဆီမွ ဖန္သားမိုကုတ္စက္၀ိုင္းဆီသို ့ ေမွ်ာ္ၾကည့္ပါတိုင္း လူသား၏ ေသးႏုပ္မႈသည္ က်ေနာ္၏ အာရုံတြင္ အလိုလို ေပၚလာၿမဲျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္းကေလး၏ ၀ိေသသ အဆင္တန္ဆာသည္ ဟာေ၀ယံကၽြန္းသူ တသိန္း ယိမ္းကေနသလို အစီအရီ ေနရာယူ ေပါက္ေရာက္ေနၾကေသာ အုန္းပင္ပ်ဳိမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ရာသီဥတု သာယာခ်ိန္မ်ားတြင္ ကႀကိဳးဆင္ေနေသာ အုန္းလက္စိမ္းမ်ားသည္ ဂ်ပန္ ကေခ်သည္ေလးမ်ား၏ ေသးသြယ္ေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားၾကားမွ ပိုးသား ယပ္ေတာင္မ်ားလို တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခါေနတတ္ပါသည္။ မုတ္သံုမိုးႏွင့္ မုန္တုိင္းတို ့အလည္လာခ်ိန္တြင္မူ ေသေသာက္ က်ဴးေသာ နတ္၀င္သည္မ်ားလို အုန္းလက္ရွည္ႀကီးမ်ားကို ပရမ္း ပတာေ၀ွ ့ရမ္းကာ ခပ္ရိုင္းရိုင္း သိုင္းကေလ့ရွိပါ သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိ္းတြင္ ပင္လယ္၏ ဗိန္းေမာင္း ဗံုသံ ဆိုင္းခ်က္ကလည္း ရိုင္းရိုင္း ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုကၽြန္းကေလးေပၚတြင္ ကမၻာဦး သစ္ပင္ႀကီးမ်ားဟု ထင္ရေသာ ဧရာမ သစ္ပင္နီပင္ႀကီးမ်ားလည္းရွိပါသည္။ လူ ေလးငါး ေျခာက္ေယာက္ ဖက္ေလာက္ႀကီးၿပီး ေမာ္ၾကည့္လွ်င္ ေခါင္းေပါင္းကၽြတ္က်ေလာက္ေအာင္ပင္ ျမင့္ပါသည္ အမ်ဳိးအမည္စံုေသာ ၀ိေသသ ထံုနံ ့သာျဖစ္သည္။
ပင္လယ္ေရျပာ ပတ္လည္၀ိုင္းထားေသာ၊ သံဆူးႀကိဳး အထပ္ထပ္ ကာရန္ထားေသာ ေန ့ည မျပတ္ လက္နက္ကိုင္ အေစာင့္ အၾကပ္မ်ားခ်ထားေသာ ညဖက္မ်ားတြင္း ဆလိုက္မီးေမာင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ မၾကာခဏ ထုိးၾကည့္တတ္ေသာ ဖက္ဆစ္ အက်ဥ္းစခန္းအတြင္း၌ (၃)ႏွစ္နီးပါး (၂ ႏွစ္ ၁၁လ) ကိုယ္ထူ ကိုထ အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ၾကရပါသည္။ က်ေနာ္ တို ့ အက်ဥ္းသားမ်ားကိုယ္တို္င္ ထမင္းဟင္းခ်က္ၾကရ ထင္းေခြ ေရခပ္ၾကရသည္။ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ား စိုက္ရ သည္။ ပင္လယ္ေရတိမ္ပိုင္းသို ့ဆင္းကာ ခရုငုတ္ ငါးရွာ ေက်ာက္ပိုး ေက်ာက္ခေမာက္ခြာၾကရသည္။ ဟင္းရွာရင္း ပင္လယ္ေရေအာက္ေရာက္ကာ ငါးမန္းစာ ျဖစ္သူ ျဖစ္ရသည္။ အုန္းပင္ေပၚမွ ျပဳတ္က်ကာ အသက္ေပ်ာက္သူ ေပ်ာက္ရသည္။ အဟာရ ခ်ဳိ ့တဲ ့သျဖင့္ ေရာဂါ ဘယထူေျပာေသာ္လည္း ေဆး၀ါး ကုသခြင့္ မလံုေလာက္ပါ။ အိမ္ ႏွင့္လည္း စာေရးဆက္သြယ္ခြင့္ မရၾကပါ။
ျပင္းထန္ေသာ ဖိအားေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ရသည္မွာ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး လြန္စြာ နာၾကင္ ပင္ပန္းပါသည္။ ထို နာၾကင္ ပင္ပန္းမႈမ်ားကပင္ က်ေနာ္တို ့၏ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဘ၀ အဓိပၸါယ္ကို ပိုမို နက္ရွိင္းသြားေစပါသည္။ မတရားေစာ္ကားအႏို္င္က်င့္မႈကိုစက္ဆုပ္ရြံ ့ရွာျခင္းအမွန္တရားကိုလိုလားျမတ္ႏို္းျခင္းသာမရွိပါကက်ေနာ္တို ့အားလံုး ထိုကၽြန္းေလးေပၚမွာပင္ အရည္ေပ်ာ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို ့ရွိပါသည္။ သို ့ေသာ္ ထုိအတိုင္းမျဖစ္ခဲ့ၾကပါ။ ရင္ဆို္င္ႀကံဳေတြ ့ေနရေသာ အျဖစ္ဆိုးႀကီးမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ နတ္ ေဒ၀တာ တပါးပါးက လွ်ပ္တျပတ္ အဆန္း တၾကယ္ ကယ္တင္ေပးလိမ့္ဟု က်ေနာ္တို ့မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါ။ တုန္ေႏွာင္ထားေသာ ကိုယ္ေပၚမွ ေႏွာင္ႀကိဳးမ်ားကို က်ေနာ္တို ့၏ လက္ရံုးမ်ားနွင့္ ျဖတ္ေတာက္ခ်ဳိးဖ်က္ခဲ့ၾကပါသည္။ ငါးပိဖုတ္ တိုက္ပြဲ ရက္(၄၀) တိုက္ပြဲ (၄၆)ရက္ တိုက္ပြဲ (၅၃)ရက္တိုက္ပြဲ စသည့္ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲမ်ားကို တဆင့္ျခင္း တပြဲၿပီးတပြဲတိုက္ခဲ့ၾကပါသည္။
(ေပးတာယူ ေကၽြးတာစား စကားမမ်ားနဲ ့ တိုက္ပြဲဆိုတာ မၾကားခ်င္ဘူး ထြက္ေျပးမယ္ မႀကံနဲ ့ပင္လယ္ႀကီးျခား ေနတယ္ ငါးမန္းစာျဖစ္သြားမယ္)ဟူေသာ စစ္အာဏာပိုင္းမ်ား၏ စိန္ေခၚ ျခိမ္းေျခာက္မႈကို ေရေသာက္ျမစ္မွ ဆြဲႏုတ္ကာ ပင္လယ္ထဲသို ့လြတ္ပစ္လိုက္ၾကပါသည္။
ဗကပ ေထာင္းတြင္းပါတီေကာ္မတီဦးစီးေသာ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ဖ်က္သိမ္းေရး (၅၃)ရက္ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲႀကီး တြင္ ပါတီ၀င္ ရဲေဘာ္(၈)ဦး အသက္ေပးလွဴခဲ့ၾကပါသည္၏။
အာဇာနည္ (၈)ဦး၏ ရုပ္ကလာပ္ မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္း စုေပါင္းျမဳပ္ႏွံကာ ႏိုင္ငံတကာ သီခ်င္းႏွင့္ ဂုဏ္ျပဳ သၿဂိဳလ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ၀မ္နည္းျခင္း ေၾကကြဲနာၾကင္ျခင္း သို ့ေသာ္ ခြန္အားျပည့္ ရွင္သန္ျခင္းတို ့ျဖင့္ အသက္၀င္ေနေသာ ႏိုင္ငံတကာ ေတးသံေအာက္တြင္ ပင္လယ္ သဲေသာင္ ေက်ာက္ေဆာင္ အုန္းေတာ စသည့္ အရာအားလံုးတို ့သည္ တည္ၾကည္နက္ရွိုင္းေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္းျဖင့္ အာဇာနည္မ်ားအား ဂုဏ္ျပဳေနၾကပါသည္။ ထို ဂုဏ္ျပဳေတးကို ကၽြန္းငယ္ေပၚမွ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား (၂၀၀) ေက်ာ္က သီဆိုေနသည္ႏွင့္ မတူေတာ့ဘဲ သမိုင္း ေခတ္ အဆက္ဆက္ ကမၻာတိုက္ႀကီး အသီးသီးမွ အဖိႏွိပ္ခံ ေက်းကၽြန္မ်ားကပါ အခိ်န္ကာလႏွင့္ပထ၀ီ နယ္နိမိတ္ မ်ားကုိ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ဤကၽြန္းကေလးေပၚသို ့ခ်ီတက္ပူးေပါင္း ဂုဏ္ျပဳသီဆိုေနၾကသည္ႏွင့္ပင္ တူေနပါေတာ့သည္။
လိပ္မ်ား ဥေလ့ရွိေသာ လိပ္ေသာင္ေပၚတြင္မူ စစ္သံုး တင့္ကားႀကီးမ်ား၏ ခ်ိမ္းႀကိဳးရာႀကီးမ်ားႏွင့္တူေသာ လိပ္ေျခရာႀကီးမ်ားကို ေတြ ့ႏိုင္ပါသည္။ ထိုပင္လယ္လိပ္ႀကီးမ်ားသည္ အလွဴအိမ္တြင္ ထမင္းဟင္းခ်က္ေသာ မိုၿဗဲဒယ္ႀကီးမ်ားေလာက္ ႀကီးပါသည္။ ဤမွ် ႀကီးမားေသာ ကမၻာလိပ္ႀကီးမ်ားက ပိန္ေပါင္ေဘာလံုးေလးတမွ် ေသး ငယ္ေသာ ဥမ်ားကို ဥသည္မွာ စိတ္၀င္စား စရာေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ လိုက္ဖက္ျခင္း မရွိသည့္ အေကာင္ႏွင့္ဥ တို ့ကို ျမင္ေနရသည့္အတြက္မူ အၾကည္ဆယ္သန္ေသာ သဘာ၀တရားႀကီးအေပၚ ကၽြဲၿမီးတိုခ်င္စရာ ျဖစ္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ ထိုဥကေလးမ်ားကို အရသာ အဟာရဓါတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေအာင္ ဖန္ဆင္းထားသည့္အတြက္ကိုမူ ေက်းဇူး တင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္းကေလးေပၚမွ အျခားစြဲမက္ဖြယ္ ရႈခင္းမွာ ေနမင္းႀကီး အိပ္ယာ၀င္ အိပ္ယာထခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ေနမင္းႀကီး သည္ မနက္ေစာေစာ ပင္လယ္ထဲမွ အိပ္ယာထလာၿပိီး ညေနဖက္တြင္ ပင္လယ္ထဲသို ့ေနာက္က်စြာ အိပ္ယာ၀င္ သြားေလ့ရွိပါသည္။ အိပ္ယာ၀င္ အိပ္ယာထခ်ိန္ ေနလံုးႀကီးသည္ စပါးရာ၀င္ပုတ္ႀကီး တစ္လံုးေလာက္ႀကီးသည့္ လိေမၼာ္သီးမွည့္ႀကီးႏွင့္ တူပါသည္။ဤမွ်ႀကီးမားေသာ ေနလံုးႀကီးကို ကုန္းတြင္းပိုင္း ေဒသသား က်ေနာ္ တခါမွ မျမင္ခဲ့ဖူးပါ။ ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ အေ၀းဆီမွ အျပာေရာင္မိုးကုတ္ စက္၀ိုင္းႀကီး ရွက္ေသြးျဖာေနေသာ သမီးရည္စား ႏွစ္ေယာက္၏ ပါးျပင္လို ပန္းႏုေရာင္သန္းေနတတ္ပါသည္။
တခါတရံ မုိးကုတ္စက္၀ိုင္း အနားသတ္မ်ဥ္းေကြးသည္ အလိုလိုမွိန္ေဖ်ာ့ ေပ်ာက္ကြယ္ကာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ပင္လယ္တို ့အဆန္းတၾကယ္ေရာေနွာေပါငး္စည္းသြားတတ္ပါသည္။ လျပည့္ညမ်ားဆိုလွ်င္ ေပါင္းစည္းေနေသာ ပင္လယ္ႏွင့္ေကာင္းကင္တြင္ လႏွစ္စင္းႏွင့္ ၾကယ္ေပါင္း အသေခၤ်ကို ျမင္ေတြ ့ေနရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ကၽြန္းငယ္ေလးသည္ လႏွစ္စင္းႏွင့္ ၾကယ္အသေခၤ် ထြန္းလင္းရာ အာကာသတြင္ ေမ်ာပါေနသည့္ ဗိမာန္ငယ္တစ္ ခုႏွင့္ တူေနပါ သည္။
ဤမွ် စြဲမက္ဖြယ္ အလွတို ့ျဖင့္ ဆင္ယင္ထားေသာ ကၽြန္းငယ္ေလးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္းတြင္ ရက္စက္မႈ ျဖင့္ သရဖူေဆာင္းထားေသာ ဖက္ဆစ္ အက်ဥ္းစခန္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုအျဖစ္မွာ ယံုခ်င္စရာပင္မရွိပါ သို ့ေသာ္ အမွန္တကယ္ပင္ ထုိအတိုင္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ေမ့ရက္စရာမရွိေသာ ထိုအျဖစ္ဆိုးႀကီးကို သတိရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ကၽြန္းကေလး၏ အလွတရားမွန္သမွ်သည္ လက္ညွိဳးေလး တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တို ့ယံုမွ်ျဖင့္ ၿပိဳက်သြားေသာ နိဗၺာန္လို ့ ဖရိုဖရဲ ၿပိဳလဲေပ်ာက္ကြယ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားရပါေတာ့သည္။
မွန္ပါသည္ ထုိကၽြန္းငယ္ေလးသည္ ၁၉၅၈ခုႏွစ္ ႏွင့္၁၉၆၉ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ေန၀င္းအစိုးရ၏ ဖက္ဆစ္ငရဲခန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္က အပို ့ခံခဲ့ရေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား(၂၃၃)ေယာက္ထဲတြင္ အလုပ္သမား လယ္သမား အစိုးရမႈထမ္း စာေရးဆရာ ေက်ာင္းဆရာ တပ္မေတာ္သား ၀ါရင့္ႏို္င္ငံေရး သမားႀကီးမ်ား စသျဖင့္ အလႊာစံုပါသည္ အသက္ အငယ္ဆံုး(၁၆)ႏွစ္မွ အႀကီးဆံုး(၆၀)ေက်ာ္ (၇၀)နီးပါးအထိျဖစ္ပါသည္။ ျပည္မ ေထာင္အသီးသီးတြင္ ရက္စက္စြာ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခံၾကရၿပီးမွ တကၽြန္းသို ့အပို ့ခံၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အားလံုး၏ ခႏၶာကိုယ္မ်ားမွာ ပိန္ခ်ံဳး က်ဳံလွီ ေနၾကပါသည္ အသားအရည္မ်ားလည္းမြဲေျခာက္ ၀ါေဖ်ာ့ ေနပါသည္။ မ်က္တြင္းမ်ား နထင္မ်ား ေဟာက္ပက္ ခ်ဳိင့္၀င္ေနပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္ ေနာက္ဖက္ေၾကာျပင္မွ ေျခသလံုးအထိ အရိုက္ခံထားရေသာ ႀကိမ္ရိုက္ရာ အလွ်ိဳးမဲႀကီးမ်ားမွာ ျမင္ရက္စရာပင္ မရွိပါ ။အခ်ိဳ ့နံရိုး ႏွစ္ေခ်ာင္းသံုးေခ်ာင္း က်ိဳးပါသည္။ အႏွိပ္စက္လြန္၍ သရက္ရြက္တစ္ျခမ္း ေၾကမြသြားသျဖင့္ လွီးထုတ္ပစ္ရသူလည္း ရွိပါသည္။
ကၽြန္းကေလး၏ သဲေသာင္ယံသည္ ေရႊခ်ည္ ေငြခ်ည္မ်ားျဖင့္ ရက္ရွယ္ထားေသာ ကတၱီပါ ေကာေဇာရွည္ႀကီး တခ်ပ္နယ္ ၿပိဳးၿပက္ ဖိတ္လက္ေနပါသည္။ ကတၱီွပါေသာင္ယံေပၚတြင္ ေတာက္ပေသာ ေရာင္စံု ပင္လယ္ခရုေလး မ်ား ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ ေက်ာက္စရစ္ခဲလံုးေလးမ်ား ပ်ံ ့ႀကဲေနပါသည္။ ႏို နစ္ႏုေရာင္ သဲ ဂဏာန္္းငယ္မ်ား ဘ၀ ခရီးကို ေျဖာင့္တန္းစြာ သြားရျခင္းထက္ တရြဲ ့တေစာင္းသြားရသည္ကို ႏွစ္သက္ဟန္တူေသာ ၀င္ကစြပ္မ်ား လမ္း သလားေနတတ္ၾကပါသည္။
ပင္လယ္ နဂါးအုပ္ႀကီးႏွင့္တူေသာ အေမာက္ျဖဴ လႈိုင္းလံုးႀကီးမ်ားကမူ ကၽြန္းကေလးေပၚသို ့တက္ေရာက္ အပန္း ေျဖရန္ အလုအယက္ ေျပးလႊားလာတတ္ၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ပင္လယ္ဒီေရ တက္ခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ မည္သည့္အခါမွ် ကၽြန္းကေလးေပၚသို ့ေရာက္မလာခဲ့ၾကပါ။ ေသာင္ျပင္ေရာက္သည္ႏွင့္ ပင္လယ္ထဲသို ့ ေနာက္ျပန္ ေလွ်ာက်သြာၿမဲျဖစ္ပါသည္။ ပင္လယ္နတ္မင္းႀကီး၏ ထာ၀ရ က်ိန္စာ အသင့္ခံေနရဟန္တူေသာ ေရန ဂါးအေမာက္ျဖဴ ပင္လယ္လႈိုင္းႀကီးမ်ား၏ ၀ဋ္ဒုကၡမ်ား လြတ္ရက္မရွိ ကမၻာဆံုးတိုင္ ျဖစ္ဖြယ္ရွိပါသည္။
ပင္လယ္ကမ္းေျခ တစ္ေလွ်ာက္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ လမ္းေလွ်ာက္ေနခိ်န္မ်ဳိးဆိုလွ်င္ ဤကမၻာေပၚတြင္ လူသားဟူ၍ မိမိတစ္ဦးတည္သာ ရွိေနသေယာင္ ထင္မွတ္ရပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္သည္ လဲ၀ါ ပြင့္ေလးတပြင့္လို ေပါ့ပါးကာ အသိ ၀ိညာဥ္ တစ္ခုတည္းကသာ ဟင္းလင္းျပင္တေနရာသို ့ေလွ်ာက္သြားေနုသည္ႏွင့္တူပါသည္။ အခ်ိန္ကာသ ယႏၵားႀကီးသည္ အတိတ္ဆီသို ့လမ္းမွား ခုတ္ေမာင္းသြားရာမွ ကမၻာဦးအစသို ့ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားေလေရာ့ သလား ထင္မွတ္မွားစရာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ မ်ဳိးတြင္ မိမိကိုယ္ကို ဧ၀ ေပ်ာက္ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနေသာ သနားစရာ အာဒံ အျဖစ္ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္သပ ဆိုလွ်င္္လည္း ယဥ္ႏို္င္ပါသည္။ သို ့တည္မဟုတ္ ဘုရားသခင္က ဧ၀ ကိုမဖန္ဆင္းမွီ တကိုယ္ေယာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနေသာ အာဒံ ၏ အျဖစ္ကို တစိမ့္စိမ့္ေတြးကာ ၿပံဳးခ်င္သပ ဆိုလွ်င္လည္း ၿပဳံးႏိုင္ပါသည္။
ထို စိတ္ကူးယဥ္မႈမ်ားကို ဆားေငြ ့ျဖင့္ ထံုမြမ္းထားေသာ ေလညွင္းတြင္ ေျမာပါလာသည့္ ပင္လယ္ငွက္မ်ား ဥေဒါင္း မ်ား၏ ျမည္က်ဴးသံႏွင့္ ပင္လယ္ေအာ္သံတို ့က ေနာက္ခံေတးသြားအျဖစ္ ဆင္ယဥ္ေပးပါလိမ့္မည္။
ပင္လယ္ကမ္းဦး ေရတိမ္ပိုုင္းတြင္ိမူ ေက်ာက္ေဆာင္မဲမဲမ်ားသည္ ကၽြန္းေစာင့္နတ္ရုတ္တုမ်ားပမာ ဒီေရ အတက္ကို ဂရုမထားပဲ မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနၾကပါသည္။ အိေျႏၵ ႀကီးလြန္းေသာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္း ေက်ာက္သားခႏၶာထဲမွ သူတို ့၏၀ိညာဥ္မ်ားကို မွန္းဆရွာေဖြၾကည့္ေသာ္လည္း အရိပ္အေရာင္မွ်ပင္ မေတြ ့ရပါ။ သူတို ့သည္လည္း ပင္လယ္နတ္မင္းႀကီး၏ ၀ိညာဥ္ အႏုတ္ခံ ထားရေသာ အျပစ္မ်ားပင္ ျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ ဆင္ေျခေလွ်ာ ေက်ာက္ကမ္းပါးယံမ်ားတြင္ ေက်ာက္ပိုးမ်ား ေက်ာက္ခေမာက္မ်ား ကပ္ေနၾကသည္မွာ ၾကယ္ေတြ စီထားသည့္ႏွယ္ ရွိပါသည္။ ဒီေရ က်ခ်ိန္ ကမ္းစပ္ေရတိမ္ပိုင္းရွိ ေက်ာက္တံုး ေက်ာက္ခြက္ သႏၱာေက်ာက္ခက္ မ်ားအၾကား၌ ဘ၀ဲ ပင္လယ္ေမ်ာ့ ပင္လယ္ပက္ၾကိ ေယာက္သြား ဂဏာန္း ေရညွိ ေရေမွာ္ ေက်ာက္ခက္ ေက်ာက္ပန္း စသည့္ အမ်ဳိးမိ်ဳးေသာ ပင္လယ္ သက္ရွိ သက္မဲ့မ်ားကို ေတြ ့ႏိုင္ပါသည္။ အခိ်ဳ ့ုသက္ရွိမ်ားသည္ သက္မဲ့မ်ားႏွင့္တူၿပီး အခ်ဳိ့ုသက္မဲ့မ်ားက သက္ရွိိမ်ားႏွင့္တူပါသည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ သဏၭာန္စံု အေရာင္အေသြးစံု ျဖစ္ပါသည္ ။အားလံုး လိုလိုပင္ ညွိစိုစို ့သင္းေနတတ္ပါသည္။ ထိုအရာမ်ားကို ေတြ ့ရျခင္းက (ဇီ၀ အစ ပင္လယ္က) ဆိုေသာ စကားတစ္ခြန္းကို သတိရေစပါသည္။
အာဇာနည္ (၈)ဦးအတြက္ အျမင့္(၈)ေပ မ်က္ႏွာစာ(၈)ခု အုတ္ဂူငယ္ (၈)လံုးျဖင့္ဖြဲ ့စည္းထားေသာ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ကို ပင္လယ္ေက်ာက္မ်ားျဖင့္ စိုက္ထူလိုက္ၾကပါသည္။ အုတ္ဂူငယ္မ်ားေပၚတြင္ သူတို ့၏ အမည္ နာမမ်ား အသက္မ်ား တိုက္ပြဲ၀င္ရက္စြဲမ်ား ပါတီ၀င္ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ားကို ေရးထိုးထားပါသည္။ ေက်ာက္တိုင္၏ ပတ္ ပတ္လည္ မ်က္ႏွာတိုင္းတြင္ သူတို ့တစ္ဦးစီး၏ေနာက္ဆံုးထြက္သက္မတိုင္မွီ ေရးသား မွာၾကားခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲ၀င္ စကားတစ္ခြန္းစီကို ေမွာ္ကြန္းထိုးထားပါသည္။ ေက်ာက္တိုင္ထြဋ္ဖ်ားတြင္မူ အနီေရာင္ၾကယ္တစင္းႏွင့္ အလုပ္သမား လယ္သမားတို ့၏ သေကၤတ တူႏွင့္ တံစင္ကိုထြင္းထုထားလိုက္ၾကသည္။
ေအာင္ပြဲ ရလာဒ္အျဖစ္ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ျပည္မသို ့ျပန္ပို ့ခဲ့ရသည္။ အာဇာနည္မ်ား၏ အသက္ႏွင့္ စေတး ေခၚယူခဲ့ေသာ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာႀကီးကို စီးကာ ျပည္ေတာ္ျပန္ရသည္မွာ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ေကာင္းသလို ရင္ကြဲနာက်စရာလည္းေကာင္းပါသည္။
ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း(၅၀) သို ့မဟုတ္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀) သို ့မဟုတ္ထို ့ထက္ရွည္ၾကာေသာ ကာလတခုတြင္ ထိုကၽြန္း ေလးေပၚ၌ သမိုင္း ၀င္ျပတိုက္ေလးတစ္ခု ေပၚထြန္းလာေပလိမ့္မည္။ ဟိတ္ဟန္ မႀကီးေသာ ရိုးသားႏွိပ္ခ်ေသာ သို ့ေသာ္ အမွန္တရားျဖင့္ အသက္၀င္လႈပ္ရွားေနေသာ ထိုျပတိုက္ကေလးထဲတြင္ အာဇာနည္မ်ား၏ ရုပ္ပံု ကားခ်ပ္မ်ား သူတို ့၏ အထၱဳပၸတၱိမ်ား တိုက္ပြဲ၀င္ မွတ္တမ္းမ်ား သူတို ့မွတ္ခဲ့ေရးခဲ့ေသာ လက္ေရးစာေစာင္မ်ား ၀တ္ဆင္ခဲ့ေသာ ဖ်ဥ္ၾကမ္း ပိတ္ျဖဴ အကၤ်ီ လံုခ်ည္မ်ား အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ဓါးလွံ လက္နက္မ်ား သူတို ့တီးခတ္ခဲ့ေသာ ဗ်ပ္ေစာင္းႏွင့္ တူရိယာ ပစၥည္းမ်ားကို ျပသထားေပလိမ့္မည္။ စိတ္၀င္တစား ေလ့လာၾကည့္ရႈေနေသာ လူမ်ဳိးစံု ျပည္သူမ်ား၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ကၽြန္းကေလး၏ အတိတ္မွ အရိပ္မ်ားကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ေနၾကေပလိမ့္မည္။
ထိုကာလ၌ အခိ်န္၏ တိုုက္စားမႈကို အံတုရင္ဆိုင္ေသာ တခ်ိန္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုး၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ အပ်ဳိ ရည္ပ်က္ခဲ့ရေသာ အုန္းကၽြန္းကေလးသည္လည္း သူ၏ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္ အဖတ္ဆယ္ခြင့္ ရေနေပလိမ့္ မည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္ အသက္ရွင္လွ်က္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။
သုိ ့ေသာ္ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္ပါသည္။


ျမတ္ႏိုး


အျပည့္အစံုသို ့...

စာဖတ္ျခင္း ဘ၀ဖတ္ျခင္းႏွင့္ ပ်ားရည္ ပင္လယ္ႀကီးေမွာက္က်ျခင္း

(စၾကာ၀ဠာ ႀကီးသည္ စာအုပ္ႀကီး တအုပ္ ဘ၀သည္ေက်ာင္းႀကီး တေက်ာင္း )ဟု တရုတ္ အမ်ဳိးသား စာေရးဆရာ လင္ယုတန္ ကဆိုပါသည္။ စာအုပ္ကိုဖတ္သလို ဘ၀ကို ဖတ္ရန္လည္း သူက တိုက္တြန္းပါသည္။ စာဖတ္ျခင္းကုိ ခုန္မင္ ျမတ္ႏိုးေသာ က်ေနာ္သည္ ထို အဆိုကို ေထာက္ခံရန္ ၀န္မေလးပါ။

စာအုပ္ေကာင္း တအုပ္သည္ ေရႊေရာင္ေကာက္ႏွံမ်ား မွည့္၀င္း ရြန္းငိုက္ေနေသာ စပါးခင္းႀကီးႏွင့္တုူပါသည္။ စာေရး ဆရာသည္ သူ၏ႏွလံုးသည္းပြတ္မွ ေသြးမ်ားကို ေျမဆီၾသဇာ အျဖစ္ ညွစ္ထုတ္ အံခ်ကာ ေကာက္ပင္တို ့ကို သီးပြင့္ ေအာင္ျမင္ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။( အလိုရွိသူ အေပါင္း ရိတ္သိမ္းၾကကုန္ေလာ့) ဟူ၍ ပံသကူ ဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ ဒါနသည္ ဘ၀ထဲက ပ်ားရည္တစက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ အလိုရွိသူ အေပါင္း အလိုရွိသေလာက္ စား သံုးႏိုင္ေသာ ပ်ားတစက္လည္း ျဖစ္ပါသည္။
စာအုပ္ေကာင္း တအုပ္သည္ ပ်ားတစက္ျဖစ္လွ်င္ ဘ၀ထဲတြင္ ပ်ားရည္ပင္လယ္ႀကီးရွိေၾကာင္း က်ေနာ္တို ့သိႏို္င္ပါ သည္။
စာဖတ္သူသည္ ေကာက္ရိတ္သိမ္းသူႏွင့္တူူပါသည္။ ရိတ္သိမ္း ႏိုင္သေလာက္သာ ရပါသည္။ သိမ္း ၊ႏွယ္၊ ေလွ ့၊ ေထာင္း၊ ျပာတည္းျခင္း ျဖစ္သာ အသက္ဓါတ္ ၀တ္ဆံကိုရပါသည္။ စပါးခင္းကို ျမင္းတေျပး ၾကည့္သူအဖို ့ေကာက္ ရိုးတမွ်င္ ဖြဲၾကမ္းတဆုပ္ပင္ ရႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။
ဘ၀မွာ မူ စာတအုပ္ထက္ပို၍ က်ယ္၀န္းနက္ရွိုင္းပါသည္။ ဘ၀သည္ စာတအုပ္လို ဘာသာစကား အကၡရာ ေ၀ါဟာ ရမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားျခင္းမဟုတ္ပါ။ လူသားတုိ ့၏ ရွဳတ္ေထြးေပြလီလွေသာ လႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈ ပံုရိပ္မ်ားျဖင့္ ခင္းက်င္း ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘ၀ကို ဖတ္ရန္မွာ အေတာင္ပင္ ခက္ခဲပင္ပန္းေသာ အလုပ္တခုျဖစ္ပါသည္။ ဘ၀ ထဲမွ ပ်ားရည္ တစက္ကို ယူေပးႏိုင္ေသာ စာေရးဆရာမ်ား ရွားပါးရျခင္းမွာ ထိုအေၾကာင့္ေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
သားအိမ္တြင္းမွ သေႏၶသားငယ္သည္ မိခင္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ အၿပံဳးကို မေတြျမင္ႏို္င္သကဲ့သို ့အတၱ ဥခြံတြင္း ပိတ္မိေန ေသာ မည္သူမဆို ဘ၀၏ အနက္အရႈိုင္း အက်ယ္ အေျပာ အလွ အပ ရသကို ခံစားႏိုင္ရန္ ခက္ပါသည္။ အတၱဥခြံထဲ မွ နာၾကင္စြာ ေဖာက္ထြက္၍ အတိတ္၏ အကူအညီျဖင့္ ပစၥဳပၸန္၏ ပုခံုးေပၚ တက္ရပ္ ႏို္င္သူမ်ားသာ ေ၀းေ၀းျမင္၍ နက္နက္ ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါသည္။
စာဖတ္ျခင္းသည္ ျပခန္းထဲ၌ ခန္ ့ညားစြာ ခင္းက်င္းထားေသာ ပုလဲနက္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မုတ္ေကာင္ကို ၾကည့္ရ သည္ႏွင့္တူူပါသည္။ ဘ၀ကိုဖက္ရျခင္းကမူ ပင္လယ္ေရေအာက္ ၾကမ္ျပင္ အထိ ကိုယ္တိုင္ငုတ္၍ မုတ္ေကာင္ ကိုယ္၀န္သည္ကို ရွာရျခင္းမ်ဳးိ္ျဖစ္ပါသည္။ ဘ၀ကိုပါးလ်ပ္လ်ပ္ ပင့္ကူျမွင္းလို သေဘာထားသူတို ့ကမူ ေလာက၏ အေပၚယံ ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္တြင္ ကူးခတ္က်က္စားရျခင္းကို ေပ်ာ္ပါးႏွစ္သက္ပါသည္။ အသင့္ျပင္ၿပီး ထမင္း ၀ိုင္းတြင္ ၀င္ထိုင္ခိုင္းျခင္း၊ သင္ၾကားထားၿပီးသားစကားလံုးေဟာင္းမ်ားကို ဖန္တရာေတေအာင္ ရြတ္ဆိုေျပာျပႏိုင္ ျခင္းတို ့အတြက္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားတတ္ၾကပါသည္။ သင္ေပးပါ က ၾကက္တူးႏွင့္ သာလိကာလည္း ျပစ္ျပစ္နွစ္ႏွစ္ ဆဲေရးတတ္ပါသည္။ အစစ္ အမွန္ႏွင့္ အတုေယာင္ ခြဲျခားတတ္ရန္ သင္ၾကားေပးရုံိမွ်ႏွင့္ မရပါ။ ဓူ၀ံၾကယ္ကိုၾကည့္၍ ေျမာက္အရပ္သို ့ကိုယ္တိုင္ခရီး ႏွင္ျခင္းမ်ဳိးျဖင့္သာ တတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါသည္။
ဘ၀အတြင္း၌ အစစ္အမွန္ႏွင့္ အတုအေယာင္တို ့အၿပိဳင္ တည္ရွိပါသည္။ အတုအေယာင္၏ တည္ရွိမႈကို ဦးစြာ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းျဖင့္သာ အစစ္အမွန္သည္ သူ၏ စစ္မွန္မႈကို ျပသႏိုင္ပါသည္။ ကမၻာၿဂိဳလ္ႏွင့္ ေနလ ၾကယ္တာ ရာတို ့ကို ေနရာေပးျခင္းျဖင့္ ဟင္းလင္းျပင္သည္ သူ၏ ဟင္းလင္းျပင္ျဖစ္မႈကို ျပသႏိုင္သလိုမ်ဳိးျဖစ္ပါသည္။
ဘ၀ ဆိုသည္မွာ လူသားခ်င္း အၾကား ၊လူသားႏွင့္ မိခင္ သဘာ၀ႀကီးအၾကား ေပးျခင္းႏွင့္ ယူျခင္း အခ်ဳိး ညီမႈျဖင့္ ဆင္ယင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ဳိးညီမႈ ပ်က္ျပားျခင္း ႀကီးမားလာပါက သဘာ၀ ကပ္ေဘး လူမႈကပ္ေဘးမ်ား ေပၚပါသည္။ စစ္မက္ ထူေျပာပါသည္။ ေတာ္လွန္ေရးမ်ား မုန္တိုင္း ထန္ပါသည္။ယေန ့ေခတ္တြင္ လူအခ်ဳိ ့သည္ (လူ ့အခ်ဳိ ့လက္တြင္ႏိုင္ငံေရးအာဏာ အရင္းစစ္အင္အား ေခတ္မွီ နည္းပညာမ်ားရွိသည္ ) ရယူျခင္းကိုသာ တပ္မက္ၿပီး ေပးကမ္းျခင္းကိုမူ တြန္ ့တို တတ္ၾကပါသည္။ အမ်ားဆံုးယူ၍ အနည္းဆံုးကိုသာ ေပးတတ္ၾကပါသည္။ ထိုအနည္းဆံုးေပးကမ္းမႈသည္ပင္ သူတို ့၏ မဟာစြန္ ့လႊတ္မႈႀကီးျဖစ္ပါသည္။
ေခတ္သစ္ကမၻာႀကီးတြင္ အမ်ားဆံုးယူ၍ အနည္းဆံုးေပးကမ္းျခင္း ယဥ္ေက်းမႈ ( တကယ္က မိုုက္မဲမႈ)ေခတ္စား လွ်က္ရွိပါသည္။
က်ေနာ္တို ့လူသားမ်ားသည္ မိမိကိုယ္ကို ရွိသည္ထက္ပို၍ အထင္ႀကီးေနၾကပါသည္။ မိခင္သဘာ၀ႀကီးႏွင့္ အၿပီး အပိုင္ ခ်က္ႀကိဳးျဖတ္ကာ အၾကြင္းမဲ့လြတ္လပ္သူမ်ားအျဖစ္ ယူဆေနၾကဟန္ ရွိပါသည္။ စင္စစ္ လူသည္ တစိတ္ တပိုင္းအားျဖင့္ သဘာ၀ျဖစ္ၿပီး အျခားတစိတ္တပိုင္းမွာ သဘာ၀ႏွင့္သူ ့ကိုယ္သူ တစံုတရာ သိႏိုင္စြမ္းရွိပါသည္။ သဘာ၀ႏွင့္ သူ ့ကိုယ္သူ သိႏို္င္ျခင္းသည္ သဘာ၀ထံမွ အမ်ားဆံုးယူ၍ သဘာ၀ထံ အနည္းဆံုးျပန္ေပးရန္ မဟုတ္ ပါ ။ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းထံမွ အမ်ားဆံုးယူ၍ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းထံ အနည္းဆံုးျပန္ေပးရန္ မဟုတ္ပါ။ လူသားျခင္းအၾကား လူသားႏွင့္သဘာ၀ႀကီးအၾကား ေပးျခင္းႏွင့္ယူျခင္းကို အခ်ဳိးညီေအာင္ေဆာင္ရြက္ရန္သာျဖစ္ ပါသည္။ အသံသာေသာ ကဗ်ာ ကာရန္ျဖင့္ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ ့ရန္ျဖစ္ပါသည္။ သဘာ၀ တရားကို အိမ္ေပၚမွ ေမာင္းခ် ဖို ့ႀကိဳးစားလွ်င္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ အိမ္ေနာက္ေဖး ေပါက္က ဆင္းေျပးမည့္အျဖစ္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္ၾကပါသည္။
ဤကမၻာေျမျပင္၌ ေပးျခ င္းႏွင့္ယူျခင္း အခ်ဳိးညီမႈ ကို က်ေနာ္တို ့လူသားေလာက္ မည္သည့္အရာကမွ ဖ်က္ဆီးပစ္ ျခင္းမရွိဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။
(အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး)၀ါဒအရ က်ေနာ္တို ့သည္ ကမၻာစစ္ႀကီး ႏွစ္ပြဲကို ခင္းက်င္းခဲ့ၾကပါသည္။ အႏုျမဴ လူ သတ္ဗံုးမ်ားကို ေဖာက္ခြဲခဲ့ၾကပါသည္။ ေဒသစစ္ ပြဲ မ်ဳိးေစ့မ်ားကို ကမၻာေျမအႏွံ ပက္ႀကဲခဲ့ၾကပါသည္။ ေရေျမအႏွံ စစ္ကစားရန္ ေနရာယူထားၾကပါသည္။ အာကာသ စိုးမိုေရး စစ္ဗ်ဴဟာကုိ ခင္းက်င္းလွ်က္ ရွိပါသည္။ လူမ်ဳိးေရး အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈမ်ား အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ မိ်ဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ဘာသာေရး ႏိုင္ငံေရး စစ္ပြဲမ်ားျဖင့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးေစခဲ့ပါသည္။
(အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး) ၀ါဒ အရ က်ေနာ္တို ့သည္ ကမၻာ အႏွံ သစ္ေတာမ်ားကို ေက်ာက္ခမန္းလိလိ ခုတ္လွဲပစ္ေနၾကပါသည္။ ပင္လယ္ၾကမ္းျပင္ကို ပိုက္စိပ္တိုက္ကာ အေသးမြားဆံုး ပင္လယ္ငါးႏုပ္မွသည္ အႀကီးမား ဆံုးေ၀လ ငါးႀကီးမ်ားအထိ မ်ဳိးတံုးလုနီးပါး ဖမ္းဆီးစားေသာက္ပစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သဘာ၀ေတာရိုင္း တိရစာၦန္မ်ားကို အျပင္းေျပ အေပ်ာ္တမ္း လက္တည့္စမ္း အမဲလိုုက္ခဲၾကပါသည္။
ေျမမိခင္၏ ရင္ကို သံမဏိတံက်င္ လွ်ိဳ၍ ကိုယ္ေငြ ့ႏွင့္ေသြးျဖစ္ေသာ ေရနံ ဓါတ္ေငြ ့မ်ားကို စုပ္ထုတ္ သံုးၿဖံဳန္းပစ္ၾက ပါသည္။ ေျမ၀မ္းဗိုက္ ယမ္းဘီလူးျဖင့္ အသားအနီလွန္ေအာင္ ေဖာက္ခြဲ ကာ ၀မ္းတြင္းသား သယံဇာတ မွန္သမွ်ကို ထုတ္ယူခဲ့ၾကပါသည္။ သားသတ္ သမားက သားေကာင္ကို တစစီ အမဲဖ်က္သလို ကမၻာႀကီးကို အမဲဖ်က္ေနၾကပါ သည္။ မိခင္ကိုသတ္၍ျပာခ်ကာ မေသေဆးေဖာ္လိုေသာ ေမွာ္ဆရာရႈးတသိုက္ႏွင့္ တူလွပါသည္။
(အမ်ားဆံုး ယူ အနည္းဆံုးေပး)၀ါဒ အရ စာသင္ခန္းမ်ားတြင္ ရုပ္ပိုင္းနည္းပညာ မ်ားကိုသာ ဦးစားေပးသင္ၾကားၿပီး ေတြးေခၚမႈ ဆိုင္ရာ၀ိဇၹာပညာကို အိပ္ေမြ ့ခ်ထားၾကပါသည္။ (အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး) အေတြးအေခၚကိုသာ ေလာကတန္ဖိုးအျဖစ္ ရိုက္သြင္းေပးၾကပါသည္။
(အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး) ၀ါဒ အရ စားသံုးသူ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းဟူ၍လည္းေကာင္း ေစ်းကြက္ ဒီမိုကေရစီကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည္ ဟူ၍လည္းေကာင္း ၀ါဒျဖန္ ့ေၾကာ္ညာေနၾကပါသည္။ ေစ်းကြက္သည္ ေငြေၾကးၾကြယ္၀သူ ေဇာတိက မ်ားကိုုသာ ေကာေဇာနီခင္းၿပီး ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာ ႀကိဳဆိုပါသည္။ေငြေၾကး ခ်ဳိ ့တဲ့သူမ်ားကိုမူ ေခြးေလ ေခြးလြင့္လို ေမာင္းထုတ္တတ္ပါသည္။ ေစ်းကြက္ကေပးေသာ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ ေအာ္တို ကေရစီ(AUTOCRACY)သာျဖစ္ပါသည္။
(အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး) ၀ါဒအရ ထုတ္လုပ္ေရ ေနာက္ခံႏွင့္ ေငြေစ်းခင္းႀကီးမ်ားကို ကမၻာအႏွံ ခင္းက်င္းထား ၾကပါသည္။ ေငြကို ေငြႏွင့္ ၀ယ္၍ေငြကို ေငြႏွင့္ ေရာင္းခ်ေနၾကပါသည္။ ေငြသည္ ဖလွယ္ေရးကရိ ယာသာ မကေတာ့ဘဲ ေစ်းကြက္၀င္ ေရာင္းကုန္ပစၥည္းျဖစ္လာေသာအခါ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းသည္ အသျပာဘီလူး ႀကီးမ်ား၏ လက္တြင္းမွ သားေကာင္သဖြယ္ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။
(အမ်ားဆံုးယူ အနည္းဆံုးေပး)၀ါဒသည္ လူသားခ်င္းအၾကား လူသားႏွင့္ သဘာ၀မိခင္ အၾကား ေပးျခင္းႏွင့္ယူျခင္း အခ်ဳိးညီမွ် မႈကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာ ရာဇ၀တ္ေကာင္ တရားခံဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။ ထိုသို ့အခ်ဳိးညီမွ်ိမႈကို ဖ်က္ဆီး ခံရျခင္းေၾကာင့္ ကမၻာ့ အိုဇံုးလႊာေပါက္ၿပဲျခင္း ကမၻာႀကီးပိုမို ပူေႏြးလာျခငး္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ တစတစ္ ျမင့္တက္ လာျခင္း မိုးေခါင္ ေရႀကီးျခင္း ေျမၿပိဳျခင္း အပူလႈိုင္း အေအးလိႈင္းက်ျခင္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ညစ္ညမ္း အဆိပ္သင့္ျခင္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ ႀကီးမားလာျခင္း အလုပ္လက္မဲ လူဦးေရးတိုးလာျခင္း လူ ့အဖြဲ ့အစည္း၏ ဥစၥာ ဓနမ်ား လက္တဆုပ္စာ လူစုလက္တြင္းသို ့စုပံုသြားျခင္း ႏုိင္ငံမဲ့လူသား (ကမၻာမဲ့လူသား)ဟုလည္းေခၚႏို္င္ပါ သည္ မ်ားတိုးမ်ားလာျခင္း အစာေရစာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း အၾကမ္းဖက္၀ါဒ ထြန္းကားလာျခင္း ေအအိုင္ဒီအက္ ကဲ့သို ့ေသာ ကုထံုးမဲ့ ေရာဂါဆန္းမ်ား ကမၻာ အႏွံျဖစ္ပြားလာျခင္း စသည့္ သဘာ၀ကပ္ေဘး လူ မႈဘ၀ကပ္ေဘးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါသည္။
ဤလို ေခတ္ႀကီးကို နည္ပညာမ်ား အံ့မခန္း ေပါက္ကြဲတိုးတက္ေနေသာ ေခတ္ႀကီးဟု ၀ိၿဂိဳဟ္ျပဳေနၾကပါသည္။ မွန္ ပါသည္ က်ေနာ္ မၿငင္းပါ သို ့ေသာ္ ေတြးေခၚမႈ ၀ိဇၹာ အသိပညာ အံ့မခန္း ဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းေနေသာ ေခတ္ႀကီး ဟု ကင္ပြန္းတပ္လွ်င္လည္း မွားသည္ဟု မေျပာႏိုင္ပါ။
ယခု က်ေနာ္စြဲခ်က္တင္ေနသည္မွာ ေျမကို အေမလုိခ်စ္ေသာ လယ္ကြင္းထဲမွ လယ္သမားကို မဟုတ္ပါ။ စက္ရံု အ လုပ္ရုံမ်ားအတြင္း ပ်ားမ်ားလို မေနမနား အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားကို အဟုတ္ပါ။ လိပ္ျပာမ်ား ၀တ္မႈံ ကူးသလို အသိပညာ ပန္း၀တ္မႈံကို ကူးလူးျဖန္ ့ေ၀ေနၾကေသာ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ားကို မဟုတ္ပါ။ ထိုလူမ်ားသည္( အနည္းဆံုး ယူ၍ အမ်ားဆံုးေပး )ေနၾကရွာသူမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္စြဲခ်က္တင္ေနသည္မွာ မိခင္ေျမ၏ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားႏွင့္ လူ ့အဖြဲ ့အစည္း၏ အထြက္ပစၥည္းမ်ားကို အမ်ားဆံုးရယူၿပီး လူ ့အဖြဲ ့အစည္းႏွင့္သဘာ၀ေလာကႀကီးသို ့အနည္းဆံုးျပန္ေပးေနေသာ လူနည္းစုကိုသာ ျဖစ္ပါ သည္။
ထိုလူနည္းစုေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့လူသားမ်ားအားလံုး ဘာတစ္ခုမွ မရဘဲ အကုန္လံုးေပးဆပ္လိုက္ရမည့္ အျဖစ္ကို ကာ က်ေနာ္ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ် မလိုလားႏိုင္ပါ။ စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံးျခင္းသည္ ပ်ားရည္တစက္ ဖိတ္စင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
လူ ့အဖြဲ ့အစည္းႀကီး တခုလံုး ဆံုးရႈံးျခင္းကာမူ ပ်ားရည္ပင္လယ္ႀကီးေမွာက္က်သြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ျမတ္ႏိုး

အျပည့္အစံုသို ့...

ေႏြတစ္ညတြင္ ယမမင္းနဲ ့ ရင္ဆိုင္ရျခင္း

လူ ့ဘဝမွာ အသက္(၁၀၀)မေနရေပမဲ ့ အမႈ(၁၀၀)နဲ ့ ေတြ ့ ႀကဳံ ႏိုင္တယ္လို ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ
ကေျပာဆိုေလ့ရွိတတ္ၾကတယ္။ကၽြန္ေတာ့အသက္(၇၀)ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း(၄၀)ကာလ
ဆီက ေႏြတစ္ညမွာ ယမမင္းနဲ ့ရင္ဆိုင္ေတြ ့ၾကဳံရပုံေတြကို ဒီကေန ့ထိ မေမ့ႏိုင္ေသး။
အဲဒီတုံးက ကၽြန္ေတာ္ဟာ နာမည္ေက်ာ္ "အင္းစိန္ နရသိမ္" စခမ္းမွာ ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။အ
ေဆာင္(၃)အခန္း(၆)မွာ ပုဒ္မ(၅)ညနဲ ့ထိမ္းသိမ္းခံစဥ္က အျဖစ္အပ်က္ပါ။
(၁၉၆ဂ)ခုႏွစ္ ဧျပီလရဲ ့ ညတစ္ည အေဆာင္တစ္ခုလုံး ၿငိမ္သက္ေနပါတယ္။ ညဥ့္ နက္ေပမယ့္ တိုးတိုးတိတ္ တိတ္ ဖဲကစားေနသူမ်ားရွိေနၾကသလို အိပ္ယာကိုယ္စီမွာ မဂၢဇင္းဖတ္ေနသူေတြလည္းရွိၾကပါတယ္။
ဧၿပီလ (၉) ရက္ေန ့ညကိုေတာ့ ဘ၀ မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ ၊ေမ့ႏိုင္စရာလည္း အေၾကာင္းမရွိ ၊ ည(၁၁)နာရီခန့္ ရွိုသည္ ဖဲကစားေနၾကတုန္း (ခိုးခြက္ ခိုးခြက္)ဆိုတဲ့ ဖိနပ္သံေတြ ဆက္တိုက္ၾကားေနရပါတယ္။ က်ေနာ္က အိပ္မ ေပ်ာ္ေသး အေတြးေပါင္းစံုတို ့က ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ ဖိနပ္သံေတြက ဆက္တိုက္ၾကားေနရ ေတာ့ အေျခအေန တခုခု ထူးၿပီဆိုတာ ဖဲကစားေနသူမ်ား သိလိုက္ၾကတယ္။ သလာစီတာလား ဘာအေၾကာင္းလဲ ဘယ္သူမွ် တိတိက်က် မသိ ဖဲ၀ိုင္းသိမ္းလိုက္ၾကၿပီး ကိုယ့္အိပ္ယာစင္ေပၚ ကိုယ္တက္ထိုင္လိုက္ၾကပါတယ္။ ေျခသံေတြက အခန္း၀ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေထာင္မွဴးနဲ ့၀န္ထမ္းမ်ားက ေသာ့ဖြင့္လိုက္ၾကၿပီး အခန္းထဲ၀င္လာၾကပါ တယ္။
(အက်ဥ္သား အားလံုးနားေထာင္ ဘယ္သူမွ မလႈပ္နဲ ့ နာမည္ေခၚခံရသူမ်ား အခန္း၀ ထြက္လာၾက ဘာတစ္ခုမွ် ယူ လာစရာမလို ၊ က်န္သူေတြ အားလံုး ၿငိမ္ၿငိမ္ေနၾက မလႈပ္ၾကနဲ ့) ေထာင္မွဴးေက်ာင္မင္းရဲ ့ေအာင္ျမင္တဲ့ အမိန့္ ေပးသံ ၿပီေတာ့ နာမည္ေတြ ဆက္တိုက္ေခၚလိုက္တယ္။
(ျမေမာင္၊ ဟန္သိန္း၊ သန္းရွိန္၊ျမင့္ေသာင္း၊ သန္းထြန္း ဆိုၿပီး ဆက္တိုက္ေခၚထုတ္ပါေတာ့တယ္၊ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ ေျခာက္ေယာက္ အခန္းအျပင္ ေခၚထုတ္ခံရတယ္။ စၾကၤလမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္ အေဆာင္ထိပ္ ေရာက္တာနဲ ့အၿပိဳင္နက္ ေခါင္းကို ေစာင္နဲ ့အုပ္လိုက္ၿပီး ရစ္ပတ္လိုက္ပါတယ္။ အေတြ အာရုံေတြ ရႈတ္ေထြးသြား ပါတယ္။ တိုက္ပိတ္တာလား၊ နယ္ေထာင္ေျပာင္းတာလား ဆိုတဲ့အေတြး မ်ဳိးစံုတို ့ ဦးေႏွာက္တြင္း ၀င္ေရာက္လာ ပါတယ္။ ဖိႏွိပ္မႈ ဆိုတာကေတာ့ အခိုင္အမာ တြက္ဆမိသည္ ဒီလိုနဲ ့ဖိုႀကီးကိုပတ္ မိန္းေဂ်းမွ တဆင့္ ေထာင္ဗူး၀ ဆီ ေခၚထုတ္တာ ခံရပါတယ္။ ဗူး၀ေရွ ့ကြက္လပ္ ေျမျပင္မွာ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ခိုင္းထားပါတယ္။ႀကိမ္းေမာင္းသံေတြ ကလည္း အဆက္မျပတ္ ၾကားရပါတယ္။ ေျခသံေတြက ဆက္တိုက္ ၾကားေနရတာမို ့ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဥ္းသားေတြ ထပ္မံေရာက္လာေနတယ္။ (မလႈပ္ၾကနဲ ့ၿငိမ္ၿငိမ္ေန လႈပ္ရင္ေတာ့ ျမဳပ္သြားမယ္)ဆိုတဲ ့ၿခိမ္း ေျခာက္တာကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကားေမာင္း၀င္လာသံ ၾကားေနရတယ္ ေျမျပင္မွာ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ေနသူေတြ အနားေရာက္ေတာ့ ကားရပ္သြားပါတယ္။
(ထ- ေလွ်ာက္- လွမ္း တက္)ဆိုတဲ့ အမိန္ ့ေပးသံေတြလည္း ဆက္တိုက္ၾကားေနရပါတယ္။ (ခိုးခိုး ခြက္ခြက္ ထိုး ႀကိတ္သံ ရိုက္ႏွက္သံေတြလည္း ၾကားေနရတယ္။ ေျမျပင္မွ ထခိုင္္းၿပီး ငပိသိပ္ ငါးခ်ဥ္သိပ္ ကားေပၚထိုးတင္ၾက တယ္ ၊တေယာက္အေပၚ တေယာက္ထပ္လွ်က္ ကားေပၚပါသြားၾကတယ္။ဘယ္သူေတြပါ၀င္ၿပီး ဘယ္ေလာက္မ်ား တယ္ဆိုတာလည္း မသိၾကပါ။ တသုတ္ၿပီး တသုတ္ ေရြ ့ေျပာင္းေနတာျဖစ္တယ္ ဒီ့ေနာက္ေတာ့ေထာင္ဗူး၀မွ ေမာင္းထြက္လိုုက္ၿပီး ဘယ္ဘက္ကိုခ်ဳိးေကြ ့လိုက္တယ္ ။ဒီေတာ့မွ တြဲဖက္ေထာင္ကို ေျပာင္းေရြ ့ေနတာ သတိျပဳ လိုက္မိတယ္။ ဘယ္လိုအႏၱရာယ္ မ်ဳိးေတြနဲ ့ ရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတာ ရင္ထဲအသိထဲမွာ တထိပ္ထိပ္ ခံစားေနမိတယ္။
ေထာင္းဗူးထဲ၀င္လိုက္ၿပီး ကားရပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒလၾကမ္း ကားေပၚမွ ဆြဲခ်လိုက္ၾကတယ္။ ဦးေခါင္းကို ေစာင္နဲ ့လႊမ္းၿခံဳ ပတ္ထားတာမို ့ပတ္၀န္းက်င္းကို ဘာမွ် မျမင္ရပါ။ မိမိေဘးမွာေတာ့ ၀န္ထမ္းႏွစ္ေယာက္ ညွပ္ ထားၿပီး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ခိုင္းပါတယ္။ ရိုက္ႏွက္သံေတြ ေအာင္ဟစ္သံေတြ ၾကားေနရတယ္။ရပ္ဆိုေတာ့ ရပ္ေပး လိုက္မိတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ၀န္ထမ္းႏွစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၀န္ထမ္းတေယာက္တို ့က ခ်ဴပ္ ကိုင္လိုက္ၿပီး ေျမျပင္မွာ ေမွာက္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ပုဆိုးကို ဆြဲခၽြတ္လိုုက္ၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို တုပ္ခ်ည္ျပန္တယ္။ (ရိုက္) ဆိုတဲ့အသံနဲ ့အတူ ဘယ္ညာ ဖက္ဆီမွ ပလပ္စတိတ္ ႀကိမ္ ရိုက္ခ်က္ေတြ တင္ပါးနဲ ့ေပါင္ေပၚဆက္တိုက္ က်ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ေအာင္ဟစ္ ရုန္းကန္ရင္း တကိုယ္လံုး ေခၽြးေတြ ရြဲစိုလာပါတယ္။ ဆဲဆိုလိုက္- ရိုက္ ႏွက္လိုက္ ေလးႀကိမ္ခန္ ့ျပဳလုပ္ၿပီး ရပ္လိုက္ပါတယ္ ။ နာၾကင္လြန္းတဲ့ ေ၀ဒနာေတြေၾကာင့္ အသားေတြ တဆတ္ ဆတ္တုန္ေနတယ္ ။ ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ ေမာဟိုက္ေနပါတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ ကို ၀န္ထမ္းမ်ားက ကိုင္ထားၿပီး ေထာင္မွဴး ေက်ာ္မင္း နဲ ့ တပ္ၾကပ္ ႀကီးလွေရႊတို ့ရဲ ့ဆဲဆိုသံေတြကိုလည္း ၾကားေနရဆဲပါ။ ဒီ ့ေနာက္ေတာ့ ပုဆိုး ျပန္၀တ္ခိုင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းပါတယ္။ ေပ ႏွစ္ဆယ္ အစိပ္ လမ္ေလွ်ာက္လိုက္ေတာ့ (ရပ္- ရပ္) ဆိုတဲ့အသံ ထပ္မံၾကားရတယ္။ ေလသံတိုးတိုးနဲ ့( ေညာင္းလာတယ္- ေညာင္းလာတယ္- ထိုင္လိုက္)ဆိုတဲ့အသံၾကားေတာ့ ေျမျပင္မွာ ထိုင္ခ်လိုုက္မိတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခ်ဴပ္ကိုင္ထားၿပီး ေျခဆင္းခိုင္ျပန္တယ္။ ပုဆိုးကို ဒူးဆစ္အထိ လွန္လိုက္ၾကတယ္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထိုင္လွ်က္ ေနာက္ေၾကာမွ ခ်ဴပ္ထားလိုုက္ၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးလုိက္ ျပန္တယ္။ ပုဆိုးကြင္းနဲ ့တုပ္ေႏွာင္လိုက္တယ္။ ေျခသလုံုး ရိုးေပၚ မ်ဥ္းလံုးနဲ ့ ဖိလွိမ့္ျပန္တယ္။ အရိုးက်ဴိးတဲ့ အသဲ ေၾကြတဲ့ ေ၀ဒနာ မ်ဳိးေတြ တၿပိဳင္နက္ ခံစားမိတယ္။ ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားရင္း ေအာ္ဟစ္မိျပန္တယ္။ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ လွိမ့္မွန္းေတာ့ မသိေတာ့ နာၾကင္တဲ့ ေ၀ဒနာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္တဲ ့အားအင္းကုန္ခန္းတဲ့ေ၀ဒနာ ေတြကိုထပ္မံခံစား ရျပန္တယ္။မေအာင္ႏိုင္ေတာ့ (ထ)ဆိုတဲ့အသံၾကားေတာ့မွ မတ္တပ္ရပ္မိတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ကို မထိမ္းႏိုင္ေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြက လက္ေမာင္းကို ခ်ဴပ္ကိုင္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ခိုင္းျပန္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ (လွမ္းတက္)ဆိုတဲ့ အသံ ၾကားမွ လွမ္းတက္မိတယ္။ ေျခသံုးလွမ္း တက္လိုက္မိေတာ့ မိမိ ေနာက္ေၾကာကို လက္နဲ ့တြန္းလိုက္တာမို ့ ၀မ္း လွ်ားေမွာက္ လဲက်သြားတယ္။ လူဘံုေပၚ လဲက်သြားတာ သိလိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး တြန္းလွဲ လိုက္ျပန္တယ္။ ေနာက္(မလႈပ္ၾကနဲ ့) လို ့အမိန္ ့ေပးသံေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ မလႈပ္ရဲ ၾကပါ။
လူသံေတြ ခဏေပ်ာက္သြားတယ္ တေယာက္အေပၚ တေယာက္ ေမွာက္လွ်က္သား ရွိေနၾကတယ္။ခဏၾကာ ေတာ့မွ ေျခသံေတြ ထပ္ၾကားရတယ္။ အခန္း အေပၚဖက္က မီးသီးလင္းေနမွန္းေတာ့ သိၾကတယ္။ (ဖြင့္ ၾကည့္)ဆို တဲ့အသံ ၾကားရေတာ့မွ ေခါင္းကေစာင္ေတြကို ခြာခ်လိုုက္တယ္။ အက်ဥ္းသား အားလံုး မ်က္ႏွာမေကာင္းၾက နာၾကင္မႈေတြက ခံစားေနရဆဲ လူေရတြက္ၾကည့္ေတာ့ (၁၃)ေယာက္ ရွိတယ္။ အခန္းက (၈)ေပ(၁၀)ေပ အခန္း သံုးေဆာင္က ရဲေဘာ္အားလံုး ျဖစ္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အလံနီေတြ အလုပ္သမားပါတီမွ ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္ၾက တယ္။ အခန္းထဲမွာ ဆီးသြားဖို ့က ဂန္ ဖလားသံုးလံုး သြပ္နဲ ့လုပ္ထားတယ္။ မစင္စြန္ ့ဖို ့ကႏွစ္လံုး စဥ္ ့အင္တံုေတြ ျဖစ္တယ္။ အခန္း၀မွာေတာ့ ေသာက္ေရအိုး တစ္လံုးရွိတယ္။ တမန္ သလင္းခင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚမွ ႏွီးေၾကာဖ်ာ အစုပ္ေတြ ခင္းထားတယ္။ ေန ့- ေန ့၊ ည-ည အိပ္ၾကၿပီ ဆိုရင္ (၆)ေယာက္တလွည့္ (၇)ေယာက္တလွည့္ အိပ္ၾက ရတယ္။ အခန္း၀မွာ သံတိုင္ တံခါး တထပ္ သစ္သားတံခါး တထပ္ရွိတယ္။ နံနက္ (၆)နာရီမွ ညေန(၆)နာရီထိ တံခါးေတြကို ပိတ္ထားတယ္။ ည(၆)နာရီေက်ာ္မွ သစ္သား တံခါးကို တစ္ေဒါင္ခန္ ့ဖြင့္ေပးထားတယ္။ တေယာက္ တလွည့္ အခန္း၀မွာ ထုိင္ၿပီး ေလ အ၀ ရွဴ ၾကရတယ္။ တင္ပါးနဲ ့ ေပါင္ အနာေတြက နံနက္ အိပ္ယာထရင္ ပုဆိုး အကၤ်ီေတြနဲ ့ကပ္ေနပါတယ္။ ခြာလိုက္ရင္ေတာ့ နာၾကင္မႈေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတြက ရွံ ့တြသြားၾကတယ္။ နံနက္ ပိုင္းမွာ ၀ါတာ ေရာက္လာၿပီး သံတံခါး အ၀မွာ ပုဆိုးလွန္ေပးရတယ္။ တင္ပါးနဲ ့ေပါင္ကို ေဆး၀ါရည္ သုပ္လိမ္းေပး တယ္ (၁၀)ရက္ခန္ ့ၾကာေတာ့မွ အနာေတြ က်က္ကုန္တယ္။
တြဲဖက္ေထာင္ (သီးသန္ ့ေထာင္)ကၽြန္းတိုက္ထဲ ေရာက္ေနမွန္းသိၾကရတယ္။ အေနၾကာေတာ့ အသား၀ါ ေရာဂါနဲ ့ ၀ဲေရာဂါေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ရက္ေပါင္း(၅၀) ေနခဲ့ရၿပီးမွ တြဲဖက္အေဆာင္(၁)ကို ေရြ ့ေျပာင္းခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီ အေဆာင္မွာ လူေပါင္း (၅၀)ေက်ာ္ရွိတယ္။ သူတို ့အားလံုး လက္၀ဲႏိုင္ငံေရးသမားေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ေထာင္မႀကီး (၃)ေဆာင္နဲ ့(၄)ေဆာင္မွ ရိုက္ႏွက္ခံရၿပီး တြဲဖက္ေထာင္ကို ေရာက္လာၾကတာျဖစ္တယ္။ ေထာင္တြင္းမွာ အေရး ဆိုတာ အစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲ၀င္တာ မရွိိၾကပါ။ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အစိုးရရဲ ့ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳပ္မႈကို ေဖာ္ျပ ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။
၁၉၆၃ ႏို၀င္ဘာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြး ပြဲေတြ ပ်က္စီးသြားၿပီးေနာက္ အဖမ္းခံထားရတဲ့ လက္၀ဲ လက္ယာ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ရွိတဲ့အနက္ လက္၀ဲ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားကိုသာ ၿဖိဳခြဲ ႏွိပ္စက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါ ရီ လလယ္မွာ လက္၀ဲႏိုင္ငံေရးသမား (၂၃၃)ေယာက္တို ့ကို ကိုးကိုးကၽြန္းပို ့လိုက္ျပန္တယ္၊ အင္းစိန္ ေထာင္တြင္း ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈေတြကို အားရ ေၾကနပ္ျခင္း မရွိေသးတဲ ့စစ္အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ကိုကိုးကၽြန္းပို ့လိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။
ကိုကိုးကၽြန္းမွာ (၂ႏွစ္၁၀လ) ၾကာခဲ့ တယ္။ အစာငတ္ခံ တိုက္ပြဲ (၄)မ်ဳးိ ဆင္ႏြဲခဲ့ၾကတယ္။ အလံနီပါတီမွ ရဲနီ(၂) ေယာက္ ေသဆံုးခဲ့ ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ (၈)ေယာက္က်ဆံုးခဲ့တယ္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလမွာ ကၽြန္းတိုက္ပြဲ ေတြေၾကာင့္ စစ္အစိုးရဟာ မေသဘဲက်န္ေနေသးတဲ့ အက်ဥ္းသား (၁၁၀) ေက်ာ္ကို ျပည္မ အင္းစိန္ေထာင္ဆီ ျပန္ပို ့ေပးတယ္။
အသြားတုန္းက ျပည္ေတာ္ညြန္ ့၊ အျပန္ေတာ့လည္း ျပည္ေတာ္ညြန္ ့သေဘၤာနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့လိုက္ပါခဲ့ၾကတယ္။
လူေလာက မွာ အသက္(၁၀၀)မေနရေပမယ့္ အမႈ(၁၀၀) ေတြႀကံဳရတတ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားအတိုင္း ေႏြတည မွာ ယမ မင္းနဲ ့ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပံုကို မွတ္တမ္း တင္လို္က္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။



စန္ေက်ာ္၀င္း
၁၅.၁၀.၂၀၀၈


အျပည့္အစံုသို ့...

စစ္၀ါဒီေတြ အႏိုင္တိုက္ေရးအတြက္ လက္၀ဲလက္က္်ာ ညီၫြတ္ေရး

စစ္၀ါဒီေတြ အႏိုင္တိုက္ေရးအတြက္ လက္၀ဲလက္က္်ာ ညီၫြတ္ေရးတည္ေဆာက္ေရး
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အဘယ္ေၾကာင့္ သက္စိုးရွည္ေနပါသလဲ?
ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုဆိုတာ အစိုးရလက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္းရွင္စနစ္ ေျမယာလက္၀ါး ႀကီးအုပ္စနစ္ျဗဴရိုကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားနဲ႔ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ဖ်က္သိမ္းေရး လူ ထုတို္က္ပြဲအေရးေတာ္ပံုျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ဘယ္စနစ္ေတြထူေထာင္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါသလဲ? ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ လယ္သမားေတြ ယာသမားေတြက လက္ငုတ္ လက္ငုတ္လက္ယာေျမပိုင္ဆိုင္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ လြတ္လပ္စြာစိုက္ပ်ိဳးခြင့္ သီးထြက္ ေတြကို ေစ်းကြက္မွာ လြတ္လပ္စြာေရာင္းခ်ခြင့္လိုလားခဲ့ၾကတယ္။ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ စာနယ္ ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ေတြေပးဖို႔ေတာင္းဆိုၾကတယ္။

စစ္ေကာ္စီဟာအာဏာသိမ္းစဥ္က ေပးအပ္ခဲ့တဲ့ ကတိက၀တ္ေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး မွာ ဖ်က္သိမ္းခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ဆိုတာ ဗိုလ္ခ်ုပ္ႀကီးတစ္စုနဲ႔ အေပါင္းအ ပါတစ္စုတို႔ရဲ႔ ကိုယ္က်ိဳးရွာစနစ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႔ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာလဲ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးသမား လူဖမ္းပြဲမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာလႊတ္ေတာ္စည္းေ၀းပြဲတက္ရေတာ့မယ္ အထင္နဲ႔ ေခါင္းေပါင္းျပင္ တိုက္ပံုအကၤ်ီေရြးခ်ယ္ေနခ်ိန္မွာ အက်ဥ္းသားေတြ ၀တ္ဆင္ၾကတဲ့ စတီးလက္ေကာက္ေတြ ၀တ္ ဆင္ေပးတာခံလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ရိုင္းစိုင္းယုတ္မာတဲ့ သမိုင္းတစ္ကြက္ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ခေမာက္ေတြေအာင္ပြဲဆင္ၿပီး ျပည္သူေတြလြတ္လပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိဟာလဲ သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ လူထုႀကီးကလဲ ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါျဖစ္ရင္စစ္အအာဏာရွင္ အဘယ္အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အႏွစ္(၂၀)တည္တန္႔ေနပါသ လဲ?

(၁)စစ္ေရးအရ သူတို႔အင္အားကို ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိေသးလို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ပထမအေၾကာင္းက(၁၉၈၉)ခုႏွစ္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြၿပိဳကြဲသြားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအေၾကာင္းက လူမ်ိဳးစုေဒသေတြမွာ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြေပၚေပါက္သြားလို႔္ျဖစ္တယ္။ တတိ ယအေၾကာင္းက၊ ကရင္ ကရင္နီ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြက န.၀.တ.စစ္အင္အားကိုၿဖိဳခ်ႏုိင္ စြမ္းမရွိလို႔ျဖစ္ပါတယ္။

(၂)ၿမိဳ႔ျပေဒသေတြမွာလဲ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ စုစည္းညီၫႊတ္မႈ တည္ေဆာက္ၾကရာမွာ အား နည္းေပ်ာ့ညံ့ေနေသးလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။လက္၀ဲလက္က္်ာတည္ေဆာက္မ်ားနဲ႔စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ားၾကား မွာဂိုဏ္းဂဏ စိတ္ွဓါတ္ေတြကို ေခ်ဖ်က္ႏိုင္စြမ္း မရွိျဖစ္ေနပါေသးတယ္ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းေတြမွာ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈကိုတည္ေဆာက္သင့္ၾကပါတယ္။ မိမိတို႔အမွားေတြကို ျပင္ဆင္ႏိုင္စြမ္းရွိသင့္ ၾကပါတယ္။

(၃)စစ္ဗိုလ္ စစ္သားမ်ားနဲ႔အမႈထမ္းမ်ား အရာထမ္းမ်ားရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈလဲ အားနည္းေနပါေသး တယ္။ မိမိတို႔ရဲ႔စား၀တ္ေနေရးအၾကပ္အတည္းမ်ားကို ဗိုလခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား သိရွိေအာင္ ၀န္ထမ္္းေတြ က ေျပာရဲဆိုရဲတဲ့ သူရဲေကာင္း၀န္ထမ္းေတြေပၚေပါက္လာဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။

(၄)ၾကည္း ေရ ေလ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွူးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အထိ အလယ္အလတ္တပ္မွူး ရာဂဏန္းတစ္ ခ်ိဳ႔က တိုင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္စိတ္ဓါတ္ေတြေမြးျမဴၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႔ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရးအၾကပ္အ တည္းမ်ားကို စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္အထိ တင္ျပရဲပါ့မယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့လူထုဆႏၵျပပြဲေတြေအာင္ျမင္မႈမရခဲ့တာ တပ္မွူးတပ္သားေတြရဲ႔ေထာက္ခံအားေပးမႈ အားနည္းေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ျပည္သူေတြကလက္ရွိတပ္ မေတာ္သားေတြကို စည္းလံုးသိမ္းသြင္းမႈေတြ လုပ္ေဆာင္သင့္ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈေတြ မွာ တပ္မေတာ္သားေတြ ပါ၀င္လာဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
စစ္ေအးလြန္ေခတ္မွာ အစိုးရအဖြဲ႔ကိုျဖဳတ္ခ်ႏိုင္တာ တိုက္ပြဲပံုစံ(၂)မ်ဳိးကို က်င့္သံုးၾကရပါတယ္။

(၁)အာဏာကိုလက္နက္နဲ႔ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ရယူတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။(၂)ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲေတြ မွာ တပ္မေတာ္ကပါ၀င္လာလို႔ေအာင္ျမင္မႈရတာမ်ိဳးလည္းရွိပါတယ္။ရုရွားနဲ႔ဖီလစ္ပိုင္သမိုင္းျဖစ္ရပ္ ေတြကသက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။
အနီးေခတ္ျမန္မာ့သမိုင္းကိုေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္……..
ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကာလအတြင္းမွာသမၼတေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ရဲ႔ ဒုတိယမိန္႔ခြန္းထြက္ ေပၚလာတဲ့အခါမွာ စစ္သည္အင္အားတစ္ေသာင္းပါ၀င္တဲ့ အလယ္အလတ္တပ္မွူးတစ္ခ်ိဳ႔က ရန္ ကုန္နဲ႔မႏၱေလးၿမိဳ႔ေတာ္ေတြကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ပူေပါင္းပါ၀င္ခဲ့ရင္ သမိုင္း ဟာတစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက အင္အားစု(၃)မ်ိဳးတို႔က လမ္းစဥ္(၃)မ်ိဳးကိုဆုတ္ ကိုင္ထားခဲ့ၾကတယ္။

(၁)ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က(၃)လအၾကာမွာ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲကိုေပးမယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြကိုရပ္ ဆိုင္းေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ လူထုကမယံုၾကည္ခဲ့ပါ။

(၂)၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုက စစ္ၿပိဳင္အစိုးရထူေထာင္လိုက္တယ္။ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႔ကေထာက္ ခံခဲ့ေပမဲ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးတင္ဥိးနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးတို႔ကေထာက္ခံမႈမေပးခဲ့ပါ။ေအာင္ ျမင္မႈမရျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

(၃)ဆႏၵျပလူထုႀကီးကေဒၚတာေမာင္ေမာင္ကို ၾကားျဖတ္အစိုးရဖြဲ႔စည္းေပးဖို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈမရျဖစ္ခဲ့တယ္။ေဒၚတာေမာင္ေမာင္ကေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမယ္ဆိုတာကိုယံုၾကည္ မႈမရွိလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလိုအေျခအေနမွာဒုတိိယစဥ္ၿပိဳင္အစိုးရ ထူေထာင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆႏၵျပပြဲေတြဆက္တုိက္ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာေဒၚတာေမာင္ေမာင္ ဦးေန၀င္း ဦးစိန္လြင္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔တို႔က အာဏာသိမ္းဖို႔လွ်ိဳ႔ ၀ွက္ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ကိုကာကြယ္ဖို႔ တပ္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ၿမိဳ႔တြင္းမွာလွ်ိဳ႔၀ွက္ေနရာယူေစခဲ့ တယ္။အာဏာသိမ္းႏိုင္တယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားနဲ႔ျပည္သူေတြခန္႔မွန္းတြက္ဆႏိုင္စြမ္းမရွိျဖစ္ ခဲ့ၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္စက္တင္ဘာ(၁၈)ရက္ေန႔မွာအာဏာသိမ္းမႈျဖစ္ခဲ့တယ္။တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ပ်က္စီးသြားၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေပၚေပါက္လာပါေတာ့တယ္။
အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့စစ္ေကာ္စီဟာ စီးပြားေရး ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရး အၾကပ္အတည္းမ်ားနဲ႔ဆက္ တိုက္ရင္ဆိုင္ေနရဆဲျဖစ္ပါတယ္။ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေပါင္း(၂၀)အတြင္းမွာႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈကို ထိန္း သိမ္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကိုဆက္တိုက္ ၿဖိဳခြင္း ဖိႏွိပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
……………ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းၾကမယ္။
……………စားပြဲ၀ိုင္းေဆြးေႏြးပြဲေတြျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ေတာင္းဆိုၾကရမယ္။
……………ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လံုးပမ္းၾကရမယ္။ေအာင္ပြဲဆိုတာ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲသူေတြ ရဲ႔ႀကိဳးပမ္းမႈရလဒ္ျဖစ္တယ္။ျပည္သူေတြရဲ႔မကုန္ခန္းႏိုင္တဲ့ တိုက္ခိုက္စိတ္ကိုယံုၾကည္ၾကရမယ္။


ေအာင္ေက်ာ္၀င္း



အျပည့္အစံုသို ့...

အယ္ဒီတာမ်ား RFA VOA BBC မီဒီယာမ်ားအတြက္ ႏိုင္ငံေရးအၾကံျပဳခ်က္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။

(၁) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရးမွာ ဦးတင္ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးဝင္းတင္နဲ ့အက်ဥ္းသားအားလံုး လႊတ္ေပးေရးေတာင္းဆိုသင့္တယ္။
(၂) စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြကစစ္ေကာင္စီရဲ့မူဝါဒေတြကိုိဆန္ ့က်င္ဖယ္ရွားပစ္ျပီးအမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္
(၃)ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနလက္ေအာက္ရွိစစ္ဗိုလ္ေလာင္းေတြကိုေက်ာင္းထြက္ခိုင္းရမယ္။
(၄)နာဂစ္မုန္တိုင္းသင့္ျပည္သူေတြကုိႏိုင္ငံတကာမွအကူအညီပစၥည္းေတြကို
(၅)ေလေဘးသင့္ေဒသေတြဆီျပည္တြင္းျပည္ပသတင္းေထာက္ေတြကို
(၁) ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရးမွာ ဦးတင္ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးဝင္းတင္နဲ ့အက်ဥ္းသားအားလံုး လႊတ္ေပးေရးေတာင္းဆိုသင့္တယ္။ဘာေၾကာင့္ဆို ေတာ့ တပ္မေတာ္အတြင္းရွိဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္ထိအလယ္အလတ္တပ္မႉး ေတြရဲ့ေထာက္ခံမႈရွိဘို ့ျဖစ္တယ္။စစ္ေကာင္စီရဲ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလိပ္ ကန္တို ့ရဲ့နယ္ရုပ္အျဖစ္ မိႈင္းတိုက္ထားမႈကို ဖယ္ရွားပစ္ဖို ့လိုပါတယ္။

(၂) စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြကစစ္ေကာင္စီရဲ့မူဝါဒေတြကိုိဆန္ ့က်င္ဖယ္ရွားပစ္ျပီးအမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္စားပြဲ ဝိုင္းေဆြးေႏြးပြဲေတြျဖစ္ေျမာက္ေအာင္တိုက္တြန္းေတာငး္ဆို သင့္တယ္။တပ္မေတာ္အစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ ့ကျပည္သူေတြရဲ့
ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုလက္ေတြ ့က်က်အားေပးေထာက္ခံဖို ့လိုပါတယ္။စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့အမိန္ ့ကိုနာခံေနသမွ်ဒီမိုကေရစီ
စနစ္ထြန္းကားႏိုင္စြမ္းမရွိႏိုင္ပါ။

(၃)ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနလက္ေအာက္ရွိစစ္ဗိုလ္ေလာင္းေတြကိုေက်ာင္းထြက္ခိုင္းရမယ္။ျပည္သူ ့ဘက္ကိုကူးေျပာင္းၾကရ
မယ္။ရာေထာင္ခ်ီတဲ့ေက်ာင္းသားေတြပါဝင္လာေအာင္ၿပည္သူေတြကစည္းလံုးသိမ္းသြင္းၾကရမယ္။

(၄)နာဂစ္မုန္တိုင္းသင့္ျပည္သူေတြကုိႏိုင္ငံတကာမွအကူအညီပစၥည္းေတြကို ေလေၾကာငး္ေရေၾကာင္းမွလြတ္လပ္စြာကူညီခြင့္
ေပးဖို ့ေတာင္းဆိုသင့္ၾကတယ္။လူမႈေရးအကူအညီမွ်သာျဖစ္တယ္။အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ဆိုင္ခြင့္နဲ ့လံုးဝမသက္ဆိုင္ပါ။လူ
သားစိတ္ဓါတ္ေဖာ္ျပျခင္းသာျဖစ္တယ္။

(၅)ေလေဘးသင့္ေဒသေတြဆီျပည္တြင္းျပည္ပသတင္းေထာက္ေတြကိုသြားေရာက္ခြင့္ျပဳသင့္တယ္။ဒါမွသာဒုကၡသည္ေတြရဲ့လိုအပ္ခ်က္ကိုသိျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။

(၆)အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ ့ခ်ဳပ္နဲ ့လူမ်ိဳးစုပါတီေတြရဲ့လြတ္လပ္စြာလႈပ္ရွားပိုင္ခြင့္ကိုေတာင္းဆိုသင့္ၾကတယ္။ဖ်က္သိမ္းခံပါ
တီေတြကိုျပန္လည္ဖဲြ ့စည္းခြင့္ျပဳရမယ္။တစ္ျပည္လံုးလကၡဏာေဆာင္တဲ့ႏိုင္ငံေရးပါတီ(၁၀)ပါတီခန္ ့ရွိဖို ့လိုပါတယ္။

(၇)လူမ်ိဳးတံုးစစ္ဆင္သတ္ျဖတ္မႈေတြကို ခ်က္ခ်င္းရပ္စဲရမယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲရပ္စဲေရးအတြက္ေတာင္းဆုိသင့္ၾကတယ္။ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို ေရွ ့ရႈၾကရမယ္။

(ဂ)ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ့ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈေတြမွာတပ္မေတာ္သားေျမာက္မ်ားစြာပါ၀င္ဖို့လိုပါတယ္။လက္နက္မဲ့ဆႏၵျပပြဲတြင္ေပၚ
လာရင္စစ္ေကာ္စီကပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္မွာေသခ်ာပါတယ္။

(၉)ကုလသမဂၢနဲ့ႏိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားအဖြဲ့အစည္းမ်ားရဲ့ေထာက္ခံမႈရရွိေအာင္ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းၾကရမယ္ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြ
ကိုအားျဖည့္ေထာက္ခံျခင္းျဖစ္တယ္။

(၁၀)ေမလလူထုဆႏၵေကာက္ယူမႈမွထြက္ေပၚလာတဲ့ဖြဲ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကိုတိုက္ဖ်က္ၾကရတယ္။စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေရ
ရွည္အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ေရးဆြဲထားတဲ့ဥပေဒျဖစ္တယ္။အဲ့ဒီဥပေဒအရေပၚထြက္လာတဲ့အမတ္ေတြဆိုတာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ
ရဲ့ေနာက္လိုက္တပည့္ေတြျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။စစ္ဗုိလ္တစ္မတ္သားအစိုးရဆိုတာျပည္သူေတြလိုလားတဲ့ဒီမိုကေရစီအစိုးရမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးနဲ့ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္တို့ကိုဆန့္က်င္တဲ့စစ္ဗိုလ္တစ္စုေကာင္းစားတဲ့အစိုးရမ်ဳိးသာထြက္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္။

(၁၁)ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲေတြကိုဆက္လက္ဆင္ႏႊဲၾကရမယ္။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ့ခ်ဳပ္နဲ့ပါတီ၀င္ေတြကဥပေဒတြင္းတိုက္
ပြဲေတြကိုေဖာ္ေဆာင္ၾကမယ္။ေဒသအလိုက္ၿမိဳ့နယ္ေတြအလိုက္ေျမေအာက္တစ္ပိုင္းလွ်ိ့၀ွက္ဖြဲ့စည္းလႈပ္ရွားမႈေတြက်င့္သံုးၾကရမယ္။

(၁၂)ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲၾကရန္မွာေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ့လူ
မ်ိဳးစုေတြရဲ့တန္းတူေရးနဲ့ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ဆိုတဲ့အခ်က္ႀကီး(၄)ခ်က္ကိုမ႑ိဳင္ျပဳလႈပ္ရွားၾကရမယ္။

(၁၃)စစ္ေကာ္စီရဲ့ရက္ရက္စက္စက္ဖိႏွိပ္မႈေအာက္္မွာႏိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္းစုဖြဲ့စည္းေရးဆိုတာလံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ပါ။က်ားေရွ့ဒူးေထာက္လဲ
လာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။အက်ဆံုးနည္းေအာင္ပံုစံမ်ိဳးစံုက်င့္သံုးၿပီးတိုက္ပြဲဆင္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကိုမီဒီယာ
မ်ားမွတစ္ဆင့္ျပည္သူေတြဆီပို့ေပးဖို့လိုအပ္ပါတယ္။

(၁၄)အဆိုးဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ထားဆိုတာေနာက္ထပ္အရင္းအႏွီးေတြေပးဆပ္ရအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။ေအာင္ပြဲဆိုတာတိုက္ရဲသူေတြအ
တြက္ျဖစ္ပါတယ္။

အျပည့္အစံုသို ့...

ေထာင္ခါတာလား၊ ဒီမိုကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္တာလား

၂၃.၉.၂၀၀၈ ေန ့ကထုတ္ေ၀တဲ့ သတင္းစာေတြထဲမွာ စစ္အစိုးရက အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ေယာက္ တို ့ကို လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ေပးလိုုက္တယ္လို ့ ေၾကညာပါတယ္။ ရာဇ၀တ္ အက်ဥ္းသားေတြက ၉၉%။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားက ၆ ေယာက္ပါတယ္လို ့မီဒီယာ ေတြကေဖာ္ျပၾကတယ္။
အဲဒီလို အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္လိုက္ရတာ လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ေၾကာင့္လို ့ ေၾကညာခ်က္မွာ ပါတယ္။ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေထာင္ထြက္မ်ဳိးစံုတို ့ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ လြတ္ၿငိမ္း ခြင့္ ျပဳလိုက္တာလို ့လဲ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။
ဘယ္ အေၾကာင္း အၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အက်ဥ္းသားေတြ လြတ္လိုက္တာဟာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥ ျဖစ္ပါ တယ္။ ႀကိဳဆိုရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္ခါပြဲရဲ ့ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္ေတြကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအး ဦးေဆာင္တဲ့ န.အ.ဖ အစိုးရ လႊတ္လိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ ဦး၀င္းတင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ေဒၚေမ၀င္းျမင့္နဲ ့ ေဒါက္တာ သန္းၿငိမ္းတို ့ ပါ၀င္ ပါတယ္။ သူတို ့ကို လက္ရွိ ဒီ-ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားစြာနဲ ့လြတ္လပ္စြာ ေတြ ့ဆံုခြင့္ကို စစ္ ေကာင္စီက ေလးေလးနက္နက္ လက္ခံခြင့္ျပဳဖို ့လိုပါတယ္။
လြတ္ၿငိမ္းခြင့္ ျပဳလိုက္ရတဲ့ အေျခအေနမွန္ေတြကိုလည္း တြက္ဆၾကည့္ဖို ့ လိုပါတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ၿပီးေနာက္ အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘက္ေပါင္းစံု ေဒါင့္ေပါင္းစံုက ဖိႏွိပ္မႈေတြ ၿဖိဳခြဲမႈေတြ ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြဖက္ကလည္း အညံ့ခံအရႈံး မေပးပဲ စစ္အစိုးရ ကိုနည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ ့ ဆန္ ့က်င္တိုက္ပြဲ ဆင္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြကလည္း စစ္၀ါဒီေတြကို ဖိအားေပးေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမလမွာ ျဖစ္ေပၚ ခဲ့တဲ့ နာဂစ္ မုန္တိုင္းဒဏ္သင့္ ျပည္သူေတြ အေပၚ စစ္အုပ္စုရဲ ့အၾကင္နာ တရား ကင္းမဲ့မႈ အျမတ္ ထုတ္မႈေတြကိုလည္း ကမၻာ့ျပည္သူေတြ ေန ့စဥ္နဲ ့အမွ် မီဒီယာမ်ားမွ တဆင့္ ျမင္သိခံစားေနၾကရ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို ့နည္းဗ်ဴဟာ လမ္းစဥ္ တခ်ဳိ ့ေျပာင္းလဲလာရတာပါ။ ေလာေလာ လတ္လတ္ ကေတာ့ ေထာင္ခါပြဲ က်င္းပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို ့ရဲ ့နည္းဗ်ဴဟာ အေျပာင္းအလဲကို အလြန္ အကၽြံ ပိုထြက္ၾကၿပီး မဟာဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလဲမႈေတြ ဆက္တိုက္ ေဖာ္ေဆာင္ လိမ့္မယ္လို ့ စိတ္ကူး မယဥ္ မိဖို ့လိုပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ရန္သူေပးႏိုင္ေသးတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြကို အနက္ အရႈိင္း သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္။
စစ္၀ါဒီေတြရဲ ့ နည္းဗ်ဴဟာ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ ကုလသမဂၢနဲ ့ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေတြ ေလွ်ာ့ပါး သြားေစဖို ့ ျပည္သူလူထု ႏိုင္ငံေရးအရ ထံုထိုင္းသြားေအာင္ ေတြေ၀ ယိမ္းယိုင္သြားေအာင္ လုပ္ ေဆာင္ျပျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီ-ခ်ဴပ္ လက္ရွိ ဗဟို အမႈေဆာင္မ်ားက ဦး၀င္းတင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ ေဒါက္တာသန္းၿငိိမ္းတုိ ့ကို မူလ ႏိုင္ငံေရးတာ၀န္ေတြကို ျပဳမယ္လို ့ေၾကညာလိုက္ျခင္းဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေရးမွာ အားတက္ဂုဏ္ ယူရမယ့္ အေရးကိစၥႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပန္လည္ စုစည္း ေဖာ္ေဆာင္လိုက္တဲ့ ဒီ- ခ်ဴပ္ အဖြဲ ့ႀကီးဟာ မိမိ တို ့ရဲ ့သမိုင္းေပးတာ၀န္ေတြကို မည္ေရြ ့မည္မွ် ထမ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အခ်ဳိး အေကြ ့တစ္ခုအျဖစ္ တြက္ဆႏိုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္မို ့ဗဟိုေခါင္းေဆာင္မႈ အင္အား ေတာင့္တင္းလာတာေၾကာင့္ ဒီ- ခ်ဴပ္ ပါတီဟာ
(၁) (၉၀) ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို ဆက္လက္ ကိုင္ထားသင့္တယ္
(၂) ဦးတင္ဦး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လူမ်ဳိးစု ေခါင္းေဆာင္မ်ား နဲ ့ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုသင့္တယ္။
(၃) ဒီ- ခ်ဴပ္ ေအာက္ေျခ အဆင့္ဆင့္ အဖြဲ ့မ်ားရဲ ့လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ခြင့္ စည္းရံုးခြင့္ ေတြ ရရွိေအာင္ ဆက္လက္ လံုးပန္း အားထုတ္သင့္တယ္။
(၄) ကုလသမဂၢနဲ ့ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ား ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားရဲ ့လူ ့အခြင့္အေရးနဲ ့ ဒီမိုက ေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အားေပးေထာက္ခံၾကဖို ့ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသင့္တယ္။
(၅) လမ္းညႊန္ေျမပံု(၇)ခ်က္နဲ ့ ဖြဲ ့စည္းပံုသစ္တို ့ကို ဆက္လက္ကန္ ့ကြက္သြားဖို ့အထူးလိုအပ္ပါ တယ္။
(၆) အမိ်ဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို အေျခခံတဲ့ စားပြဲ၀ိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ဆက္လက္ေတာင္းဆိုသင့္တယ္။
အထက္ေဖၚျပပါ အခ်က္ေတြကေတာ့ န.အ.ဖ အစိုးရနဲ ့ဒီ/ခ်ဳပ္ အဖြဲ ့တုိ ့စားပြဲ၀ိုင္း ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြျဖစ္လာခဲ့ရင္ မလႊဲမေရွာင္သာ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးၾကရမဲ့ ျပႆနာမ်ားျဖစ္တယ္လို ့ယူဆပါ တယ္။
လာမဲ့တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း စစ္ေကာင္စီရဲ ့ျပည္သူ ့အက်ိဳးျပဳ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ? ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ျပည္သူေတြဟာ ခါးေတာင္းႀကိဳက္မျဖဳတ္က်ဘဲ မိမိတို ့ ရဲ ့ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစံနစ္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစံနစ္ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာေအာင္ ေသြးစည္းညီ ညြတ္ၾကၿပီး ေအာင္ပြဲပန္းတိုင္ဆီ အေရာက္လွမ္းၾကဖို ့တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
ေအာင္ပြဲဆိုတာ ျပည္သူတို ့ရဲ ့ ရဲရဲရင့္ရင့္တိုက္ပြဲရဲ ့ အက်ိဳးဆက္သာျဖစ္တယ္။



ေက်ာ္စိ္န္၀င္း

အျပည့္အစံုသို ့...